Αυτή η σελίδα είναι μέρος της σειράς για τις ενώσεις που δέχεται ο Θεός και ακολουθεί αυτήν τη σειρά:
- Παράρτημα 7α: Παρθένες, Χήρες και Διαζευγμένες Γυναίκες: Οι Ενώσεις που Δέχεται ο Θεός.
- Παράρτημα 7β: Το Πιστοποιητικό Διαζυγίου — Αλήθειες και Μύθοι.
- Παράρτημα 7γ: Μάρκος 10:11-12 και η Ψευδής Ισότητα στη Μοιχεία.
- Παράρτημα 7δ: Ερωτήσεις και Απαντήσεις — Παρθένες, Χήρες και Διαζευγμένες Γυναίκες (Τρέχουσα σελίδα).
Εδώ συγκεντρώσαμε μερικές από τις πιο συνηθισμένες ερωτήσεις σχετικά με το τι διδάσκει πραγματικά η Βίβλος για τον γάμο, τη μοιχεία και το διαζύγιο. Στόχος μας είναι να αποσαφηνίσουμε, βάσει των Γραφών, εσφαλμένες ερμηνείες που διαδόθηκαν με τον καιρό, συχνά σε άμεση αντίθεση με τις εντολές του Θεού. Όλες οι απαντήσεις ακολουθούν τη βιβλική προοπτική που διατηρεί τη συνοχή μεταξύ Παλαιάς και Καινής Διαθήκης.
Ερώτηση: Τι γίνεται με τη Ραάβ; Ήταν πόρνη, κι όμως παντρεύτηκε και ανήκει στη γενεαλογία του Ιησού!
«Όσα υπήρχαν στην πόλη τα εξολόθρευσαν με στόμα μαχαίρας — και άνδρες και γυναίκες, μικρούς και μεγάλους, καθώς και βόδια, πρόβατα και γαϊδούρια» (Ιησούς του Ναυή 6:21). Η Ραάβ ήταν χήρα όταν προσκολλήθηκε στους Ισραηλίτες. Ο Ιησούς του Ναυή δεν θα επέτρεπε ποτέ σε Ιουδαίο να νυμφευθεί εθνική γυναίκα που δεν ήταν παρθένος, εκτός αν είχε προσχωρήσει στον λαό του Θεού και ήταν χήρα· τότε μόνο θα ήταν ελεύθερη να ενωθεί με άλλον άνδρα, σύμφωνα με τον Νόμο του Θεού.
Ερώτηση: Δεν ήρθε ο Ιησούς να συγχωρήσει τις αμαρτίες μας;
Ναι, σχεδόν όλες οι αμαρτίες συγχωρούνται όταν η ψυχή μετανοεί και προστρέχει στον Ιησού, συμπεριλαμβανομένης της μοιχείας. Όμως, αφού συγχωρηθεί, το άτομο οφείλει να εγκαταλείψει τη μοιχική σχέση στην οποία βρίσκεται. Αυτό ισχύει για όλα τα αμαρτήματα: ο κλέφτης πρέπει να πάψει να κλέβει, ο ψεύτης να πάψει να ψεύδεται, ο βέβηλος να πάψει να βεβηλώνει κ.ο.κ. Κατά τον ίδιο τρόπο, ο μοιχός δεν μπορεί να συνεχίζει τη μοιχική σχέση και να περιμένει ότι η αμαρτία της μοιχείας έπαψε να υπάρχει.
Όσο ο πρώτος άνδρας της γυναίκας ζει, η ψυχή της είναι ενωμένη με τη δική του. Όταν εκείνος πεθάνει, η ψυχή του επιστρέφει στον Θεό (Εκκλησιαστής 12:7), και τότε μόνο η ψυχή της γυναίκας είναι ελεύθερη να ενωθεί με την ψυχή άλλου άνδρα, αν το θελήσει (Ρωμαίους 7:3). Ο Θεός δεν συγχωρεί αμαρτίες προκαταβολικά — μόνο εκείνες που ήδη διαπράχθηκαν. Αν κάποιος ζητήσει από τον Θεό συγχώρηση στην εκκλησία, συγχωρεθεί, αλλά την ίδια νύχτα συνευρεθεί με πρόσωπο που δεν είναι, κατά τον Θεό, σύζυγός του, τότε διέπραξε πάλι μοιχεία.
Ερώτηση: Δεν λέγει η Βίβλος για αυτόν που μεταστράφηκε: «Ιδού, τα πάντα έγιναν νέα»; Δεν σημαίνει αυτό ότι ξεκινώ από το μηδέν;
Όχι. Τα χωρία που αναφέρονται στη νέα ζωή ενός μεταστραφέντος μιλούν για το πώς ο Θεός αναμένει να ζήσει μετά τη συγχώρηση των αμαρτιών του και δεν σημαίνουν ότι οι συνέπειες των παλαιών σφαλμάτων σβήστηκαν.
Ναι, ο απόστολος Παύλος έγραψε στο Β΄ Κορινθίους 5:17: «Όποιος είναι εν Χριστώ είναι νέα κτίση· τα παλαιά παρήλθαν· ιδού, τα πάντα έγιναν νέα», ως συμπέρασμα δύο εδαφίων νωρίτερα (εδ. 15): «Και υπέρ πάντων απέθανεν, ίνα οι ζώντες μηκέτι εαυτοίς ζώσιν, αλλά τω υπέρ αυτών αποθανόντι και αναστάντι». Αυτό δεν έχει απολύτως καμία σχέση με το να δίνει ο Θεός σε μια γυναίκα άδεια να αρχίσει την ερωτική της ζωή «από μηδενική βάση», όπως διδάσκουν πολλοί κοσμικοί ηγέτες.
Ερώτηση: Δεν λέγει η Βίβλος ότι «παρορών ο Θεός τους καιρούς της αγνοίας»;
Η φράση «καιροί της αγνοίας» (Πράξεις 17:30) χρησιμοποιήθηκε από τον Παύλο καθώς διέβαινε την Ελλάδα, απευθυνόμενος σε έναν ειδωλολατρικό λαό που ποτέ δεν είχε ακούσει για τον Θεό του Ισραήλ, τη Βίβλο ή τον Ιησού. Κανείς από όσους διαβάζουν αυτό το κείμενο δεν ήταν σε τέτοια άγνοια πριν από τη μεταστροφή του.
Επιπλέον, το χωρίο αφορά τη μετάνοια και τη συγχώρηση αμαρτιών. Ο Λόγος δεν αφήνει ούτε υπαινιγμό ότι δεν υπάρχει συγχώρηση για τη μοιχεία. Το πρόβλημα είναι ότι πολλοί δεν θέλουν μόνο συγχώρηση για τη μοιχεία που ήδη διέπραξαν· θέλουν επίσης να συνεχίσουν τη μοιχική σχέση — και αυτό ο Θεός δεν το αποδέχεται, είτε πρόκειται για άνδρα είτε για γυναίκα.
Ερώτηση: Γιατί δεν λέγεται τίποτα για τους άνδρες; Δεν μοιχεύουν οι άνδρες;
Βεβαίως, και οι άνδρες διαπράττουν μοιχεία, και η ποινή στους βιβλικούς χρόνους ήταν η ίδια για αμφοτέρους. Ο Θεός, όμως, θεωρεί διαφορετικά το πώς προκύπτει η μοιχεία σε κάθε περίπτωση. Δεν υπάρχει σύνδεση ανάμεσα στην ανδρική παρθενία και την ένωση των ζευγαριών. Είναι η γυναίκα, όχι ο άνδρας, που καθορίζει αν μια σχέση συνιστά μοιχεία ή όχι.
Σύμφωνα με τη Βίβλο, ένας άνδρας, είτε έγγαμος είτε άγαμος, διαπράττει μοιχεία κάθε φορά που έχει σχέσεις με γυναίκα που δεν είναι ούτε παρθένος ούτε χήρα. Για παράδειγμα, αν ένας παρθένος άνδρας 25 ετών συνευρεθεί με μια 23χρονη που δεν είναι παρθένος, ο άνδρας διαπράττει μοιχεία, διότι η γυναίκα, κατά τον Θεό, είναι «σύζυγος άλλου» (Ματθαίος 5:32· Ρωμαίους 7:3· Λευιτικό 20:10· Δευτερονόμιο 22:22-24).
| Παραπομπή | Οδηγία |
|---|---|
| Αριθμοί 31:17-18 | Εξοντώστε όλους τους άνδρες και τις γυναίκες που δεν είναι παρθένες. Οι παρθένες διατηρούνται ζωντανές. |
| Κριτές 21:11 | Εξοντώστε όλους τους άνδρες και τις γυναίκες που δεν είναι παρθένες. Οι παρθένες διατηρούνται ζωντανές. |
| Δευτερονόμιο 20:13-14 | Εξοντώστε όλους τους ενήλικες άνδρες. Οι γυναίκες που απομένουν είναι χήρες και παρθένες. |
Ερώτηση: Δηλαδή μια διαζευγμένη/χωρισμένη γυναίκα δεν μπορεί να παντρευτεί όσο ζει ο πρώην σύζυγός της, αλλά ο άνδρας δεν χρειάζεται να περιμένει να πεθάνει η πρώην σύζυγός του;
Όχι, δεν χρειάζεται. Κατά τον νόμο του Θεού, ένας άνδρας που χωρίζει από τη γυναίκα του με βιβλική αιτία (βλ. Ματθαίος 5:32) μπορεί να νυμφευθεί παρθένο ή χήρα. Η πραγματικότητα, όμως, είναι ότι σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις σήμερα ο άνδρας χωρίζει και νυμφεύεται διαζευγμένη/χωρισμένη γυναίκα, οπότε βρίσκεται σε μοιχεία, αφού, για τον Θεό, η νέα του σύζυγος ανήκει σε άλλον άνδρα.
Ερώτηση: Αφού ο άνδρας δεν διαπράττει μοιχεία όταν παντρεύεται παρθένες ή χήρες, σημαίνει ότι ο Θεός αποδέχεται σήμερα την πολυγαμία;
Όχι. Η πολυγαμία δεν επιτρέπεται στη δική μας εποχή λόγω του ευαγγελίου του Ιησού και της αυστηρότερης εφαρμογής του Νόμου του Πατέρα από μέρους Του. Το γράμμα του Νόμου (τὸ γράμμα τοῦ νόμου – to grámma tou nómou), δεδομένο από τη δημιουργία, ορίζει ότι η ψυχή της γυναίκας δεσμεύεται μόνο με έναν άνδρα, αλλά δεν δηλώνει ότι η ψυχή του άνδρα δεσμεύεται μόνο με μία γυναίκα. Γι’ αυτό, στη Γραφή, η μοιχεία χαρακτηρίζεται πάντοτε ως αμαρτία κατά του άνδρα της γυναίκας. Γι’ αυτό ο Θεός ποτέ δεν είπε ότι οι πατριάρχες και οι βασιλείς ήταν μοιχοί, αφού οι γυναίκες τους ήταν παρθένες ή χήρες όταν τις έλαβαν.
Με τον ερχομό του Μεσσία, όμως, λάβαμε την πλήρη κατανόηση του Πνεύματος του Νόμου (τὸ πνεῦμα τοῦ νόμου – to pneûma tou nómou). Ο Ιησούς, ως ο μόνος απεσταλμένος που κατέβηκε από τον ουρανό (Ιωάννης 3:13· Ιωάννης 12:48-50· Ματθαίος 17:5), δίδαξε ότι όλες οι εντολές του Θεού στηρίζονται στην αγάπη και στο καλό των πλασμάτων Του. Το γράμμα του Νόμου είναι η έκφραση· το Πνεύμα του Νόμου είναι η ουσία.
Στο θέμα της μοιχείας, παρότι το γράμμα του Νόμου δεν απαγορεύει σε έναν άνδρα να έχει περισσότερες από μία γυναίκες, εφόσον εκείνες είναι παρθένες ή χήρες, το Πνεύμα του Νόμου δεν επιτρέπει πια αυτή την πρακτική. Γιατί; Διότι σήμερα θα προκαλούσε πόνο και σύγχυση σε όλους τους εμπλεκομένους — και το «αγάπα τον πλησίον σου ως σεαυτόν» είναι η δεύτερη μεγάλη εντολή (Λευιτικό 19:18· Ματθαίος 22:39). Στους βιβλικούς χρόνους ήταν κάτι πολιτισμικά αποδεκτό και αναμενόμενο· στις ημέρες μας είναι απαράδεκτο από κάθε άποψη.
Ερώτηση: Κι αν ένα χωρισμένο ζευγάρι αποφασίσει να συμφιλιωθεί και να αποκαταστήσει τον γάμο, επιτρέπεται;
Ναι, το ζευγάρι μπορεί να συμφιλιωθεί εφόσον:
- Ο άνδρας υπήρξε πράγματι ο πρώτος άνδρας της γυναίκας· διαφορετικά ο γάμος δεν ήταν έγκυρος ήδη πριν από τον χωρισμό.
- Η γυναίκα δεν έχει συνευρεθεί με άλλον άνδρα κατά την περίοδο του χωρισμού (Δευτερονόμιο 24:1-4· Ιερεμίας 3:1).
Αυτές οι απαντήσεις ενισχύουν ότι η βιβλική διδασκαλία για τον γάμο και τη μοιχεία είναι συνεπής και ομοιογενής από την αρχή έως το τέλος της Γραφής. Με το να ακολουθούμε πιστά όσα έχει ορίσει ο Θεός, αποφεύγουμε τις δογματικές στρεβλώσεις και διαφυλάσσουμε την ιερότητα της ένωσης που καθιέρωσε Εκείνος.
