«Παράδωσε την οδό σου στον Κύριο· εμπιστεύσου σ’ Αυτόν, και Αυτός θα τα πραγματοποιήσει όλα.» (Ψαλμός 37:5).
Το να παραδίνεσαι στο θέλημα του Θεού δεν σημαίνει απλώς να περιμένεις με υπομονή να συμβεί κάτι — είναι πολύ περισσότερο από αυτό. Είναι να κοιτάζεις όλα όσα Εκείνος επιτρέπει με μια καρδιά γεμάτη θαυμασμό και ευγνωμοσύνη. Δεν αρκεί να αντέχουμε τις δύσκολες μέρες· χρειάζεται να μάθουμε να αναγνωρίζουμε το χέρι του Κυρίου σε κάθε λεπτομέρεια, ακόμη και όταν μας οδηγεί σε απρόσμενα μονοπάτια. Η αληθινή παράδοση δεν είναι σιωπηλή και παραιτημένη, αλλά γεμάτη εμπιστοσύνη και ευγνωμοσύνη, επειδή γνωρίζουμε ότι όλα όσα προέρχονται από τον Θεό περνούν πρώτα από τη σοφία και την αγάπη Του.
Υπάρχει όμως κάτι ακόμη βαθύτερο σε αυτή την παράδοση: να αποδεχόμαστε με πίστη και ταπείνωση τις άγιες εντολές που ο ίδιος ο Θεός μας έδωσε — τις θαυμαστές Του εντολές. Το κεντρικό σημείο της παράδοσής μας είναι να αποδεχόμαστε όχι μόνο τα γεγονότα της ζωής, αλλά να ζούμε σύμφωνα με τον ισχυρό Νόμο του Θεού. Όταν αναγνωρίζουμε ότι αυτός ο Νόμος είναι τέλειος και δόθηκε με αγάπη από τους προφήτες και επιβεβαιώθηκε από τον ίδιο τον Ιησού, δεν μας μένει άλλη στάση παρά η ευλαβική υπακοή. Εκεί βρίσκει η ψυχή την αληθινή ανάπαυση — όταν αποφασίζει να υπακούει σε όλα, και όχι πια επιλεκτικά.
Ο Θεός είναι μακρόθυμος, γεμάτος υπομονή, και περιμένει με καλοσύνη τη στιγμή που θα παραδοθούμε ολοκληρωτικά. Αλλά έχει επίσης έναν θησαυρό ευλογιών φυλαγμένο για την ημέρα που θα αφήσουμε την υπερηφάνεια και θα ταπεινωθούμε μπροστά στον άγιο Νόμο Του. Όταν έρθει αυτή η μέρα, πλησιάζει, χύνει χάρη, ανανεώνει την ψυχή και μας στέλνει στον Υιό Του για συγχώρεση και σωτηρία. Η υπακοή είναι το μυστικό. Και η αληθινή υπακοή αρχίζει όταν σταματάμε να συζητάμε με τον Θεό και αρχίζουμε να λέμε: «Ναι, Κύριε, όλα όσα διέταξες είναι καλά, και θα τα ακολουθήσω.» -Διασκευασμένο από τον William Law. Μέχρι αύριο, αν ο Κύριος το επιτρέψει.
Προσευχήσου μαζί μου: Θαυμάσιε Πατέρα, πόσο λυτρωτικό είναι να γνωρίζω ότι όλα όσα επιτρέπεις έχουν σκοπό. Δεν θέλω απλώς να αντέχω τις δυσκολίες της ζωής, θέλω να τις δέχομαι με ευγνωμοσύνη, γνωρίζοντας ότι το στοργικό Σου χέρι βρίσκεται πίσω από όλα. Δίδαξέ με να εμπιστεύομαι, να χαίρομαι και να Σε λατρεύω ακόμη και στις συννεφιασμένες μέρες, γιατί ξέρω ότι Εσύ είσαι καλός και πιστός πάντοτε.
Κύριε, μετανοώ για τόσες φορές που αντιστάθηκα στις άγιες οδηγίες Σου για τη ζωή. Προσπάθησα να προσαρμόσω το θέλημά Σου στο δικό μου, αλλά τώρα καταλαβαίνω: ο δρόμος της ευλογίας είναι να αποδέχομαι, με χαρά και φόβο, κάθε μία από τις θαυμαστές Σου εντολές. Θέλω να υπακούω ολοκληρωτικά, με ταπείνωση και με ευχαρίστηση, γιατί ξέρω ότι αυτός είναι ο μόνος τρόπος να ζω αληθινά ειρηνικά μαζί Σου.
Ω, Πανάγιε Θεέ, Σε λατρεύω και Σε δοξάζω που οδηγείς τα πάντα με σοφία και υπομονή. Ο αγαπημένος Σου Υιός είναι ο αιώνιος Πρίγκιπας και Σωτήρας μου. Ο δυνατός Σου Νόμος είναι σαν ύμνος δικαιοσύνης που αντηχεί στην ψυχή όσων Σου υπακούν και τους οδηγεί στην αληθινή ελευθερία. Οι εντολές Σου είναι σαν ουράνια διαμάντια, αγνά και άθραυστα, που ομορφαίνουν τη ζωή των πιστών. Προσεύχομαι στο πολύτιμο όνομα του Ιησού, αμήν.
