«Ακόμα κι αν βρίσκομαι στο σκοτάδι, ο Κύριος θα είναι το φως μου» (Μιχαίας 7:8).
Όλοι μας, κάποια στιγμή, πρέπει να μάθουμε να βγαίνουμε από το κέντρο και να αφήνουμε τον Θεό να αναλάβει τον έλεγχο. Η αλήθεια είναι ότι δεν δημιουργηθήκαμε για να κουβαλάμε το βάρος του κόσμου στους ώμους μας. Όταν προσπαθούμε να λύσουμε τα πάντα με τη δική μας δύναμη, καταλήγουμε απογοητευμένοι, εξαντλημένοι και μπερδεμένοι. Η πραγματική παράδοση ξεκινά όταν σταματάμε να θέλουμε να καταλάβουμε τα πάντα και απλώς εμπιστευόμαστε. Αυτή η εγκατάλειψη του δικού μας θελήματος — αυτή η πλήρης παράδοση — είναι ο δρόμος που μας οδηγεί στην αληθινή ειρήνη και στην ένωση με τον Θεό.
Το μεγαλύτερο μέρος της εσωτερικής ανησυχίας που νιώθουμε προέρχεται από έναν σαφή λόγο: η ψυχή δεν έχει ακόμη αποφασίσει να υπακούσει πλήρως στον πανίσχυρο Νόμο του Θεού. Όσο υπάρχει δισταγμός, όσο υπακούμε μόνο εν μέρει στις θαυμαστές εντολές του Δημιουργού, η καρδιά θα παραμένει διχασμένη και η ανασφάλεια θα κυριαρχεί. Η μερική υπακοή γεννά αβεβαιότητα, γιατί, κατά βάθος, γνωρίζουμε ότι πλησιάζουμε τον Θεό μόνο επιφανειακά. Αλλά όταν εγκαταλείπουμε την ανησυχία για τη γνώμη των άλλων και επιλέγουμε να υπακούσουμε σε όλα, ο Θεός πλησιάζει με δύναμη. Και με αυτή την προσέγγιση έρχονται θάρρος, ανάπαυση, ευλογίες και σωτηρία.
Αν επιθυμείς να βιώσεις αληθινή ειρήνη, πραγματική απελευθέρωση και να οδηγηθείς στον Υιό για συγχώρεση, τότε μην αναβάλεις άλλο. Παραδώσου ολοκληρωτικά. Υπάκουσε με ειλικρίνεια και σταθερότητα στον άγιο και αιώνιο Νόμο του Θεού. Δεν υπάρχει πιο ασφαλής δρόμος, δεν υπάρχει πιο καθαρή πηγή χαράς και προστασίας. Όσο περισσότερο αφοσιώνεσαι στο να ακολουθείς πιστά τις άγιες εντολές του Θεού, τόσο πιο κοντά θα βρίσκεσαι στην Καρδιά Του. Και αυτή η εγγύτητα τα αλλάζει όλα: αλλάζει την πορεία της ζωής, ενισχύει την ψυχή και οδηγεί στην αιώνια ζωή. -Προσαρμοσμένο από τον James Hinton. Μέχρι αύριο, αν ο Κύριος το επιτρέψει.
Προσευχήσου μαζί μου: Αιώνιε Πατέρα, αναγνωρίζω ότι πολλές φορές προσπάθησα να λύσω τα πάντα μόνος μου, εμπιστευόμενος τη δική μου δύναμη, τη λογική μου, τα συναισθήματά μου. Όμως τώρα καταλαβαίνω ότι η αληθινή ανάπαυση υπάρχει μόνο όταν παραδίδομαι ολοκληρωτικά σε Σένα. Δίδαξέ με να Σου παραδίδω κάθε μέρος της ζωής μου, χωρίς επιφυλάξεις, χωρίς φόβο, χωρίς προσπάθειες ελέγχου.
Κύριε, μετανοώ που δεν υπάκουσα πλήρως στον πανίσχυρο Νόμο Σου. Ξέρω ότι η μερική υπακοή με έχει εμποδίσει να ζήσω το πλήρωμα της Παρουσίας Σου. Σήμερα προσκυνώ ενώπιόν Σου και επιλέγω να Σου υπακούω σε όλα. Δεν θέλω πια να ζω μια πίστη μισή. Θέλω να ακολουθώ όλες τις θαυμαστές εντολές Σου με χαρά και ζήλο. Είθε η ζωή μου να χαρακτηρίζεται από την πίστη σε όσα Εσύ καθιέρωσες από την αρχή.
Ω, Πανάγιε Θεέ, Σε λατρεύω και Σε δοξάζω γιατί είσαι δίκαιος με τους πιστούς και υπομονετικός με όσους μετανοούν ειλικρινά. Ο αγαπημένος Σου Υιός είναι ο αιώνιος Πρίγκιπας και Σωτήρας μου. Ο πανίσχυρος Νόμος Σου είναι σαν ποτάμι αγιότητας που καθαρίζει την ψυχή και φέρνει ζωή σε όσους Σου υπακούν. Οι εντολές Σου είναι σαν στήλες φωτός που στηρίζουν τον δρόμο της αλήθειας και φυλάνε τα βήματα όσων Σε αγαπούν. Προσεύχομαι στο πολύτιμο όνομα του Ιησού, αμήν.
