«Διότι ο Κύριος είναι αγαθός· το έλεός του διαρκεί στον αιώνα, και η πιστότητά του από γενεά σε γενεά» (Ψαλμοί 100:5).
Πόσο μεγάλη είναι η διαφορά ανάμεσα στο κακό που διαπράξαμε και στο κακό που είμαστε ικανοί να κάνουμε, μερικές φορές όντας στο χείλος της πράξης! Αν η ψυχή μου παρήγαγε ζιζάνια, όταν ήταν γεμάτη με δηλητηριώδεις σπόρους, πόσο ευγνώμων πρέπει να είμαι! Και το ότι τα ζιζάνια δεν έπνιξαν εντελώς το σιτάρι, τι θαύμα είναι αυτό! Πρέπει να ευχαριστούμε τον Θεό καθημερινά για τις αμαρτίες που δεν διαπράξαμε.
Αυτή η αλήθεια μας προσκαλεί να υπακούμε στον υπέροχο Νόμο του Θεού. Οι εξαιρετικές Του εντολές μας προστατεύουν, οδηγώντας μας μακριά από το κακό και κοντά στην αγαθότητά Του. Η υπακοή είναι η επιλογή της οδού του Δημιουργού, επιτρέποντάς Του να καθαρίσει την καρδιά μας. Η υπακοή είναι η ασπίδα που μας φυλάει από τους σπόρους του σφάλματος.
Αγαπητέ, ζήσε με υπακοή για να λάβεις την προστασία και τις ευλογίες του Θεού. Ο Πατέρας οδηγεί τους υπάκουους στον Υιό Του, τον Ιησού, για σωτηρία. Ευχαρίστησε και ακολούθησε τους δρόμους Του, όπως έκανε ο Ιησούς, για να βρεις την αληθινή ειρήνη. Διασκευασμένο από τον Frederick William Faber. Μέχρι αύριο, αν ο Κύριος το επιτρέψει.
Προσευχήσου μαζί μου: Πατέρα, Σε δοξάζω για το έλεός Σου που με λυτρώνει από το κακό. Φύλαξε την καρδιά μου σε Σένα.
Κύριε, οδήγησέ με να ακολουθώ τις εξαιρετικές Σου εντολές. Είθε να περπατώ στην αγάπη Σου.
Ω αγαπημένε Θεέ, Σε ευχαριστώ που με διαφυλάττεις από την αμαρτία. Ο Υιός Σου είναι ο Πρίγκιπας και Σωτήρας μου. Ο υπέροχος Νόμος Σου είναι το θεμέλιο που στηρίζει την ψυχή μου. Οι εντολές Σου είναι ακτίνες που φωτίζουν τον δρόμο μου. Προσεύχομαι στο πολύτιμο όνομα του Ιησού, αμήν.
