«Σιγήστε όλοι μπροστά στον Κύριο» (Ζαχαρίας 2:13).
Σπάνια υπάρχει απόλυτη σιωπή μέσα μας. Ακόμα και στις πιο ταραγμένες ημέρες, υπάρχει πάντα ένα ψίθυρο που έρχεται από ψηλά — η φωνή του Θεού, απαλή και σταθερή, που προσπαθεί να μας καθοδηγήσει, να μας παρηγορήσει και να μας οδηγήσει. Το πρόβλημα δεν είναι ότι ο Θεός σιωπά, αλλά ότι η βιασύνη, οι θόρυβοι και οι περισπασμοί του κόσμου πνίγουν αυτόν τον θεϊκό ψίθυρο. Είμαστε τόσο απασχολημένοι προσπαθώντας να λύσουμε τα πάντα με τον δικό μας τρόπο, που ξεχνάμε να σταματήσουμε, να ακούσουμε και να παραδοθούμε. Όμως όταν το χάος χάνει τη δύναμή του και κάνουμε ένα βήμα πίσω — όταν επιβραδύνουμε και αφήνουμε την καρδιά μας να ηρεμήσει — τότε μπορούμε να ακούσουμε αυτό που ο Θεός πάντα έλεγε.
Ο Θεός βλέπει τον πόνο μας. Γνωρίζει κάθε δάκρυ, κάθε αγωνία, και ευχαριστιέται να μας προσφέρει ανακούφιση. Υπάρχει όμως ένας όρος που δεν μπορεί να αγνοηθεί: Ποτέ δεν θα ενεργήσει με δύναμη υπέρ εκείνων που επιμένουν να παρακούουν όσα έχει ήδη αποκαλύψει με τόση σαφήνεια. Οι εντολές που ο Κύριος έδωσε μέσω των προφητών Του και μέσω του Ιησού στα Ευαγγέλια είναι αιώνιες, άγιες και αδιαπραγμάτευτες. Το να τις περιφρονήσουμε είναι να βαδίζουμε προς το σκοτάδι, ακόμα κι αν νομίζουμε ότι είμαστε στον σωστό δρόμο. Η ανυπακοή μας απομακρύνει από τη φωνή του Θεού και βαθαίνει τον πόνο μας.
Όμως ο δρόμος της υπακοής τα αλλάζει όλα. Όταν επιλέγουμε να είμαστε πιστοί — όταν ακούμε τη φωνή του Κυρίου και την ακολουθούμε με θάρρος — ανοίγουμε χώρο για να ενεργήσει ελεύθερα στη ζωή μας. Είναι σε αυτό το γόνιμο έδαφος της πιστότητας που ο Θεός φυτεύει ελευθερία, χύνει ευλογίες και αποκαλύπτει τον δρόμο της σωτηρίας εν Χριστώ. Μην ξεγελιέσαι: μόνο όποιος υπακούει ακούει τη φωνή του Θεού. Μόνο όποιος παραδίδεται στο θέλημά Του ελευθερώνεται. Και μόνο όποιος βαδίζει στο στενό μονοπάτι της υπακοής στον παντοδύναμο Νόμο του Υψίστου σώζεται. -Προσαρμογή από τον Frederick William Faber. Μέχρι αύριο, αν ο Κύριος το επιτρέψει.
Προσευχήσου μαζί μου: Κύριε, μέσα στους θορύβους αυτού του κόσμου και στη σύγχυση των δικών μου σκέψεων, δίδαξέ με να σιγήσω ό,τι με εμποδίζει να ακούσω τη φωνή Σου. Ξέρω ότι δεν παύεις να μιλάς — είσαι σταθερός, πιστός, παρών — αλλά εγώ, τόσες φορές, χάνομαι στους περισπασμούς. Βοήθησέ με να επιβραδύνω, να σταθώ μπροστά στην παρουσία Σου και να αναγνωρίσω τον απαλό ψίθυρο του Πνεύματός Σου που με καθοδηγεί με αγάπη. Να μην αποφεύγω τη φωνή Σου, αλλά να τη λαχταρώ περισσότερο από κάθε άλλη.
Πατέρα, αναγνωρίζω ότι το θέλημά Σου έχει ήδη αποκαλυφθεί με σαφήνεια, μέσω των προφητών και του αγαπημένου Σου Υιού. Και ξέρω ότι δεν μπορώ να ζητώ καθοδήγηση, παρηγοριά ή ευλογία αν συνεχίζω να αγνοώ τις εντολές Σου. Μη με αφήσεις να εξαπατηθώ, νομίζοντας ότι Σε ακολουθώ ενώ παρακούω τον Νόμο Σου. Δώσε μου ταπεινή, σταθερή και πιστή καρδιά — έτοιμη να υπακούσει χωρίς επιφυλάξεις, να βαδίσει στο στενό μονοπάτι που οδηγεί στη ζωή.
Ενέργησε ελεύθερα μέσα μου, Κύριε. Φύτεψε στην καρδιά μου την αλήθεια Σου, πότισε με το Πνεύμα Σου και κάνε να καρποφορήσουν πιστότητα, ειρήνη και σωτηρία. Ας είναι η ζωή μου γόνιμο έδαφος για το έργο Σου, και ας είναι η υπακοή το καθημερινό μου “ναι” στο θέλημά Σου. Μίλησε, Κύριε — θέλω να Σε ακούσω, θέλω να Σε ακολουθήσω. Στο όνομα του Ιησού, αμήν.
