«Αλλά όσοι ελπίζουν στον Κύριο θα ανανεώσουν τις δυνάμεις τους· θα υψωθούν με φτερά σαν αετοί· θα τρέξουν και δεν θα κουραστούν· θα περπατήσουν και δεν θα αποκάμουν» (Ησαΐας 40:31).
Ο Λόγος μάς δείχνει ότι η «υπομονή» και η «επιμονή» έχουν την ίδια ουσία: την ικανότητα να μένουμε σταθεροί ακόμη και μέσα στις δοκιμασίες. Όπως ο Ιώβ έμεινε σταθερός, έτσι κι εμείς καλούμαστε να αντέξουμε, εμπιστευόμενοι ότι υπάρχει μια μακαριότητα φυλαγμένη για όσους δεν εγκαταλείπουν. Ο Ιησούς είπε ότι όποιος υπομείνει ως το τέλος θα σωθεί· επομένως, η επιμονή δεν είναι προαιρετική — είναι ουσιαστικό μέρος της πορείας της πίστης.
Αυτή η σταθερότητα ενισχύεται όταν επιλέγουμε να ζούμε με υπακοή στις ύψιστες εντολές του Υψίστου. Είναι στη καθημερινή δέσμευση με το θέλημα του Κυρίου που διαμορφώνεται η αντοχή μας. Κάθε πιστό βήμα, ακόμη και μικρό, χτίζει μέσα μας την ικανότητα να αντέχουμε τις καταιγίδες, περιμένοντας στον χρόνο του Θεού και μαθαίνοντας ότι η φροντίδα Του ποτέ δεν αποτυγχάνει.
Έτσι, αποφάσισε σήμερα να μείνεις σταθερός. Η επιμονή είναι το έδαφος όπου μεγαλώνουν η ωριμότητα και η ελπίδα. Όποιος στηρίζεται στον Κύριο και ακολουθεί τους δρόμους Του ανακαλύπτει ότι οι δοκιμασίες είναι σκαλοπάτια προς τη νίκη και ότι, στο τέλος, θα υποδεχθεί από τον Υιό για να κληρονομήσει την αιώνια ζωή. Διασκευασμένο από τον J.C. Philpot. Μέχρι αύριο, αν ο Κύριος το επιτρέψει.
Προσευχήσου μαζί μου: Αγαπημένε Πατέρα, Σε δοξάζω γιατί είσαι πιστός να με στηρίζεις στην πορεία μου. Δώσε μου καρδιά επίμονη, που να μην αποθαρρύνεται μπροστά στις δοκιμασίες.
Κύριε, βοήθησέ με να ζω σύμφωνα με τις ύψιστες εντολές Σου, μαθαίνοντας υπομονή και αντοχή σε κάθε κατάσταση της ζωής μου.
Ω, αγαπημένε Θεέ, Σε ευχαριστώ γιατί με ενδυναμώνεις να επιμείνω ως το τέλος. Ο αγαπημένος Σου Υιός είναι ο αιώνιος Πρίγκιπας και Σωτήρας μου. Ο δυνατός Σου Νόμος είναι βράχος σταθερός κάτω από τα πόδια μου. Οι εντολές Σου είναι φτερά που με στηρίζουν πάνω από τις καταιγίδες. Προσεύχομαι στο πολύτιμο όνομα του Ιησού, αμήν.
