«Να είσαι δυνατός και θαρραλέος· μη φοβάσαι ούτε να αποθαρρύνεσαι!» (Α΄ Χρονικών 22:13).
Αν και είναι ουσιώδες να ασκούμε υπομονή και πραότητα μπροστά στις εξωτερικές δυσκολίες και στη συμπεριφορά των άλλων, αυτές οι αρετές γίνονται ακόμη πιο πολύτιμες όταν εφαρμόζονται στους εσωτερικούς μας αγώνες. Οι πιο δύσκολες συγκρούσεις μας, συχνά, δεν προέρχονται απ’ έξω, αλλά από μέσα μας — αδυναμίες, αβεβαιότητες, αποτυχίες και ταραχές της ψυχής. Εκείνες τις στιγμές, όταν ερχόμαστε αντιμέτωποι με τους περιορισμούς μας, το να ταπεινωθούμε ενώπιον του Θεού και να παραδοθούμε στο θέλημά Του είναι μία από τις βαθύτερες πράξεις πίστης και πνευματικής ωριμότητας που μπορούμε να προσφέρουμε.
Είναι περίεργο πώς, πολλές φορές, καταφέρνουμε να είμαστε πιο υπομονετικοί με τους άλλους παρά με τον εαυτό μας. Όμως όταν σταματάμε, συλλογιζόμαστε και παίρνουμε τη σταθερή απόφαση να αγκαλιάσουμε τον ισχυρό Νόμο του Θεού με ειλικρίνεια, κάτι εξαιρετικό συμβαίνει. Η υπακοή γίνεται ένα πνευματικό κλειδί που ανοίγει τα μάτια μας. Εκείνο που πριν φαινόταν συγκεχυμένο, τώρα αρχίζει να ξεκαθαρίζει. Αποκτούμε διάκριση, και η πνευματική όραση που μας δίνεται λειτουργεί ως βάλσαμο: γαληνεύει την ψυχή και φέρνει κατεύθυνση.
Αυτή η κατανόηση είναι πολύτιμη. Μας δείχνει με σαφήνεια τι περιμένει ο Θεός από εμάς και μας βοηθά να αποδεχτούμε με ειρήνη τη διαδικασία του μετασχηματισμού. Η υπακοή, λοιπόν, γίνεται πηγή υπομονής, χαράς και σταθερότητας. Η ψυχή που παραδίδεται στο θέλημα του Κυρίου και περπατάει με υπακοή βρίσκει όχι μόνο απαντήσεις, αλλά και τη γαλήνη να γνωρίζει ότι βρίσκεται στον σωστό δρόμο — τον δρόμο της ειρήνης και της ζωής με νόημα. -Προσαρμοσμένο από τον William Law. Μέχρι αύριο, αν ο Κύριος το επιτρέψει.
Προσευχήσου μαζί μου: Αγαπημένε Θεέ, Σε ευχαριστώ γιατί μου δείχνεις ότι η αληθινή υπομονή και πραότητα δεν εφαρμόζονται μόνο στις εξωτερικές προκλήσεις, αλλά και στις μάχες μέσα μου. Πολλές φορές, είναι οι δικές μου αδυναμίες, αμφιβολίες και αποτυχίες που με αποθαρρύνουν περισσότερο. Όταν παραδίνομαι στο θέλημά Σου, αντί να παλεύω μόνος, βιώνω κάτι βαθύ: η καλοσύνη Σου με φτάνει και με στηρίζει.
Πατέρα μου, σήμερα Σου ζητώ να με βοηθήσεις να είμαι υπομονετικός με τον εαυτό μου, όπως προσπαθώ να είμαι και με τους άλλους. Δώσε μου θάρρος να αντιμετωπίζω τους περιορισμούς μου χωρίς απόγνωση και σοφία να στηρίζομαι στον ισχυρό Νόμο Σου ως ασφαλή οδηγό. Ξέρω ότι, όταν αποφασίζω να υπακούσω με ειλικρίνεια, τα μάτια μου ανοίγουν, και εκείνο που πριν φαινόταν συγκεχυμένο αρχίζει να γίνεται ξεκάθαρο. Χάρισέ μου αυτή τη διάκριση που προέρχεται από την υπακοή, αυτό το βάλσαμο που γαληνεύει την ψυχή μου και φέρνει κατεύθυνση στο περπάτημά μου.
Ω, Πανάγιε Θεέ, Σε λατρεύω και Σε δοξάζω γιατί μου χαρίζεις κατανόηση και ειρήνη όταν επιλέγω να περπατώ στους δρόμους Σου. Ο αγαπημένος Σου Υιός είναι ο αιώνιος Πρίγκιπας και Σωτήρας μου. Ο ισχυρός Σου Νόμος είναι σαν καθρέφτης που μου αποκαλύπτει με αγάπη ποιος είμαι και ποιος μπορώ να γίνω μέσα σε Σένα. Οι εντολές Σου είναι σαν σταθερές ράγες κάτω από τα πόδια μου, φέρνοντας σταθερότητα, χαρά και τη γλυκιά βεβαιότητα ότι βρίσκομαι στον δρόμο της αιωνιότητας. Προσεύχομαι στο πολύτιμο όνομα του Ιησού, αμήν.
