«Ο φόβος του Κυρίου είναι η αρχή της σοφίας· και η γνώση του Αγίου είναι σύνεση» (Παροιμίες 9:10).

Υπάρχει μια ισχυρή δύναμη όταν η καρδιά, ο νους και η σοφία πορεύονται μαζί υπό την καθοδήγηση του Θεού. Η αγάπη είναι αυτή που κινεί το είναι μας — χωρίς αυτήν, η ψυχή κοιμάται, αδιάφορη για τον σκοπό για τον οποίο δημιουργήθηκε. Ο νους, με τη σειρά του, είναι δύναμη και ικανότητα, ένα εργαλείο που δόθηκε από τον Δημιουργό για να κατανοούμε την αλήθεια. Αλλά είναι η σοφία, που έρχεται από ψηλά, που ενώνει όλα αυτά και μας δείχνει κάτι ανώτερο: να ζούμε σύμφωνα με την αιώνια φύση μας, αντανακλώντας τον χαρακτήρα του ίδιου του Θεού.

Αυτή είναι η σοφία που αποκαλύπτεται στις μεγαλοπρεπείς εντολές του Κυρίου, που διαμορφώνει τη ζωή μας σε αγιότητα. Δεν σβήνει την ουσία μας — αντίθετα, την ολοκληρώνει, μεταμορφώνοντας τη φύση σε χάρη, τη σύνεση σε φως και την αγάπη σε ζωντανή πίστη. Όταν υπακούμε σε ό,τι ο Θεός αποκάλυψε, υψωνόμαστε πάνω από το συνηθισμένο. Η σοφία μας οδηγεί να ζούμε ως παιδιά της αιωνιότητας, με σκοπό, ισορροπία και βάθος.

Ο Πατέρας αποκαλύπτει τα σχέδιά Του μόνο στους υπάκουους. Και όταν ενώνουμε καρδιά, νου και υπακοή στους υπέροχους δρόμους του Κυρίου, μεταμορφωνόμαστε από Αυτόν και προετοιμαζόμαστε να σταλούμε στον Υιό, για λύτρωση και πληρότητα. Είθε αυτό το τριπλό σχοινί να είναι σταθερό μέσα μας, σήμερα και πάντοτε. -Προσαρμοσμένο από J. Vaughan. Μέχρι αύριο, αν ο Κύριος το επιτρέψει.

Προσευχήσου μαζί μου: Αιώνιε Θεέ, τι υπέροχη σοφία είναι η δική Σου! Εσύ μας δημιούργησες με καρδιά, νου και ψυχή — και μόνο σε Σένα όλα αυτά τα μέρη ευθυγραμμίζονται με τελειότητα. Βοήθησέ με να ζω με σκοπό και να μην σπαταλώ τα δώρα που μου έδωσες.

Δίδαξέ με να αγαπώ με καθαρότητα, να σκέφτομαι με διαύγεια και να περπατώ με σοφία. Είθε να μην χωρίσω ποτέ την πίστη από τη λογική, ούτε την αγάπη από την αλήθεια, αλλά όλα μέσα μου να αγιάζονται από την παρουσία και τον λόγο Σου.

Ω, αγαπημένε Πατέρα, Σε ευχαριστώ που μου δείχνεις ότι η αληθινή σοφία έρχεται από Σένα. Ο αγαπημένος Σου Υιός είναι ο αιώνιος Πρίγκιπας και Σωτήρας μου. Ο πανίσχυρος Νόμος Σου είναι η πηγή που εναρμονίζει το είναι μου με την αιωνιότητα. Οι εντολές Σου είναι ιερές κλωστές που ενώνουν νου, καρδιά και ψυχή σε τέλεια ενότητα. Προσεύχομαι στο πολύτιμο όνομα του Ιησού, αμήν.

«Δες, σήμερα σου προτείνω τη ζωή και το καλό, το θάνατο και το κακό… Διάλεξε, λοιπόν, τη ζωή» (Δευτερονόμιο 30:15,19).

Ο Θεός μάς δίνει κάτι που είναι ταυτόχρονα δώρο και ευθύνη: τη δύναμη της επιλογής. Από την αρχή της πορείας μας, Εκείνος πλησιάζει και ρωτά: «Ζήτησε ό,τι θέλεις να σου δώσω». Η ζωή δεν είναι ένα ρεύμα που μας παρασύρει — είναι ένα πεδίο αποφάσεων, όπου κάθε επιλογή αποκαλύπτει τι υπάρχει στην καρδιά. Το να αγνοήσεις αυτό το κάλεσμα ή απλώς να αρνηθείς να επιλέξεις, είναι ήδη από μόνο του μια επιλογή. Και αυτό που καθορίζει τη μοίρα μας δεν είναι οι περιστάσεις γύρω μας, αλλά η κατεύθυνση που αποφασίζουμε να ακολουθήσουμε μπροστά τους.

Αυτή η επιλογή όμως δεν γίνεται στο κενό — πρέπει να θεμελιώνεται στην υπακοή στον θαυμαστό δρόμο που χάραξε ο Θεός. Δεν μας δίνει μόνο το δικαίωμα να επιλέγουμε, αλλά μας δείχνει και τη σωστή κατεύθυνση μέσα από τις υπέροχες εντολές Του. Όταν κάποιος προσπαθεί να ζήσει με τον δικό του τρόπο, αγνοώντας τη φωνή του Δημιουργού, η ζωή γίνεται απώλεια και η ψυχή σβήνει σιγά σιγά. Όμως, όταν επιλέγουμε να υπακούμε, ακόμη και μέσα στη μάχη, γινόμαστε ανίκητοι, γιατί κανένα κακό δεν μπορεί να μας καταβάλει χωρίς τη δική μας άδεια.

Ο Πατέρας ευλογεί και στέλνει τους υπάκουους στον Υιό για συγχώρεση και σωτηρία. Σήμερα, μπροστά στη θεϊκή πρόσκληση, διάλεξε με σοφία. Διάλεξε να υπακούσεις, να ζήσεις και να νικήσεις — γιατί ο δρόμος του Θεού είναι ο μόνος που οδηγεί στην πλήρη ζωή. -Διασκευασμένο από τον Herber Evans. Μέχρι αύριο, αν ο Κύριος το επιτρέψει.

Προσευχήσου μαζί μου: Δίκαιε Πατέρα, μπροστά στη φωνή Σου που με προσκαλεί να επιλέξω, προσκυνώ με ευλάβεια. Δεν θέλω να ζω σαν κάποιος που αποφεύγει την ευθύνη της απόφασης, αλλά σαν αυτόν που κατανοεί το βάρος και την ομορφιά του να Σε ακολουθώ με αλήθεια.

Βάλε μέσα μου το θάρρος να πω ναι στο θέλημά Σου και όχι στους δρόμους που μόνο φαίνονται καλοί. Δίδαξέ με να επιλέγω με σοφία, με πίστη και με υπακοή, γιατί ξέρω ότι μόνο σε Σένα βρίσκεται η αληθινή νίκη.

Ω, αγαπημένε Κύριε, Σε ευχαριστώ που μου δίνεις την ελευθερία να επιλέγω και επίσης τους σωστούς δρόμους να ακολουθώ. Ο αγαπημένος Σου Υιός είναι ο αιώνιος Πρίγκιπας και Σωτήρας μου. Ο πανίσχυρος Νόμος Σου είναι μια αναμμένη δάδα στις διασταυρώσεις της ζωής. Οι εντολές Σου είναι σταθερές άγκυρες που κρατούν την ψυχή μου ασφαλή σε καιρούς απόφασης. Προσεύχομαι στο πολύτιμο όνομα του Ιησού, αμήν.

«Ζητήστε, και θα σας δοθεί· αναζητήστε, και θα βρείτε· χτυπήστε, και η πόρτα θα σας ανοιχτεί» (Κατά Ματθαίον 7:7).

Ο Κύριος, με την καλοσύνη Του, ανοίγει μπροστά μας πόρτες και ευκαιρίες — και ακόμη και στα γήινα πράγματα, μας προσκαλεί να ζητήσουμε: «Ζήτησε ό,τι θέλεις να σου δώσω.» Αλλά το να ζητάμε δεν είναι μια κενή πράξη. Η αληθινή προσευχή πηγάζει από μια ειλικρινή καρδιά, πρόθυμη να κινηθεί προς αυτό που ζητήθηκε. Ο Θεός δεν ανταμείβει την τεμπελιά, ούτε χαρίζει ευλογίες σε επιφανειακές επιθυμίες. Όσοι ζητούν πραγματικά, δείχνουν αυτήν την ειλικρίνεια με δράση, επιμονή και αφοσίωση στα μέσα που ο ίδιος ο Θεός έχει θεσπίσει.

Ακριβώς σε αυτό το σημείο η υπακοή στον υπέροχο Νόμο του Κυρίου γίνεται ουσιώδης. Οι εντολές δεν είναι εμπόδια στην εκπλήρωση των αιτημάτων μας, αλλά οι ασφαλείς δρόμοι μέσα από τους οποίους Εκείνος μας οδηγεί σε ό,τι επιθυμεί να μας δώσει. Η προσευχή που συνοδεύεται από προσπάθεια και πιστότητα έχει μεγάλη αξία ενώπιον του Πατέρα. Και όταν ζητούμε και περπατούμε σύμφωνα με το θέλημά Του, μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι το αποτέλεσμα θα είναι ευλογία.

Ο Πατέρας ευλογεί και στέλνει τους υπάκουους στον Υιό για συγχώρεση και σωτηρία. Αν έχεις φωνάξει για κάτι, εξέτασε αν περπατάς στους σωστούς δρόμους. Ο Θεός τιμά την πίστη που μεταφράζεται σε πράξεις, και η ειλικρινής προσευχή, όταν ενώνεται με την υπακοή, μεταμορφώνει τις ζωές. -Προσαρμοσμένο από τον F. W. Farrar. Μέχρι αύριο, αν ο Κύριος το επιτρέψει.

Προσευχήσου μαζί μου: Αγαπημένε Πατέρα, βοήθησέ με να αναζητώ με ειλικρίνεια όλα όσα χρειάζομαι. Ας μην είναι τα λόγια μου μπροστά Σου κενά ή βιαστικά, αλλά ας πηγάζουν από μια καρδιά που Σε τιμά στην αλήθεια.

Δώσε μου προθυμία να ενεργώ σύμφωνα με το θέλημά Σου και να ακολουθώ τα βήματα που Εσύ ο ίδιος έχεις ετοιμάσει. Δίδαξέ με να εκτιμώ τους δρόμους Σου και να παραμένω σταθερός σε αυτούς, όσο περιμένω την απάντηση στις προσευχές μου.

Ω, πιστέ Θεέ μου, Σε ευχαριστώ που μου διδάσκεις ότι η αληθινή προσευχή πορεύεται μαζί με την υπακοή. Ο αγαπημένος Σου Υιός είναι ο αιώνιος Πρίγκιπας και Σωτήρας μου. Ο πανίσχυρος Νόμος Σου είναι ο χάρτης που με καθοδηγεί σε κάθε απόφαση. Οι εντολές Σου είναι σαν μονοπάτια φωτός που με οδηγούν προς τις υποσχέσεις Σου. Προσεύχομαι στο πολύτιμο όνομα του Ιησού, αμήν.

«Αλλά ο δίκαιος θα ζήσει δια της πίστεώς του· και αν υποχωρήσει, η ψυχή μου δεν ευαρεστείται εις αυτόν» (Αββακούμ 2:4).

Η αληθινή πίστη δεν αποκαλύπτεται στις στιγμές της βιασύνης, αλλά στο σταθερό περπάτημα ακόμα και όταν οι καρποί φαίνονται να αργούν. Ο Θεός σπάνια ολοκληρώνει το έργο Του μονομιάς. Εργάζεται σε στρώματα, σε καιρούς και εποχές, όπως η αργή ανάπτυξη ενός δυνατού δέντρου που ξεκινά από έναν σχεδόν αόρατο σπόρο. Κάθε δυσκολία που αντιμετωπίζουμε, κάθε σιωπηλή αναμονή, είναι μια δοκιμασία που ενισχύει το γνήσιο και αποκαλύπτει το επιφανειακό. Και αυτός που πραγματικά πιστεύει μαθαίνει να περιμένει, χωρίς να εγκαταλείπει, ακόμα και μπροστά στις πιο μπερδεμένες προκλήσεις.

Αυτή η διαδικασία της ωρίμανσης απαιτεί περισσότερα από υπομονή — απαιτεί υποταγή στην καθοδήγηση του Πατέρα, που μας οδηγεί με σοφία μέσω των υπέροχων εντολών Του. Η πίστη που δεν βιάζεται είναι η ίδια που υπακούει, βήμα προς βήμα, στις αιώνιες διδασκαλίες του Θεού. Και σε αυτό το πιστό περπάτημα ο Πατέρας μας δοκιμάζει και μας προετοιμάζει, ξεχωρίζοντας αυτούς που πραγματικά Του ανήκουν από εκείνους που απλώς φαίνονται.

Ο Πατέρας δεν στέλνει τους επαναστάτες στον Υιό. Αλλά σε εκείνους που επιμένουν, ακόμα κι αν δεν βλέπουν τα πάντα καθαρά, αποκαλύπτει τον δρόμο και τους οδηγεί στη σωτηρία. Συνέχισε σταθερά, με εμπιστοσύνη και υπακοή, γιατί ο χρόνος του Θεού είναι τέλειος και όσοι εμπιστεύονται σε Αυτόν ποτέ δεν θα ντροπιαστούν. -Προσαρμοσμένο από τον J.C. Philpot. Μέχρι αύριο, αν ο Κύριος μας το επιτρέψει.

Προσευχήσου μαζί μου: Κύριέ μου, δίδαξέ με να περιμένω στον σωστό καιρό, χωρίς να παραπονιέμαι, χωρίς να εγκαταλείπω. Δώσε μου την υπομονή που αποκαλύπτει τη δύναμη της πίστης και διαμορφώνει τον χαρακτήρα μου σύμφωνα με το θέλημά Σου. Μη με αφήσεις να βιαστώ, αλλά να περπατώ με γαλήνη.

Ενίσχυσέ με να υπακούω, ακόμα κι όταν όλα φαίνονται αργά ή δύσκολα. Θύμισέ μου ότι η πνευματική ανάπτυξη, όπως και η φυσική, απαιτεί χρόνο — και ότι κάθε βήμα είναι πολύτιμο όταν στέκομαι σταθερός στους δρόμους Σου.

Ω, αγαπημένε μου Θεέ, Σε ευχαριστώ που εργάζεσαι μέσα μου με υπομονή και σκοπό. Ο αγαπημένος Σου Υιός είναι ο αιώνιος Πρίγκιπας και Σωτήρας μου. Ο ισχυρός Νόμος Σου είναι σαν τη βροχή που κάνει να βλαστήσει η αληθινή πίστη στην καρδιά μου. Οι εντολές Σου είναι σταθερά σκαλοπάτια στο ταξίδι της πνευματικής ωριμότητας. Προσεύχομαι στο πολύτιμο όνομα του Ιησού, αμήν.

«Όπως κάποιον που τον παρηγορεί η μητέρα του, έτσι κι εγώ θα σας παρηγορήσω· και στην Ιερουσαλήμ θα παρηγορηθείτε» (Ησαΐας 66:13).

Υπάρχουν στιγμές που η καρδιά είναι τόσο φορτωμένη με πόνο, που το μόνο που θέλουμε είναι να ξεσπάσουμε, να εξηγήσουμε, να κλάψουμε… Όμως όταν ο Θεός μας περιβάλλει με την παρουσία Του, κάτι βαθύτερο συμβαίνει. Όπως ένα παιδί που ξεχνά τον πόνο του όταν το αγκαλιάζει η μητέρα του, έτσι κι εμείς ξεχνάμε την αιτία της αγωνίας μας όταν μας κατακλύζει η γλυκιά παρηγοριά του Πατέρα. Δεν χρειάζεται απαραίτητα να αλλάξει τις περιστάσεις — αρκεί να είναι εκεί, γεμίζοντας κάθε χώρο της ύπαρξής μας με αγάπη και ασφάλεια.

Είναι σε αυτό το μέρος της οικειότητας που θυμόμαστε τη σημασία του να ακολουθούμε τους θαυμαστούς δρόμους του Θεού. Όταν υπακούμε στη φωνή Του και τηρούμε τις εντολές Του, ανοίγουμε χώρο ώστε ο Ίδιος να έρθει να μας επισκεφθεί με ειρήνη. Η παρουσία του Πατέρα δεν συμβιβάζεται με την ανταρσία — είναι στην υπάκουη καρδιά που κατοικεί, φέρνοντας αναψυχή μέσα στις μάχες.

Η υπακοή μας φέρνει ευλογίες, ελευθερία και σωτηρία. Αν σήμερα η καρδιά σου είναι ανήσυχη ή πληγωμένη, τρέξε στην αγκαλιά του Πατέρα. Μην προσκολλάσαι στο πρόβλημα — επίτρεψέ Του να πάρει τη θέση του πόνου και να γεμίσει την ψυχή σου με τη γλυκύτητα της παρουσίας Του. -Προσαρμοσμένο από τον A. B. Simpson. Μέχρι αύριο, αν ο Κύριος το επιτρέψει.

Προσευχήσου μαζί μου: Αγαπημένε Πατέρα, πόσες φορές έρχομαι σε Σένα με την καρδιά γεμάτη ερωτήσεις, και Εσύ μου απαντάς μόνο με την αγάπη Σου. Δεν χρειάζεται να μου εξηγήσεις τα πάντα — αρκεί που Εσύ είσαι μαζί μου, και ήδη βρίσκω ανάπαυση.

Δίδαξέ με να εμπιστεύομαι περισσότερο την παρουσία Σου παρά τις λύσεις που περιμένω. Να μην ανταλλάξω ποτέ την παρηγοριά Σου με τη βιασύνη να λύσω τα πράγματα με τον δικό μου τρόπο. Η παρουσία Σου αρκεί, και η αγάπη Σου θεραπεύει.

Ω, αγαπημένε Κύριε, Σε ευχαριστώ που με περιβάλλεις με την παρηγοριά Σου και μου θυμίζεις ότι Εσύ είσαι επαρκής. Ο αγαπημένος Σου Υιός είναι ο αιώνιος Πρίγκιπας και Σωτήρας μου. Ο δυνατός Σου Νόμος είναι η αγκαλιά που ευθυγραμμίζει την καρδιά μου με το θέλημά Σου. Οι εντολές Σου είναι απαλές σαν το άγγιγμα μιας μητέρας που παρηγορεί. Προσεύχομαι στο πολύτιμο όνομα του Ιησού, αμήν.

«Λοιπόν, μετανοήστε και επιστρέψτε, για να εξαλειφθούν οι αμαρτίες σας, ώστε να έρθουν καιροί αναψυχής από την παρουσία του Κυρίου» (Πράξεις 3:19).

Η μνήμη είναι ένα δώρο που δόθηκε από τον Θεό — αλλά θα είναι επίσης μια μαρτυρία στη μεγάλη ημέρα. Πολλοί προσπαθούν να ξεχάσουν τα λάθη του παρελθόντος, θάβοντας ό,τι έκαναν λάθος, σαν ο χρόνος να είχε τη δύναμη να τα σβήσει. Αλλά αν το αίμα του Υιού του Θεού δεν έχει σβήσει αυτά τα σημάδια, θα έρθει η στιγμή που ο ίδιος ο Θεός θα πει: «Θυμήσου», και όλα θα επιστρέψουν σε μια στιγμή, με το βάρος και τον πόνο που προσπαθήσαμε κάποτε να αγνοήσουμε.

Δεν θα χρειαστεί κανείς να μας κατηγορήσει — η ίδια μας η συνείδηση θα μιλήσει δυνατά. Και ο μόνος τρόπος να βρούμε αληθινή ανάπαυση είναι να υπακούσουμε στον θαυμαστό Νόμο του Θεού και να Του επιτρέψουμε να μας οδηγήσει στον Σωτήρα. Δεν είναι μια επιφανειακή υπακοή, αλλά μια πραγματική παράδοση, που αναγνωρίζει τον κίνδυνο της ενοχής και την ανεκτίμητη αξία της συγχώρεσης που μόνο ο Υιός μπορεί να χαρίσει. Ο Πατέρας δεν στέλνει επαναστάτες στον Υιό — στέλνει εκείνους που, αγγιγμένοι από την αλήθεια, αποφασίζουν να περπατήσουν στους υπέροχους δρόμους Του.

Σήμερα είναι η ημέρα να ευθυγραμμιστούμε με τις εντολές του Κυρίου και να ετοιμάσουμε την καρδιά μας για να σταθούμε μπροστά Του χωρίς φόβο, με καθαρισμένη ψυχή και ειρήνη. Είθε η μνήμη μας, την ορισμένη ημέρα, να μην είναι κατηγορία — αλλά μαρτυρία μιας ζωής υπακοής και μεταμόρφωσης. -Προσαρμοσμένο από τον D. L. Moody Μέχρι αύριο, αν ο Κύριος μας το επιτρέψει.

Προσευχήσου μαζί μου: Θεέ μου, Εσύ γνωρίζεις όλους τους δρόμους μου. Τίποτα δεν είναι κρυφό από τα μάτια Σου, και ξέρω ότι μια μέρα όλα θα έρθουν στο φως. Δίδαξέ με να ζω με καθαρή καρδιά μπροστά Σου, χωρίς να εξαπατώ τον εαυτό μου με δικαιολογίες ή λήθη.

Βοήθησέ με να εκτιμώ κάθε ευκαιρία που έχω να υπακούω και να περπατώ στον δρόμο Σου. Είθε το Πνεύμα Σου να μου δείξει τι πρέπει να διορθωθεί και να μου δώσει δύναμη να προχωρήσω σταθερά, με ειλικρίνεια και ευλάβεια.

Ω, πιστέ Πατέρα, Σε ευχαριστώ που με προειδοποιείς για το βάρος της μνήμης και την αξία της συγχώρεσης. Ο αγαπημένος Σου Υιός είναι ο αιώνιος Πρίγκιπας και Σωτήρας μου. Ο ισχυρός Σου Νόμος είναι ο καθρέφτης που αποκαλύπτει την αλήθεια για το ποιος είμαι. Οι εντολές Σου είναι ο ασφαλής δρόμος για μια συνείδηση ειρηνική. Προσεύχομαι στο πολύτιμο όνομα του Ιησού, αμήν.

«Και θα συμβεί ότι καθένας που επικαλεστεί το όνομα του Κυρίου θα σωθεί» (Ιωήλ 2:32).

Όταν η αγιότητα και η δικαιοσύνη του Θεού αποκαλύπτονται στη συνείδησή μας, βλέπουμε καθαρά το χάσμα που έχει σκάψει η αμαρτία μέσα μας. Καμία αληθινή ελπίδα δεν μπορεί να βλαστήσει από μια διεφθαρμένη καρδιά, σημαδεμένη από την απιστία που κληρονομήσαμε από την πτώση του Αδάμ. Είναι σε αυτή τη στιγμή της αντιπαράθεσης με την πραγματική μας κατάσταση που αρχίζουμε να κοιτάζουμε έξω από τον εαυτό μας — αναζητώντας έναν Σωτήρα, κάποιον που μπορεί να κάνει αυτό που ποτέ δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε μόνοι μας.

Και τότε, με ζωντανή πίστη, βλέπουμε τον Αμνό του Θεού — τον Υιό που στάλθηκε ως μεσίτης μεταξύ ουρανού και γης. Το αίμα που χύθηκε στο σταυρό γίνεται πραγματικό στα μάτια μας, και η εξιλέωση που Εκείνος πραγματοποίησε παύει να είναι απλώς μια ιδέα και γίνεται η μοναδική μας ελπίδα. Αλλά καθώς αυτή η σωτηρία γίνεται κατανοητή, καταλαβαίνουμε επίσης ότι ο δρόμος προς αυτήν περνά από το να ευαρεστούμε τον Πατέρα — τον ίδιο Πατέρα που μας οδηγεί στον Υιό όταν επιλέγουμε να ζούμε σύμφωνα με τις θαυμαστές εντολές που Εκείνος αποκάλυψε.

Η υπακοή μας φέρνει ευλογίες, απελευθέρωση και σωτηρία. Όπως οι παλαιές θυσίες απαιτούσαν πίστη στον Νόμο πριν από τον θάνατο του αθώου ζώου, έτσι και σήμερα ο Πατέρας στέλνει στον Αμνό εκείνους που ακολουθούν τους δρόμους Του με ειλικρίνεια. Είθε η καρδιά μας να είναι πρόθυμη να υπακούσει, ώστε να οδηγηθούμε από Αυτόν στην πηγή της λύτρωσης. -Προσαρμοσμένο από τον J.C. Philpot. Μέχρι αύριο, αν ο Κύριος το επιτρέψει.

Προσευχήσου μαζί μου: Άγιε Θεέ, όταν κοιτάζω μέσα μου, βλέπω πόσο πολύ χρειάζομαι σωτηρία. Καμία δική μου προσπάθεια δεν θα ήταν αρκετή για να με σηκώσει από την πεσμένη κατάσταση στην οποία βρίσκομαι. Γι’ αυτό στρέφω τα μάτια μου σε Σένα, που είσαι η πηγή κάθε τι αγνού και αληθινού.

Άνοιξε τα μάτια μου για να δω την αξία της θυσίας του Υιού Σου και δίδαξέ με να περπατώ στους δρόμους Σου με πιστότητα. Είθε να μην προσπαθήσω ποτέ να πλησιάσω τον Ιησού με επαναστατική καρδιά, αλλά ως κάποιος που παραδίδεται στο θέλημά Σου και επιδιώκει να Σε ευαρεστεί σε όλα.

Ω, αγαπημένε Κύριε, Σε ευχαριστώ που μου δείχνεις ότι μόνο στον Υιό Σου υπάρχει σωτηρία. Ο αγαπημένος Σου Υιός είναι ο αιώνιος Πρίγκιπας και Σωτήρας μου. Ο δυνατός Σου Νόμος είναι ο δρόμος που προετοιμάζει την ψυχή μου να Τον συναντήσει. Οι εντολές Σου είναι σαν σκαλοπάτια που με οδηγούν στη λύτρωση. Προσεύχομαι στο πολύτιμο όνομα του Ιησού, αμήν.

«Φώναξέ Μου, και θα σου απαντήσω, και θα σου αναγγείλω μεγάλα και σταθερά πράγματα που δεν γνωρίζεις» (Ιερεμίας 33:3).

Όταν υπάρχει ζωή μέσα μας, αυτή πάντα εκδηλώνεται — ακόμα και με αναστεναγμούς, στεναγμούς ή σιωπηλές κραυγές. Η ψυχή που αγγίχτηκε από τον ζωντανό Θεό δεν μπορεί να συμβιβαστεί με το ψύχος της αμαρτίας ή με την πνευματική αδράνεια. Παλεύει, στενάζει, αναζητά αέρα. Και ακόμη και όταν πνίγεται από τη σάρκα και το βάρος της παλιάς φύσης, η ζωή που ήρθε από ψηλά αρνείται να μείνει σιωπηλή. Προσπαθεί να σπάσει τα δεσμά, να σηκωθεί, να ελευθερωθεί από αυτό το σώμα του θανάτου που επιμένει να την πνίγει.

Αυτή η εσωτερική σύγκρουση είναι σημάδι ότι κάτι πολύτιμο κατοικεί μέσα μας. Και ακριβώς σε αυτή τη μάχη αποκαλύπτεται η σημασία της υπακοής στις ύψιστες εντολές του Θεού. Είναι η υπακοή στον πανίσχυρο Νόμο Του που ενδυναμώνει τη ζωή που Εκείνος φύτεψε στην καρδιά μας. Ενώ η σαρκική φύση προσπαθεί να μας κρατήσει προσκολλημένους στη γη, οι εντολές του Κυρίου μας τραβούν προς τα πάνω, υπενθυμίζοντάς μας ποιοι είμαστε και πού πρέπει να πάμε.

Ο Πατέρας ευλογεί και στέλνει τους υπάκουους στον Υιό για συγχώρεση και σωτηρία. Μην απελπίζεσαι μπροστά στους εσωτερικούς αγώνες — αν υπάρχει ζωή, υπάρχει ελπίδα. Συνέχισε να αναζητάς, να φωνάζεις, να υπακούς… και ο Κύριος, που βλέπει στα κρυφά, θα ακούσει και θα ενεργήσει. Ο Ίδιος θα ενισχύσει τη ζωή που φύτεψε μέσα σου, μέχρι να νικήσει όλα όσα προσπαθούν να την πνίξουν. -Προσαρμοσμένο από τον J.C. Philpot. Μέχρι αύριο, αν ο Κύριος μας το επιτρέψει.

Προσευχήσου μαζί μου: Κύριε Θεέ, μόνο Εσύ γνωρίζεις τις μάχες που συμβαίνουν μέσα μου. Μερικές φορές νιώθω σαν κάποιος που προσπαθεί να αναπνεύσει κάτω από ένα τεράστιο βάρος, αλλά παρ’ όλα αυτά συνεχίζω να φωνάζω, γιατί ξέρω ότι υπάρχει ζωή μέσα μου, και αυτή η ζωή ήρθε από Σένα.

Δώσε μου δύναμη να παλέψω ενάντια σε ό,τι προσπαθεί να με κρατήσει δεμένο σε ό,τι είναι γήινο, ψυχρό και κενό. Αναζωπύρωσε μέσα μου την επιθυμία να Σου υπακούω, ακόμη κι όταν οι δυνάμεις μου φαίνονται μικρές. Είθε να μην συμβιβαστώ ποτέ με τη σιωπή της ψυχής, αλλά να συνεχίσω να Σε αναζητώ με ειλικρίνεια.

Ω, αγαπημένε Πατέρα, Σε ευχαριστώ που άναψες μέσα μου τη σπίθα της αληθινής ζωής. Ο αγαπημένος Σου Υιός είναι ο αιώνιος Πρίγκιπας και Σωτήρας μου. Ο πανίσχυρος Νόμος Σου είναι η πνοή που αναζωογονεί το καταπονημένο μου πνεύμα. Οι εντολές Σου είναι σχοινιά φωτός που με τραβούν έξω από το σκοτάδι. Προσεύχομαι στο πολύτιμο όνομα του Ιησού, αμήν.

«Μην πάψεις να μιλάς τα λόγια αυτού του Βιβλίου του Νόμου και να τα μελετάς ημέρα και νύχτα, ώστε να τηρείς πιστά όλα όσα είναι γραμμένα σε αυτό. Μόνο τότε οι δρόμοι σου θα ευημερήσουν και θα έχεις επιτυχία» (Ιησούς του Ναυή 1:8).

Το να μελετάμε τον Λόγο του Θεού πηγαίνει πολύ πέρα από το να αφιερώνουμε μια στιγμή της ημέρας για προσευχή ή ανάγνωση. Η αληθινή μελέτη συμβαίνει όσο ζούμε — όταν επιτρέπουμε στις θεϊκές αλήθειες να διαμορφώνουν τις αποφάσεις, τις αντιδράσεις και τις στάσεις μας κατά την καθημερινότητα. Ο δίκαιος δεν ενεργεί παρορμητικά, αλλά αντιδρά στη ζωή με βάση τη σοφία που έρχεται από ψηλά, επειδή οι σκέψεις του είναι εναρμονισμένες με όσα ο Κύριος έχει ήδη αποκαλύψει.

Ακόμα και όταν η Αγία Γραφή δεν προσφέρει άμεσες οδηγίες για ορισμένες καταστάσεις, εκείνος που τρέφεται καθημερινά με τις αλήθειες του Κυρίου μπορεί να διακρίνει τον σωστό δρόμο να ακολουθήσει. Αυτό συμβαίνει επειδή έχει χαράξει τις θαυμαστές εντολές του Θεού στην καρδιά του, και εκεί αυτές καρποφορούν. Ο θείος Νόμος δεν είναι απλώς γνωστός — βιώνεται σε κάθε βήμα, είτε στην απλή ρουτίνα είτε στις δύσκολες στιγμές.

Ο Θεός αποκαλύπτει τα Σχέδιά Του μόνο στους υπάκουους. Και όταν αφήνουμε τις θαυμαστές εντολές του Κυρίου να καθοδηγούν τις καθημερινές μας επιλογές, ανοίγουμε χώρο για να οδηγηθούμε, να ενισχυθούμε και να αποσταλούμε στον Υιό. Είθε σήμερα και κάθε μέρα ο νους μας να παραμένει συνδεδεμένος με τα λόγια του Πατέρα, και οι πράξεις μας να επιβεβαιώνουν την πίστη που ομολογούμε. -Προσαρμοσμένο από τον Joseph Blenkinsopp. Μέχρι αύριο, αν ο Κύριος το επιτρέψει.

Προσευχήσου μαζί μου: Αιώνιε Πατέρα, είθε ο Λόγος Σου να είναι ζωντανός μέσα μου σε κάθε μικρή λεπτομέρεια της καθημερινότητάς μου. Να μη Σε αναζητώ μόνο σε ξεχωριστές στιγμές, αλλά να μάθω να ακούω τη φωνή Σου σε όλη τη διάρκεια της ημέρας μου, σε κάθε βήμα που κάνω.

Δίδαξέ με να αντιδρώ στη ζωή με σοφία, θυμίζοντάς μου πάντα όσα έχεις ήδη πει. Γράψε τις διδασκαλίες Σου στην καρδιά μου, ώστε να μη ξεστρατίσω από τον δρόμο Σου, ακόμα κι όταν δεν υπάρχουν εύκολες απαντήσεις.

Ω, αγαπημένε μου Θεέ, Σε ευχαριστώ που με διδάσκεις ότι το να μελετώ τον Λόγο Σου σημαίνει να ζω μαζί Σου σε κάθε στιγμή. Ο αγαπημένος Σου Υιός είναι ο αιώνιος Πρίγκιπας και Σωτήρας μου. Ο πανίσχυρος Νόμος Σου είναι καθημερινός θησαυρός που φωτίζει τις σκέψεις μου. Οι εντολές Σου είναι φάροι που με κρατούν ασφαλή σε κάθε απόφαση. Προσεύχομαι στο πολύτιμο όνομα του Ιησού, αμήν.

«Ο Κύριος είναι ο ποιμήν μου· δεν θα μου λείψει τίποτα. Με ξαπλώνει σε πράσινα λιβάδια, με οδηγεί ήσυχα σε ήρεμα νερά» (Ψαλμοί 23:1-2).

Ο Θεός ποτέ δεν κάνει λάθος όταν μας οδηγεί. Ακόμα κι όταν ο δρόμος φαίνεται δύσκολος και το τοπίο μπροστά μας φοβίζει, ο Ποιμένας ξέρει ακριβώς πού βρίσκονται τα λιβάδια που θα μας ενισχύσουν περισσότερο. Μερικές φορές, μας οδηγεί σε άβολα περιβάλλοντα, όπου αντιμετωπίζουμε αντιστάσεις ή δοκιμασίες. Αλλά, στα μάτια Του, αυτά τα μέρη είναι γόνιμα χωράφια — και εκεί τρέφεται η πίστη μας και διαμορφώνεται ο χαρακτήρας μας.

Η αληθινή εμπιστοσύνη δεν απαιτεί εξηγήσεις. Ο ρόλος μας δεν είναι να κατανοούμε όλα τα γιατί, αλλά να υπακούμε στην καθοδήγηση του Κυρίου, ακόμα κι αν τα νερά γύρω μας φαίνονται ταραγμένα. Ο θαυμαστός Νόμος του Θεού μας δείχνει ότι, ακολουθώντας με πιστότητα τον δρόμο που Εκείνος υποδεικνύει, ακόμα και τα κύματα του πόνου μπορούν να γίνουν πηγές αναψυχής. Η ασφάλεια βρίσκεται στο να ακολουθούμε — με σταθερή καρδιά — τα μονοπάτια που αποκαλύπτει Εκείνος που μας δημιούργησε.

Η υπακοή μας φέρνει ευλογίες, ελευθερία και σωτηρία. Ο Θεός ξέρει τι χρειάζεται κάθε ψυχή και οδηγεί με τελειότητα εκείνους που επιλέγουν να ακούσουν τη φωνή Του. Αν επιθυμείς να μεγαλώσεις, να ενισχυθείς και να σταλείς στον Υιό, αποδέξου τον τόπο όπου σε έβαλε ο Πατέρας σήμερα — και περπάτα με εμπιστοσύνη, τρεφόμενος με τις αιώνιες οδηγίες του Κυρίου. -Προσαρμοσμένο από τη Hannah Whitall Smith. Μέχρι αύριο, αν ο Κύριος το επιτρέψει.

Προσευχήσου μαζί μου: Πιστέ Πατέρα, ακόμα κι όταν δεν καταλαβαίνω τον δρόμο, επιλέγω να εμπιστευθώ σε Σένα. Εσύ είσαι ο Ποιμένας που γνωρίζει κάθε βήμα πριν το κάνω, και ξέρω ότι τίποτα δεν με οδηγεί χωρίς σκοπό αγάπης. Οδήγησέ με να εμπιστεύομαι περισσότερο, ακόμα και μπροστά στις δυσκολίες.

Δίδαξέ με να ξαπλώνω δίπλα στα νερά που Εσύ επέλεξες για μένα, είτε είναι ήρεμα είτε ταραγμένα. Να βλέπω με τα δικά Σου μάτια και να μάθω να λαμβάνω ό,τι έχεις ετοιμάσει για την ανάπτυξή μου. Να μην αμφιβάλλω ποτέ για την καθοδήγησή Σου, αλλά να ακολουθώ με υπακοή και ευγνωμοσύνη.

Ω, αγαπημένε Θεέ, Σε ευχαριστώ που είσαι ο τέλειος Ποιμένας, που με οδηγείς ακόμα και στις σκοτεινές κοιλάδες. Ο αγαπημένος Σου Υιός είναι ο αιώνιος Πρίγκιπάς και Σωτήρας μου. Ο δυνατός Σου Νόμος είναι ένα πράσινο λιβάδι που τρέφει την ψυχή μου. Οι εντολές Σου είναι ζωντανά νερά που με καθαρίζουν και με ενισχύουν. Προσεύχομαι στο πολύτιμο όνομα του Ιησού, αμήν.