«Παράδωσε την οδό σου στον Κύριο· εμπιστεύσου σ’ Αυτόν, και Αυτός θα τα πραγματοποιήσει όλα.» (Ψαλμός 37:5).

Το να παραδίνεσαι στο θέλημα του Θεού δεν σημαίνει απλώς να περιμένεις με υπομονή να συμβεί κάτι — είναι πολύ περισσότερο από αυτό. Είναι να κοιτάζεις όλα όσα Εκείνος επιτρέπει με μια καρδιά γεμάτη θαυμασμό και ευγνωμοσύνη. Δεν αρκεί να αντέχουμε τις δύσκολες μέρες· χρειάζεται να μάθουμε να αναγνωρίζουμε το χέρι του Κυρίου σε κάθε λεπτομέρεια, ακόμη και όταν μας οδηγεί σε απρόσμενα μονοπάτια. Η αληθινή παράδοση δεν είναι σιωπηλή και παραιτημένη, αλλά γεμάτη εμπιστοσύνη και ευγνωμοσύνη, επειδή γνωρίζουμε ότι όλα όσα προέρχονται από τον Θεό περνούν πρώτα από τη σοφία και την αγάπη Του.

Υπάρχει όμως κάτι ακόμη βαθύτερο σε αυτή την παράδοση: να αποδεχόμαστε με πίστη και ταπείνωση τις άγιες εντολές που ο ίδιος ο Θεός μας έδωσε — τις θαυμαστές Του εντολές. Το κεντρικό σημείο της παράδοσής μας είναι να αποδεχόμαστε όχι μόνο τα γεγονότα της ζωής, αλλά να ζούμε σύμφωνα με τον ισχυρό Νόμο του Θεού. Όταν αναγνωρίζουμε ότι αυτός ο Νόμος είναι τέλειος και δόθηκε με αγάπη από τους προφήτες και επιβεβαιώθηκε από τον ίδιο τον Ιησού, δεν μας μένει άλλη στάση παρά η ευλαβική υπακοή. Εκεί βρίσκει η ψυχή την αληθινή ανάπαυση — όταν αποφασίζει να υπακούει σε όλα, και όχι πια επιλεκτικά.

Ο Θεός είναι μακρόθυμος, γεμάτος υπομονή, και περιμένει με καλοσύνη τη στιγμή που θα παραδοθούμε ολοκληρωτικά. Αλλά έχει επίσης έναν θησαυρό ευλογιών φυλαγμένο για την ημέρα που θα αφήσουμε την υπερηφάνεια και θα ταπεινωθούμε μπροστά στον άγιο Νόμο Του. Όταν έρθει αυτή η μέρα, πλησιάζει, χύνει χάρη, ανανεώνει την ψυχή και μας στέλνει στον Υιό Του για συγχώρεση και σωτηρία. Η υπακοή είναι το μυστικό. Και η αληθινή υπακοή αρχίζει όταν σταματάμε να συζητάμε με τον Θεό και αρχίζουμε να λέμε: «Ναι, Κύριε, όλα όσα διέταξες είναι καλά, και θα τα ακολουθήσω.» -Διασκευασμένο από τον William Law. Μέχρι αύριο, αν ο Κύριος το επιτρέψει.

Προσευχήσου μαζί μου: Θαυμάσιε Πατέρα, πόσο λυτρωτικό είναι να γνωρίζω ότι όλα όσα επιτρέπεις έχουν σκοπό. Δεν θέλω απλώς να αντέχω τις δυσκολίες της ζωής, θέλω να τις δέχομαι με ευγνωμοσύνη, γνωρίζοντας ότι το στοργικό Σου χέρι βρίσκεται πίσω από όλα. Δίδαξέ με να εμπιστεύομαι, να χαίρομαι και να Σε λατρεύω ακόμη και στις συννεφιασμένες μέρες, γιατί ξέρω ότι Εσύ είσαι καλός και πιστός πάντοτε.

Κύριε, μετανοώ για τόσες φορές που αντιστάθηκα στις άγιες οδηγίες Σου για τη ζωή. Προσπάθησα να προσαρμόσω το θέλημά Σου στο δικό μου, αλλά τώρα καταλαβαίνω: ο δρόμος της ευλογίας είναι να αποδέχομαι, με χαρά και φόβο, κάθε μία από τις θαυμαστές Σου εντολές. Θέλω να υπακούω ολοκληρωτικά, με ταπείνωση και με ευχαρίστηση, γιατί ξέρω ότι αυτός είναι ο μόνος τρόπος να ζω αληθινά ειρηνικά μαζί Σου.

Ω, Πανάγιε Θεέ, Σε λατρεύω και Σε δοξάζω που οδηγείς τα πάντα με σοφία και υπομονή. Ο αγαπημένος Σου Υιός είναι ο αιώνιος Πρίγκιπας και Σωτήρας μου. Ο δυνατός Σου Νόμος είναι σαν ύμνος δικαιοσύνης που αντηχεί στην ψυχή όσων Σου υπακούν και τους οδηγεί στην αληθινή ελευθερία. Οι εντολές Σου είναι σαν ουράνια διαμάντια, αγνά και άθραυστα, που ομορφαίνουν τη ζωή των πιστών. Προσεύχομαι στο πολύτιμο όνομα του Ιησού, αμήν.

«πείτε στους αποκαρδιωμένους: Να είστε δυνατοί, μην φοβάστε! Ο Θεός σας έρχεται» (Ησαΐας 35:4).

Πόσες φορές κουβαλάμε σταυρούς που ο ίδιος ο Θεός δεν μας έδωσε ποτέ; Το άγχος για το μέλλον, ο φόβος για το τι μπορεί να συμβεί, η ανησυχία που μας στερεί τον ύπνο — τίποτα από αυτά δεν προέρχεται από τον Θεό. Όταν προσπαθούμε να προβλέψουμε τα γεγονότα και να ελέγξουμε ό,τι πρόκειται να συμβεί, λέμε, έστω και χωρίς λόγια, ότι δεν εμπιστευόμαστε πλήρως την πρόνοια του Κυρίου. Είναι σαν να λέμε: «Θεέ μου, άσε με να το φροντίσω εγώ αυτό.» Όμως το μέλλον δεν μας ανήκει. Και ακόμα κι αν έρθει, μπορεί να είναι τελείως διαφορετικό από ό,τι φανταζόμαστε. Η προσπάθειά μας για έλεγχο είναι μάταιη, και συχνά η ρίζα αυτής της ανησυχίας βρίσκεται στην έλλειψη αληθινής παράδοσης.

Υπάρχει όμως ένας δρόμος ανάπαυσης — και είναι προσβάσιμος. Αυτός ο δρόμος είναι η υπακοή στον πανίσχυρο Νόμο του Θεού. Όταν αποφασίζουμε να χρησιμοποιήσουμε όλες μας τις δυνάμεις για να ευαρεστήσουμε τον Κύριο, υπακούοντας με όλη μας την καρδιά στις θαυμαστές Του εντολές, κάτι αλλάζει μέσα μας. Η παρουσία του Θεού φανερώνεται με δύναμη, και μαζί της έρχεται μια ειρήνη που δεν μπορεί να εξηγηθεί. Μια ειρήνη που δεν εξαρτάται από τις περιστάσεις, μια γαλήνη που διαλύει τις ανησυχίες όπως ο ήλιος διαλύει την πρωινή ομίχλη. Αυτή είναι η ανταμοιβή εκείνων που ζουν με πιστότητα μπροστά στον Δημιουργό.

Η ψυχή που επιλέγει να υπακούει δεν χρειάζεται πλέον να ζει σε ένταση. Ξέρει ότι ο Θεός που υπηρετεί έχει τον έλεγχο όλων των πραγμάτων. Η υπακοή στον άγιο και αιώνιο Νόμο του Θεού όχι μόνο ευαρεστεί τον Κύριο, αλλά και μας τοποθετεί μέσα στη ροή της ειρήνης και της φροντίδας Του. Είναι ένας ευλογημένος κύκλος: η υπακοή γεννά παρουσία, και η παρουσία του Θεού διώχνει τον φόβο. Γιατί να συνεχίσεις να κουβαλάς το βάρος του αύριο, αν σήμερα κιόλας μπορείς να αναπαυθείς στην πιστότητα του Θεού που τιμά όσους Τον υπακούν; -Προσαρμογή από F. Fénelon. Μέχρι αύριο, αν ο Κύριος το επιτρέψει.

Προσευχήσου μαζί μου: Πατέρα ελέους, πόσες φορές προσπάθησα να ελέγξω ό,τι ανήκει μόνο σε Σένα; Συγχώρεσέ με για τις άγρυπνες νύχτες, για τις αποφάσεις που πήρα με βάση τον φόβο, για τις ανήσυχες σκέψεις που έκλεψαν την ειρήνη που θέλεις να μου δώσεις. Σήμερα επιλέγω να αφήσω αυτό το βάρος. Δεν θέλω πια να ζω προσπαθώντας να προβλέψω ή να ελέγξω το μέλλον. Θέλω να αναπαυθώ στη δική Σου φροντίδα.

Κύριε, τώρα καταλαβαίνω ότι η ανησυχία έχει ρίζα στην ανυπακοή. Όταν απομακρύνομαι από τις θαυμαστές Σου εντολές, αποσυνδέομαι από την παρουσία Σου και έτσι χάνω την ειρήνη. Αλλά επιλέγω να επιστρέψω. Θέλω να ζω με τρόπο που Σε ευαρεστεί, υπακούοντας με όλη μου την καρδιά στον πανίσχυρο Νόμο Σου. Ας είναι η ψυχή μου αγκυροβολημένη στον Λόγο Σου, σταθερή, ήρεμη και προστατευμένη.

Ω, Πανάγιε Θεέ, Σε λατρεύω και Σε δοξάζω γιατί σε Σένα δεν υπάρχει σκιά μεταβολής ούτε αστάθεια. Ο αγαπημένος Σου Υιός είναι ο αιώνιος μου Πρίγκιπας και Σωτήρας. Ο πανίσχυρος Νόμος Σου είναι σαν ασπίδα φωτός που περιβάλλει τον υπάκουο, διώχνοντας τον φόβο και εγκαθιστώντας την ειρήνη. Οι εντολές Σου είναι σαν χρυσές χορδές που μας συνδέουν με την καρδιά Σου, οδηγώντας μας στην ελευθερία και την αληθινή ανάπαυση. Προσεύχομαι στο πολύτιμο όνομα του Ιησού, αμήν.

«Ακόμα κι αν βρίσκομαι στο σκοτάδι, ο Κύριος θα είναι το φως μου» (Μιχαίας 7:8).

Όλοι μας, κάποια στιγμή, πρέπει να μάθουμε να βγαίνουμε από το κέντρο και να αφήνουμε τον Θεό να αναλάβει τον έλεγχο. Η αλήθεια είναι ότι δεν δημιουργηθήκαμε για να κουβαλάμε το βάρος του κόσμου στους ώμους μας. Όταν προσπαθούμε να λύσουμε τα πάντα με τη δική μας δύναμη, καταλήγουμε απογοητευμένοι, εξαντλημένοι και μπερδεμένοι. Η πραγματική παράδοση ξεκινά όταν σταματάμε να θέλουμε να καταλάβουμε τα πάντα και απλώς εμπιστευόμαστε. Αυτή η εγκατάλειψη του δικού μας θελήματος — αυτή η πλήρης παράδοση — είναι ο δρόμος που μας οδηγεί στην αληθινή ειρήνη και στην ένωση με τον Θεό.

Το μεγαλύτερο μέρος της εσωτερικής ανησυχίας που νιώθουμε προέρχεται από έναν σαφή λόγο: η ψυχή δεν έχει ακόμη αποφασίσει να υπακούσει πλήρως στον πανίσχυρο Νόμο του Θεού. Όσο υπάρχει δισταγμός, όσο υπακούμε μόνο εν μέρει στις θαυμαστές εντολές του Δημιουργού, η καρδιά θα παραμένει διχασμένη και η ανασφάλεια θα κυριαρχεί. Η μερική υπακοή γεννά αβεβαιότητα, γιατί, κατά βάθος, γνωρίζουμε ότι πλησιάζουμε τον Θεό μόνο επιφανειακά. Αλλά όταν εγκαταλείπουμε την ανησυχία για τη γνώμη των άλλων και επιλέγουμε να υπακούσουμε σε όλα, ο Θεός πλησιάζει με δύναμη. Και με αυτή την προσέγγιση έρχονται θάρρος, ανάπαυση, ευλογίες και σωτηρία.

Αν επιθυμείς να βιώσεις αληθινή ειρήνη, πραγματική απελευθέρωση και να οδηγηθείς στον Υιό για συγχώρεση, τότε μην αναβάλεις άλλο. Παραδώσου ολοκληρωτικά. Υπάκουσε με ειλικρίνεια και σταθερότητα στον άγιο και αιώνιο Νόμο του Θεού. Δεν υπάρχει πιο ασφαλής δρόμος, δεν υπάρχει πιο καθαρή πηγή χαράς και προστασίας. Όσο περισσότερο αφοσιώνεσαι στο να ακολουθείς πιστά τις άγιες εντολές του Θεού, τόσο πιο κοντά θα βρίσκεσαι στην Καρδιά Του. Και αυτή η εγγύτητα τα αλλάζει όλα: αλλάζει την πορεία της ζωής, ενισχύει την ψυχή και οδηγεί στην αιώνια ζωή. -Προσαρμοσμένο από τον James Hinton. Μέχρι αύριο, αν ο Κύριος το επιτρέψει.

Προσευχήσου μαζί μου: Αιώνιε Πατέρα, αναγνωρίζω ότι πολλές φορές προσπάθησα να λύσω τα πάντα μόνος μου, εμπιστευόμενος τη δική μου δύναμη, τη λογική μου, τα συναισθήματά μου. Όμως τώρα καταλαβαίνω ότι η αληθινή ανάπαυση υπάρχει μόνο όταν παραδίδομαι ολοκληρωτικά σε Σένα. Δίδαξέ με να Σου παραδίδω κάθε μέρος της ζωής μου, χωρίς επιφυλάξεις, χωρίς φόβο, χωρίς προσπάθειες ελέγχου.

Κύριε, μετανοώ που δεν υπάκουσα πλήρως στον πανίσχυρο Νόμο Σου. Ξέρω ότι η μερική υπακοή με έχει εμποδίσει να ζήσω το πλήρωμα της Παρουσίας Σου. Σήμερα προσκυνώ ενώπιόν Σου και επιλέγω να Σου υπακούω σε όλα. Δεν θέλω πια να ζω μια πίστη μισή. Θέλω να ακολουθώ όλες τις θαυμαστές εντολές Σου με χαρά και ζήλο. Είθε η ζωή μου να χαρακτηρίζεται από την πίστη σε όσα Εσύ καθιέρωσες από την αρχή.

Ω, Πανάγιε Θεέ, Σε λατρεύω και Σε δοξάζω γιατί είσαι δίκαιος με τους πιστούς και υπομονετικός με όσους μετανοούν ειλικρινά. Ο αγαπημένος Σου Υιός είναι ο αιώνιος Πρίγκιπας και Σωτήρας μου. Ο πανίσχυρος Νόμος Σου είναι σαν ποτάμι αγιότητας που καθαρίζει την ψυχή και φέρνει ζωή σε όσους Σου υπακούν. Οι εντολές Σου είναι σαν στήλες φωτός που στηρίζουν τον δρόμο της αλήθειας και φυλάνε τα βήματα όσων Σε αγαπούν. Προσεύχομαι στο πολύτιμο όνομα του Ιησού, αμήν.

«Ακόμη κι αν περπατούσα μέσα στην κοιλάδα της σκιάς του θανάτου, δεν θα φοβόμουν κανένα κακό, διότι Εσύ είσαι μαζί μου· η ράβδος Σου και το ραβδί Σου με παρηγορούν» (Ψαλμοί 23:4).

Η υπάκουη ψυχή δεν εξαρτάται από τις περιστάσεις για να είναι ασφαλής — εξαρτάται από τον Κύριο. Όταν όλα γύρω της φαίνονται αβέβαια, παραμένει σταθερή επειδή έχει μετατρέψει κάθε κατάσταση, καλή ή κακή, σε ευκαιρία να ριχτεί στην αγκαλιά του Θεού. Η πίστη, η εμπιστοσύνη και η παράδοση δεν είναι απλώς έννοιες για αυτήν την ψυχή, αλλά καθημερινές στάσεις. Και αυτό είναι που φέρνει την αληθινή σταθερότητα: να ζεις για να ευαρεστείς τον Θεό, ό,τι κι αν κοστίσει. Όταν αυτή η παράδοση είναι πραγματική, δεν υπάρχει κρίση ικανή να ταράξει την καρδιά που αναπαύεται στο θέλημα του Πατέρα.

Αυτή η ψυχή, αφοσιωμένη και συγκεντρωμένη, δεν σπαταλά χρόνο με περισπασμούς ή δικαιολογίες. Ζει με σαφή σκοπό να ανήκει ολοκληρωτικά στον Δημιουργό. Και γι’ αυτό, όλα συνεργούν προς το συμφέρον της. Το φως την οδηγεί στη δοξολογία· το σκοτάδι την οδηγεί στην εμπιστοσύνη. Ο πόνος δεν την παραλύει· την ωθεί. Η χαρά δεν την εξαπατά· την κατευθύνει να ευχαριστεί. Γιατί; Επειδή έχει ήδη καταλάβει ότι τα πάντα — απολύτως τα πάντα — μπορούν να χρησιμοποιηθούν από τον Θεό για να την πλησιάσουν σε Αυτόν, εφόσον συνεχίζει να υπακούει στον πανίσχυρο Νόμο Του.

Αν η εγγύτητα με τον Δημιουργό είναι αυτό που επιθυμείς, τότε η απάντηση βρίσκεται μπροστά σου: υπάκουσε. Όχι αύριο. Όχι όταν όλα θα είναι πιο εύκολα. Υπάκουσε τώρα. Όσο πιο πιστός είσαι στις εντολές του Κυρίου, τόσο περισσότερη ειρήνη, προστασία και καθοδήγηση θα βιώσεις. Αυτό κάνει ο Νόμος του Θεού — θεραπεύει, φυλάσσει, οδηγεί στη σωτηρία. Δεν υπάρχει λόγος να αναβάλεις. Ξεκίνα σήμερα κιόλας και γεύσου τον καρπό της υπακοής: απελευθέρωση, ευλογία και αιώνια ζωή εν Χριστώ Ιησού. -Προσαρμοσμένο από τον William Law. Μέχρι αύριο, αν ο Κύριος το επιτρέψει.

Προσευχήσου μαζί μου: Πατέρα, Σε ευχαριστώ γιατί η ασφάλεια της ψυχής μου δεν εξαρτάται από ό,τι συμβαίνει γύρω μου, αλλά από την υπακοή μου στο θέλημά Σου. Εσύ είσαι το καταφύγιό μου στους καιρούς του φωτός και η στήριξή μου στους καιρούς του σκότους. Δίδαξέ με να μετατρέπω κάθε στιγμή της ζωής μου σε μια νέα ευκαιρία να ριχτώ στα χέρια Σου με πίστη και εμπιστοσύνη.

Κύριε, επιθυμώ να Σου ανήκω ολοκληρωτικά. Τίποτα σε αυτόν τον κόσμο να μη με αποσπά από την παρουσία Σου, και η πίστη μου στον Νόμο Σου να είναι σταθερή, ακόμη και στις δύσκολες μέρες. Δώσε μου μια αποφασιστική καρδιά, που βλέπει στις εντολές Σου τον πιο ασφαλή δρόμο. Να μην αναβάλω άλλο αυτή την παράδοση. Να επιλέγω να υπακούω με χαρά και σταθερότητα.

Ω, Πανάγιε Θεέ, Σε λατρεύω και Σε δοξάζω γιατί είσαι η άγκυρα των πιστών ψυχών. Ο αγαπημένος Σου Υιός είναι ο αιώνιος μου Πρίγκιπας και Σωτήρας. Ο πανίσχυρος Νόμος Σου είναι σαν ένα αδιάσειστο τείχος που προστατεύει την καρδιά που Σου υπακούει. Οι εντολές Σου είναι ποταμοί ειρήνης που ρέουν προς την αιώνια ζωή. Προσεύχομαι στο πολύτιμο όνομα του Ιησού, αμήν.

«Γνώρισέ με τους δρόμους Σου, Κύριε· δίδαξέ με τα μονοπάτια Σου» (Ψαλμοί 25:4).

Δεν υπάρχει τίποτα τόσο αγνό, τόσο έντονο, όσο οι πρώτοι ψίθυροι της φωνής του Θεού στην καρδιά μας. Σε αυτές τις στιγμές το καθήκον είναι ξεκάθαρο — χωρίς σύγχυση, χωρίς σκιά αμφιβολίας. Αλλά, πολλές φορές, εμείς περιπλέκουμε αυτό που είναι απλό. Αφήνουμε τα συναισθήματα, τους φόβους ή τις προσωπικές επιθυμίες να μπουν στη μέση, και έτσι χάνουμε την καθαρότητα της θείας καθοδήγησης. Αρχίζουμε να «σκεφτόμαστε», να «αναλογιζόμαστε», να «περιμένουμε λίγο ακόμα»… ενώ στην πραγματικότητα απλώς ψάχνουμε μια δικαιολογία για να μην υπακούσουμε. Η καθυστερημένη υπακοή είναι, στην πράξη, μεταμφιεσμένη ανυπακοή.

Ο Θεός δεν μας άφησε στο σκοτάδι. Από την Εδέμ, έκανε σαφές τι περιμένει από τα πλάσματά Του: πιστότητα, υπακοή, αγιότητα. Ο δυνατός Του Νόμος είναι το εγχειρίδιο της αληθινής ευτυχίας. Αλλά η επαναστατική καρδιά προσπαθεί να επιχειρηματολογήσει, να διαστρεβλώσει τις Γραφές, να δικαιολογήσει το σφάλμα — και χάνει χρόνο. Ο Θεός δεν εξαπατάται. Βλέπει την καρδιά. Γνωρίζει το βάθος. Και δεν ευλογεί αυτούς που αρνούνται να υπακούσουν. Η ευλογία είναι πάνω σε αυτούς που παραδίδονται, πάνω σε αυτούς που λένε: «Όχι το δικό μου θέλημα, αλλά το δικό Σου, Κύριε.»

Αν θέλεις ειρήνη, αν επιθυμείς να αποκατασταθείς και να βρεις αληθινό σκοπό, ο δρόμος είναι μόνο ένας: υπακοή. Μην περιμένεις να νιώσεις έτοιμος, μην περιμένεις να καταλάβεις τα πάντα — απλώς ξεκίνα. Ξεκίνα να υπακούς, ξεκίνα να ακολουθείς τις εντολές του Δημιουργού με ειλικρινή καρδιά. Ο Θεός θα δει αυτή τη διάθεση και θα έρθει να σε συναντήσει. Θα ελαφρύνει τον πόνο σου, θα μεταμορφώσει την καρδιά σου και θα σε οδηγήσει στον αγαπημένο Του Υιό για συγχώρεση και σωτηρία. Ο καιρός της αναποφασιστικότητας τελείωσε. Ο καιρός της υπακοής είναι τώρα. -Προσαρμοσμένο από τον Frederick William Robertson. Μέχρι αύριο, αν ο Κύριος το επιτρέψει.

Προσευχήσου μαζί μου: Αιώνιε Πατέρα, σε ευχαριστώ γιατί Εσύ ακόμα μιλάς στην καρδιά αυτών που σε αναζητούν με ειλικρίνεια. Η φωνή Σου είναι ξεκάθαρη για όσους επιθυμούν να υπακούσουν. Δεν θέλω πια να δικαιολογώ, ούτε να αναβάλλω αυτό που ήδη μου έδειξες. Δώσε μου ταπεινή καρδιά, που ανταποκρίνεται άμεσα στη δική Σου καθοδήγηση. Δίδαξέ με να υπακούω όσο το κάλεσμα είναι ακόμα φρέσκο, πριν τα συναισθήματά μου παρέμβουν στην αλήθεια Σου.

Κύριε, αναγνωρίζω ότι πολλές φορές ήμουν ανειλικρινής με τον εαυτό μου, προσπαθώντας να δικαιολογήσω την ανυπακοή μου με δικαιολογίες. Αλλά σήμερα στέκομαι ενώπιόν Σου με συντετριμμένη καρδιά. Θέλω να εγκαταλείψω το θέλημά μου, την υπερηφάνειά μου, και να ακολουθήσω τους δρόμους Σου με φόβο και αγάπη. Οδήγησέ με στον Νόμο Σου, ενίσχυσέ με να εκτελέσω ό,τι Εσύ διέταξες, και καθάρισέ με με την αλήθεια Σου.

Ω, Πανάγιε Θεέ, Σε λατρεύω και Σε δοξάζω γιατί είσαι δίκαιος, άγιος και αμετάβλητος. Ο αγαπημένος Σου Υιός είναι ο αιώνιος Πρίγκιπας και Σωτήρας μου. Ο δυνατός Σου Νόμος είναι σαν φάρος αναμμένος μέσα στο σκοτάδι, καθοδηγώντας τους πιστούς σε μονοπάτια ζωής. Οι εντολές Σου είναι σαν σταθερές πέτρες κάτω από τα πόδια, που στηρίζουν όσους εμπιστεύονται σε Σένα και αποκαλύπτουν τον δρόμο της αληθινής ειρήνης. Προσεύχομαι στο πολύτιμο όνομα του Ιησού, αμήν.

«Ο αιώνιος Θεός είναι το καταφύγιό σου, και οι αιώνιοι βραχίονές Του σε στηρίζουν» (Δευτερονόμιον 33:27).

Υπάρχουν στιγμές που το μόνο που χρειαζόμαστε είναι ανάπαυση — μια ανάπαυση που υπερβαίνει το σώμα και φτάνει μέχρι την ψυχή. Και είναι σε αυτό το μέρος που οι αιώνιοι βραχίονες του Θεού μας αγκαλιάζουν. Δεν υπάρχει πιο δυνατή εικόνα της θεϊκής φροντίδας από αυτή: βραχίονες που ποτέ δεν κουράζονται, ποτέ δεν εγκαταλείπουν, ποτέ δεν αφήνουν. Ακόμη και όταν αντιμετωπίζουμε το βάρος των μαχών και των αμφιβολιών, Εκείνος στηρίζει με τρυφερότητα όσους επέλεξαν να υπακούσουν. Οι βραχίονες του Κυρίου είναι καταφύγιο, είναι δύναμη, είναι ζωή — αλλά μόνο για όσους ζουν σύμφωνα με το θέλημά Του.

Η υπόσχεση της ανάπαυσης και της φροντίδας δεν είναι για όλους — είναι για τους πιστούς. Ο Θεός αποκαλύπτεται και εκχέει την εύνοιά Του σε όσους τηρούν τις εντολές Του. Ο ισχυρός Του Νόμος είναι το γόνιμο έδαφος όπου κατοικεί η καλοσύνη Του, και έξω από αυτό δεν υπάρχει παρά θλίψη. Όταν αποφασίζεις να ζήσεις σύμφωνα με αυτόν τον Νόμο, ακόμα και εν μέσω δυσκολιών, δείχνεις ότι εξαρτάσαι μόνο από Εκείνον — και αυτό χαροποιεί βαθιά την καρδιά του Πατέρα. Η υπακοή είναι η γλώσσα που Εκείνος καταλαβαίνει· είναι η διαθήκη που Εκείνος τιμά.

Έτσι, την επόμενη φορά που θα νιώσεις εξαντλημένος ή χαμένος, θυμήσου: υπάρχουν αιώνιοι βραχίονες απλωμένοι για τους πιστούς. Αυτοί οι βραχίονες δεν προσφέρουν μόνο παρηγοριά, αλλά και δύναμη για να συνεχίσεις. Ο Θεός δεν στηρίζει τον επαναστάτη — στηρίζει τον υπάκουο. Οδηγεί και ενισχύει όσους ευχαριστιούνται στον Νόμο Του. Υπάκουε, εμπιστεύσου, και θα δεις — η ειρήνη που έρχεται από τον Κύριο είναι αληθινή, η ανάπαυση είναι βαθιά, και η αγάπη που Εκείνος εκχέει στους δικούς Του είναι αιώνια και ανίκητη. -Διασκευασμένο από την Adeline D. T. Whitney. Μέχρι αύριο, αν ο Κύριος μας το επιτρέψει.

Προσευχήσου μαζί μου: Αγαπημένε Πατέρα, πόσο πολύτιμο είναι να ξέρω ότι οι αιώνιοι βραχίονές Σου στηρίζουν όσους Σου υπακούν. Σε δύσκολες μέρες, σε νύχτες σιωπής, είναι η φροντίδα Σου που με φυλάει και η πιστότητά Σου που με ανανεώνει. Σε ευχαριστώ που με περιβάλλεις με την παρουσία Σου και που δείχνεις ότι όσοι τηρούν τις εντολές Σου ποτέ δεν θα είναι μόνοι. Δίδαξέ με να αναπαύομαι σε Σένα, με καρδιά σταθερή στην υπακοή.

Κύριε, ανανέωσε μέσα μου τον άγιο φόβο που οδηγεί στην πιστότητα. Αφαίρεσε από εμένα κάθε υπερηφάνεια και κάθε επιθυμία να ακολουθώ τους δικούς μου δρόμους. Επιλέγω να Σε ευαρεστώ. Θέλω να περπατώ σε ευθύτητα, γιατί ξέρω ότι εκεί φανερώνεται η ευλογία Σου. Είθε η ζωή μου να είναι ζωντανή απόδειξη ότι το να ακολουθώ τον Νόμο Σου είναι ο μόνος δρόμος για την αληθινή ειρήνη και τη γνήσια σωτηρία.

Ω, Πανάγιε Θεέ, Σε λατρεύω και Σε δοξάζω που είσαι καταφύγιο για τους δίκαιους και Καταναλίσκον Πυρ για τους επαναστάτες. Ο αγαπημένος Σου Υιός είναι ο αιώνιος μου Πρίγκιπας και Σωτήρας. Ο ισχυρός Σου Νόμος είναι σαν τείχος δικαιοσύνης που προστατεύει όσους Σε φοβούνται και απορρίπτει όσους Σε περιφρονούν. Οι εντολές Σου είναι σαν σταθερά αστέρια στον ουρανό: σταθερές, αμετάβλητες και γεμάτες δόξα. Προσεύχομαι στο πολύτιμο όνομα του Ιησού, αμήν.

«Προσευχήσου ώστε ο Κύριος, ο Θεός σου, να μας δείξει τι πρέπει να κάνουμε και πού πρέπει να πάμε» (Ιερεμίας 42:3).

Η ευτυχία δεν είναι κάτι που κατακτάται με ανθρώπινη προσπάθεια ή επιβάλλεται στους άλλους με κενές συμβουλές. Είναι φυσικό επακόλουθο σωστών επιλογών — επιλογών που δεν ευχαριστούν πάντα τη στιγμή, αλλά τιμούν τον Θεό. Η παροδική απόλαυση μπορεί να μας δελεάσει, αλλά πάντα έχει βαρύ τίμημα στο τέλος. Η υπακοή, ακόμη κι αν απαιτεί θυσία, φέρνει ειρήνη, νόημα και, πάνω απ’ όλα, θεϊκή έγκριση. Όταν επιλέγουμε να ακολουθήσουμε τη φωνή του Θεού αντί για τις παρορμήσεις μας, κάνουμε ένα βήμα προς την αληθινή, διαρκή και αιώνια ευτυχία.

Εδώ μπαίνει ο θεϊκός τύπος: η υπακοή στον πανίσχυρο Νόμο Του. Μπορεί να φαίνεται παλιομοδίτικο σε κάποιους, αλλά είναι το μυστικό της αληθινής ευτυχίας. Ο Θεός δεν μας ζητά τίποτα αδύνατο. Οι εντολές Του δεν είναι βάρος, είναι προστασία. Είναι ασφαλή μονοπάτια για ειλικρινείς ψυχές. Αυτό που περιμένει από εμάς είναι μόνο το πρώτο βήμα — την απόφαση να υπακούσουμε. Όταν αυτό το βήμα γίνεται με πίστη και ειλικρίνεια, Εκείνος αναλαμβάνει. Ενδυναμώνει, ενθαρρύνει και στηρίζει. Ο Θεός ποτέ δεν εγκαταλείπει όποιον επιλέγει τον δρόμο της υπακοής.

Και το τέλος αυτής της πορείας; Είναι ένδοξο. Ο Πατέρας μας συνοδεύει, μας ευλογεί, ανοίγει πόρτες, θεραπεύει πληγές, μεταμορφώνει την ιστορία μας και μας οδηγεί στο μεγαλύτερο δώρο: τον Ιησού, τον Σωτήρα μας. Τίποτα δεν συγκρίνεται με τη χαρά του να ζεις σε συμμαχία με τον Θεό, εκπληρώνοντας τις εντολές Του με χαρά και εμπιστοσύνη. Ο τύπος είναι στα χέρια μας — και λειτουργεί. Υπάκουσε, και θα δεις. -Προσαρμοσμένο από George Eliot. Μέχρι αύριο, αν ο Κύριος το επιτρέψει.

Προσευχήσου μαζί μου: Πατέρα, Σε ευχαριστώ που δεν μας κρύβεις τον δρόμο της αληθινής ευτυχίας. Ξέρω ότι ο κόσμος προσφέρει παρακάμψεις που φαίνονται καλές, αλλά μόνο ο Λόγος Σου είναι ασφαλής. Σήμερα, απαρνούμαι την πρόσκαιρη απόλαυση που με απομακρύνει από Σένα και επιλέγω να Σε υπακούσω, γιατί πιστεύω ότι το θέλημά Σου είναι πάντα το καλύτερο. Δίδαξέ με να εμπιστεύομαι τον τύπο Σου, ακόμη κι όταν η καρδιά μου αμφιταλαντεύεται.

Κύριε, αναγνωρίζω ότι χρειάζομαι τη βοήθειά Σου. Μερικές φορές οι επιθυμίες της σάρκας μιλούν πιο δυνατά, αλλά δεν θέλω να ζω σκλαβωμένος σ’ αυτές. Θέλω να είμαι ελεύθερος — ελεύθερος να υπακούω, ελεύθερος να Σε ευαρεστώ, ελεύθερος να ζω σε κοινωνία μαζί Σου. Δημιούργησε μέσα μου μια σταθερή καρδιά, που να Σε αγαπά περισσότερο απ’ τις ίδιες της τις επιθυμίες. Κι αυτή η υπακοή ας με φέρει πιο κοντά στο σχέδιό Σου και στην παρουσία Σου.

Ω, Πανάγιε Θεέ, Σε λατρεύω και Σε δοξάζω που μας αποκαλύπτεις έναν τόσο ξεκάθαρο δρόμο για την αληθινή ευτυχία. Ο αγαπημένος Σου Υιός είναι ο αιώνιος Πρίγκιπας και Σωτήρας μου. Ο πανίσχυρος Νόμος Σου είναι σαν ουράνιο άρωμα που καθαρίζει την ψυχή και γεμίζει τη ζωή με σκοπό. Οι εντολές Σου είναι σαν ηλιαχτίδες που ζεσταίνουν την καρδιά και φωτίζουν κάθε βήμα μέσα στο σκοτάδι. Προσεύχομαι στο πολύτιμο όνομα του Ιησού, αμήν.

«Όλοι οι δρόμοι του Κυρίου είναι έλεος και αλήθεια για εκείνους που τηρούν τη διαθήκη Του και τα μαρτύριά Του» (Ψαλμοί 25:10).

Εάν ο Θεός μας τοποθέτησε σε ένα συγκεκριμένο μέρος, με ορισμένες προκλήσεις, είναι επειδή ακριβώς εκεί θέλει να δοξαστεί μέσω της ζωής μας. Τίποτα δεν είναι τυχαίο. Πολλές φορές θέλουμε να φύγουμε, να αλλάξουμε σκηνικό, να περιμένουμε να λυθούν όλα για να υπακούσουμε. Αλλά ο Θεός μας καλεί να υπακούσουμε τώρα, ακριβώς εκεί που βρισκόμαστε. Ο τόπος του πόνου, της απογοήτευσης, της πάλης — εκεί είναι το θυσιαστήριο όπου μπορούμε να Του προσφέρουμε την πιστότητά μας. Και όταν επιλέγουμε να υπακούσουμε μέσα στην αντιξοότητα, εκεί εκδηλώνεται η βασιλεία του Θεού με δύναμη.

Υπάρχουν άνθρωποι που ζουν σε διαρκή αποθάρρυνση, παγιδευμένοι σε κύκλους πόνου, νομίζοντας ότι όλα έχουν χαθεί. Αλλά η αλήθεια είναι απλή και μεταμορφωτική: αυτό που λείπει δεν είναι η δύναμη, τα χρήματα ή η αναγνώριση. Λείπει η υπακοή. Υπακοή στον πανίσχυρο Νόμο του Θεού — αυτό είναι το μυστικό των ανδρών και γυναικών που σημάδεψαν την ιστορία στη Βίβλο. Δεν ήταν η απουσία αγώνων, αλλά η παρουσία πιστότητας. Όταν υπακούμε, ο Θεός ενεργεί. Όταν υπακούμε, αλλάζει την πορεία της ιστορίας μας.

Μπορείς να βιώσεις αυτή την αλλαγή σήμερα. Δεν είναι απαραίτητο να καταλάβεις τα πάντα, ούτε να έχεις όλα λυμένα. Αρκεί να αποφασίσεις, μέσα στην καρδιά σου, να υπακούσεις στις εντολές του Κυρίου. Όπως συνέβη με τον Αβραάμ, τον Μωυσή, τον Δαβίδ, τον Ιωάννη τον Βαπτιστή και τη Μαρία, ο Θεός θα αρχίσει να ενεργεί στη ζωή σου. Θα σε ελευθερώσει, θα σε ευλογήσει και, πάνω απ’ όλα, θα σε οδηγήσει στον Ιησού για συγχώρεση και σωτηρία. Η υπακοή είναι ο δρόμος. -Προσαρμοσμένο από τον John Hamilton Thom. Μέχρι αύριο, αν ο Κύριος το επιτρέψει.

Προσευχήσου μαζί μου: Κύριε Θεέ μου, αναγνωρίζω ότι δεν κατανοώ πάντα τους δρόμους Σου, αλλά εμπιστεύομαι ότι όλα έχουν σκοπό. Ξέρω ότι ο τόπος όπου βρίσκομαι σήμερα δεν είναι τυχαίος. Γι’ αυτό, Σε παρακαλώ να με βοηθήσεις να είμαι πιστός και υπάκουος ακόμη και στις δύσκολες καταστάσεις. Να μην σπαταλήσω τις ευκαιρίες που μου δίνεις για να φανερώσω τη βασιλεία Σου μέσα από τη ζωή μου.

Αγαπημένε Πατέρα, αφαίρεσε από εμένα κάθε αποθάρρυνση, κάθε πνευματική τύφλωση. Δώσε μου υπάκουη καρδιά, πρόθυμη να εκτελεί το θέλημά Σου ακόμη κι όταν είναι δύσκολο. Δεν θέλω πια να περπατώ σε κύκλους ή να ζω στη στασιμότητα. Θέλω να ζήσω το σκοπό Σου και να βιώσω την αλλαγή που μόνο ο Λόγος Σου μπορεί να φέρει.

Ω, Πανάγιε Θεέ, Σε λατρεύω και Σε δοξάζω που είσαι τόσο σοφός και ελεήμων Πατέρας. Ακόμη κι όταν δεν κατανοώ, Εσύ εργάζεσαι για μένα. Ο αγαπημένος Σου Υιός είναι ο αιώνιος Πρίγκιπας και Σωτήρας μου. Ο πανίσχυρος Νόμος Σου είναι σαν ποτάμι δικαιοσύνης που καθαρίζει, ενδυναμώνει και οδηγεί στη ζωή. Οι εντολές Σου είναι μονοπάτια φωτός σε έναν κόσμο σκοταδιού, τέλειοι οδηγοί για όποιον επιθυμεί να ζει σε Σένα. Προσεύχομαι στο πολύτιμο όνομα του Ιησού, αμήν.

«Οι δίκαιοι φωνάζουν, και ο Κύριος τους ακούει και τους ελευθερώνει από όλες τις θλίψεις τους.» (Ψαλμός 34:17).

Μέσα σε μια γρήγορη καθημερινότητα, είναι εύκολο να παραμελήσουμε αυτό που πραγματικά έχει σημασία: την κοινωνία μας με τον Θεό. Αλλά μην γελιέσαι, αγαπητέ αδελφέ ή αδελφή — δεν υπάρχει αγιασμός χωρίς ποιοτικό χρόνο με τον Κύριο. Αυτή η καθημερινή κοινωνία δεν είναι πολυτέλεια για τους υπερπνευματικούς, αλλά αναγκαιότητα για όλους μας. Σε αυτήν βρίσκουμε τη δύναμη να συνεχίσουμε, τη σοφία να αποφασίσουμε και την ειρήνη να αντέξουμε. Και όλα αυτά ξεκινούν με μια επιλογή: την υπακοή. Πριν αναζητήσουμε όμορφα λόγια στην προσευχή ή παρηγοριά στον διαλογισμό, πρέπει να είμαστε πρόθυμοι να υπακούσουμε σε ό,τι ο Θεός ήδη μας έχει αποκαλύψει.

Δεν έχει νόημα να προσπαθούμε να παρακάμψουμε στάδια. Η υπακοή στις εντολές του Κυρίου δεν είναι αξεσουάρ της πίστης — είναι το ίδιο το θεμέλιο. Πολλοί νομίζουν ότι μπορούν να σχετιστούν με τον Θεό με τον δικό τους τρόπο, αγνοώντας τις οδηγίες Του, σαν να ήταν ένας επιεικής πατέρας που δέχεται τα πάντα. Αλλά ο Λόγος είναι σαφής: ο Θεός αποκαλύπτεται σε εκείνους που Τον υπακούν. Όταν δείχνουμε, με συγκεκριμένες πράξεις, ότι παίρνουμε το θέλημά Του στα σοβαρά, Εκείνος ανταποκρίνεται. Δεν αγνοεί υπάκουες καρδιές. Αντίθετα, ενεργεί γρήγορα για να μας θεραπεύσει, να μας μεταμορφώσει και να μας οδηγήσει στον Ιησού.

Αν επιθυμείς μια μεταμορφωμένη ζωή, πρέπει να ξεκινήσεις με την υπακοή. Δεν είναι εύκολο, το ξέρω. Μερικές φορές σημαίνει να εγκαταλείψεις κάτι που αγαπάς ή να αντιμετωπίσεις την κριτική των άλλων. Αλλά δεν υπάρχει μεγαλύτερη ανταμοιβή από το να νιώθεις τον Θεό κοντά, να ενεργεί στη ζωή σου με δύναμη. Δεν αποκαλύπτεται μέσα στην ανταρσία, αλλά στην ειλικρινή παράδοση. Όταν επιλέγουμε να υπακούσουμε, ακόμα κι αν δεν καταλαβαίνουμε τα πάντα, ο ουρανός κινείται. Και εκεί ξεκινά πραγματικά η διαδικασία του αγιασμού — με πράξεις πίστης που αγγίζουν την καρδιά του Πατέρα. -Προσαρμοσμένο από τον Henry Edward Manning. Μέχρι αύριο, αν ο Κύριος το επιτρέψει.

Προσευχήσου μαζί μου: Αγαπημένε Πατέρα, σε αυτόν τον κόσμο γεμάτο περισπασμούς και πιέσεις, αναγνωρίζω ότι χρειάζεται να επιστρέψω στο κέντρο: στην Παρουσία Σου. Βοήθησέ με να κάνω την υπακοή το πρώτο βήμα στο καθημερινό μου ταξίδι. Να μην παραπλανηθώ από κενές μορφές θρησκευτικότητας, αλλά η καρδιά μου να είναι πάντα πρόθυμη να ακολουθεί τις εντολές Σου με ειλικρίνεια. Δίδαξέ με να δίνω προτεραιότητα στον χρόνο μαζί Σου και να μην διαπραγματεύομαι το θέλημά Σου για τίποτα σε αυτόν τον κόσμο.

Κύριε, ενίσχυσέ με να ζήσω με πιστότητα, ακόμα κι όταν αυτό σημαίνει να κολυμπώ αντίθετα στο ρεύμα. Ξέρω ότι ευαρεστείσαι σε όσους Σε υπακούν με την καρδιά τους, και αυτό θέλω να είμαι: κάποιος που χαροποιεί την καρδιά Σου με πράξεις, όχι μόνο με λόγια. Πλάσε με, μεταμόρφωσέ με, ελευθέρωσέ με από κάθε πνευματική ξεροκεφαλιά και οδήγησέ με στην αληθινή κοινωνία μαζί Σου, εκείνη που αναζωογονεί και αποκαθιστά.

Ω, Πανάγιε Θεέ, Σε λατρεύω και Σε δοξάζω γιατί είσαι πιστός, δίκαιος και υπομονετικός. Η σοφία Σου είναι τέλεια και οι δρόμοι Σου είναι ανώτεροι από τους δικούς μου. Ο αγαπημένος Σου Υιός είναι ο αιώνιος Πρίγκιπας και Σωτήρας μου. Ο δυνατός Σου Νόμος είναι σαν πηγή φωτός μέσα στο σκοτάδι, που αποκαλύπτει τον δρόμο της ζωής. Οι εντολές Σου είναι σαν πολύτιμα κοσμήματα, που στολίζουν την ψυχή και οδηγούν στην αληθινή ειρήνη. Προσεύχομαι στο πολύτιμο όνομα του Ιησού, αμήν.

«Ο Κύριος είναι αυτός που προπορεύεται μπροστά σου· θα είναι μαζί σου, δεν θα σε αφήσει ούτε θα σε εγκαταλείψει· μη φοβάσαι, ούτε να τρομάζεις» (Δευτερονόμιον 31:8).

Όταν η ζωή φαίνεται υπερβολικά βαριά, να θυμάσαι: δεν αντιμετωπίζεις τίποτα μόνος σου. Ο Θεός ποτέ δεν εγκαταλείπει τους δικούς Του. Ακόμη κι όταν δεν Τον βλέπεις, το χέρι Του παραμένει σταθερό, οδηγώντας σε μέσα από τις δυσκολίες. Αντί να αφήσεις τον πόνο ή τον φόβο να σε καταβάλει, αγκύρωσε την ψυχή σου στην εμπιστοσύνη ότι Εκείνος έχει τον έλεγχο. Αυτό που σήμερα φαίνεται ανυπόφορο, στον κατάλληλο καιρό, θα το μεταμορφώσει Εκείνος σε κάτι καλό. Εργάζεται στα παρασκήνια με τελειότητα, και η πίστη σου είναι αυτή που θα σε κρατήσει σταθερό, ακόμη κι όταν όλα γύρω σου φαίνονται να καταρρέουν.

Αναρωτήθηκες όμως ποτέ ποιο ακριβώς είναι αυτό το έργο που ο Θεός επιτελεί στη ζωή σου; Η απάντηση είναι απλή και αμετάβλητη: Ο Θεός σε οδηγεί να υπακούσεις στον πανίσχυρο Νόμο Του. Αυτό είναι το έργο που Εκείνος πραγματοποιεί σε όλους όσους Τον αγαπούν πραγματικά. Δεν εξαναγκάζει κανέναν, αλλά ελκύει με αγάπη όσους έχουν καρδιά πρόθυμη να ακούσει. Και σε αυτούς αποκαλύπτει τον θαυμαστό Του Νόμο — έναν Νόμο που μεταμορφώνει, που ελευθερώνει, που προστατεύει, που ευλογεί και που οδηγεί στη σωτηρία. Μέσα από την υπακοή αρχίζει το πλάσμα να κατανοεί τον σκοπό του.

Και όταν αυτή η απόφαση για υπακοή λαμβάνεται, όλα αλλάζουν. Ο Θεός στέλνει αυτή την πιστή ψυχή στον Υιό Του, και τότε η ζωή αρχίζει επιτέλους να αποκτά νόημα. Το κενό φεύγει, η κατεύθυνση έρχεται, και η καρδιά αρχίζει να περπατά με ειρήνη. Γι’ αυτό τίποτα δεν είναι πιο σημαντικό σε αυτή τη ζωή από το να ακούς τη φωνή του Θεού και να ακολουθείς κάθε εντολή που Εκείνος αποκάλυψε μέσω των προφητών και του Ιησού. Αυτός είναι ο στενός, αλλά ασφαλής δρόμος. Στο τέλος του βρίσκεται η αιώνια ζωή. -Προσαρμοσμένο από τον Isaac Penington. Μέχρι αύριο, αν ο Κύριος το επιτρέψει.

Προσευχήσου μαζί μου: Κύριέ μου Θεέ, όταν η ζωή φαίνεται βαριά και τα βήματά μου κλονίζονται, βοήθησέ με να θυμάμαι ότι Εσύ είσαι μαζί μου. Ακόμη κι όταν τα μάτια μου δεν Σε βλέπουν, θέλω να εμπιστεύομαι ότι το χέρι Σου με οδηγεί με αγάπη και πιστότητα. Μην επιτρέψεις να με κυριεύσει ο πόνος ή ο φόβος. Ενίσχυσε την πίστη μου, ώστε να παραμένω σταθερός ακόμη και μέσα στις καταιγίδες. Ξέρω ότι τίποτα δεν ξεφεύγει από τον έλεγχό Σου και ότι χρησιμοποιείς κάθε δυσκολία για να με διαμορφώσεις και να με οδηγήσεις στο θέλημά Σου.

Αποκάλυψέ μου, Πατέρα, το έργο που επιτελείς στη ζωή μου. Ξέρω ότι ξεκινά με την υπακοή στον άγιο Νόμο Σου — αυτόν τον πανίσχυρο Νόμο που μεταμορφώνει, ελευθερώνει, προστατεύει και σώζει. Θέλω να έχω καρδιά ευαίσθητη στη φωνή Σου, έτοιμη να ακούσει και πρόθυμη να υπακούσει. Απομάκρυνε από εμένα κάθε υπερηφάνεια, κάθε αντίσταση, και χάρισέ μου τη χαρά να ζω σύμφωνα με τις εντολές Σου. Ξέρω ότι σε αυτόν τον δρόμο θα βρω ειρήνη, σκοπό και αληθινή κατεύθυνση.

Οδήγησέ με, Κύριε, στον αγαπημένο Σου Υιό. Είθε η πιστότητά μου σε Σένα να με οδηγήσει να γνωρίσω βαθύτερα τον Σωτήρα, Εκείνον που δίνει νόημα στη ζωή και ανοίγει τις πύλες της αιωνιότητας. Είθε να μην παρεκκλίνω ποτέ από αυτόν τον στενό δρόμο, αλλά να προχωρώ με επιμονή, με αγάπη και με πλήρη αφοσίωση. Στο όνομα του Ιησού, αμήν.