«Ποιος θα ανέβει στο όρος του Κυρίου; Ή ποιος θα σταθεί στον άγιο τόπο Του; Αυτός που έχει καθαρά χέρια και αγνή καρδιά» (Ψαλμοί 24:3–4).

Ο ουρανός δεν είναι ένας τόπος όπου μπαίνει κανείς τυχαία ή από ευκολία. Είναι ένα σπίτι που έχει ετοιμάσει ο Θεός, φυλαγμένο για εκείνους που Τον αγαπούν αληθινά — και που έχουν αγαπηθεί και μεταμορφωθεί από Εκείνον. Οι ουράνιες κατοικίες δεν παραδίδονται σε αδιάφορες καρδιές, αλλά σε εκείνους που, ήδη εδώ, έμαθαν να χαίρονται με τα ουράνια πράγματα. Ο Κύριος ετοιμάζει τον ουρανό, αλλά και ετοιμάζει την καρδιά αυτού που θα κατοικήσει εκεί, διαμορφώνοντας την ψυχή ώστε να επιθυμεί, να λαχταρά και να ευφραίνεται σε ό,τι είναι αιώνιο.

Αυτή η προετοιμασία συμβαίνει όταν, υπακούοντας στις υπέροχες εντολές του Πατέρα, αρχίζουμε να αγαπάμε ό,τι αγαπά Εκείνος. Ο νους γίνεται πιο ευγενής, η καρδιά πιο ελαφριά, και η ψυχή αρχίζει να αναπνέει την άγια ατμόσφαιρα σαν να βρίσκεται ήδη εκεί. Αυτή η αληθινή πνευματικότητα δεν είναι κάτι εξαναγκασμένο — γεννιέται από την καθημερινή υπακοή, την ειλικρινή επιθυμία να ευαρεστήσουμε τον Πατέρα, και την εγκατάλειψη όσων είναι γήινα και μάταια.

Ο Πατέρας ευλογεί και στέλνει τους υπάκουους στον Υιό για συγχώρεση και σωτηρία. Και αυτοί, ήδη διαμορφωμένοι εσωτερικά, θα κατοικήσουν στις αιώνιες κατοικίες με χαρά. Είθε η ψυχή σου να προετοιμαστεί εδώ, ώστε να είναι έτοιμη για το σπίτι που ο Κύριος έχει ετοιμάσει. -Προσαρμοσμένο από τον J.C. Philpot. Μέχρι αύριο, αν ο Κύριος το επιτρέψει.

Προσευχήσου μαζί μου: Άγιε Πατέρα, ετοίμασε την καρδιά μου για να κατοικήσει μαζί Σου. Δεν θέλω απλώς να γνωρίζω για τον ουρανό — θέλω να επιθυμώ τον ουρανό, να ζω για τον ουρανό, να διαμορφωθώ για τον ουρανό. Δίδαξέ με να αγαπώ ό,τι είναι αιώνιο.

Είθε η Παρουσία Σου να με μεταμορφώσει από μέσα προς τα έξω, και να βρίσκω ευχαρίστηση στα ουράνια πράγματα. Απομάκρυνε από εμένα ό,τι με κρατά δεμένο στον κόσμο και γέμισέ με με τη γλυκύτητα της αγιότητάς Σου.

Ω, αγαπημένε μου Θεέ, Σε ευχαριστώ που ετοιμάζεις τόσο τον ουρανό όσο και την καρδιά μου. Ο αγαπημένος Σου Υιός είναι ο αιώνιος μου Πρίγκιπας και Σωτήρας. Ο πανίσχυρος Νόμος Σου είναι το καλούπι που με προσαρμόζει στο ουράνιο περιβάλλον. Οι εντολές Σου είναι σαν καθαρές αύρες που με ανυψώνουν στην Παρουσία Σου. Προσεύχομαι στο πολύτιμο όνομα του Ιησού, αμήν.

«Οδήγησέ με στην οδό της δικαιοσύνης για χάρη του ονόματός σου. Κι αν περπατήσω μέσα στην κοιλάδα της σκιάς του θανάτου, δεν θα φοβηθώ κανένα κακό, γιατί Εσύ είσαι μαζί μου» (Ψαλμοί 23:3–4).

Όταν επιλέγουμε να ζούμε με υπακοή και αφοσίωση, κάτι πολύτιμο αρχίζει να μεγαλώνει στην καρδιά μας: μια σταθερή, σιωπηλή αλλά ακλόνητη πίστη — που μεταμορφώνει την παρουσία του Θεού σε κάτι πραγματικό, ακόμα κι όταν είναι αόρατος. Γίνεται μέρος των πάντων. Και ακόμα κι όταν ο δρόμος γίνεται δύσκολος, γεμάτος σκιές και πόνους που κανείς άλλος δεν βλέπει, Εκείνος παραμένει εκεί, σταθερός στο πλευρό μας, καθοδηγώντας κάθε βήμα με αγάπη.

Αυτό το ταξίδι δεν είναι γεμάτο ευκολίες. Μερικές φορές περνάμε από βαθιές αγωνίες, κρυφές κούρασεις, σιωπηλούς πόνους που ούτε οι πιο κοντινοί μας δεν αντιλαμβάνονται. Αλλά εκείνος που ακολουθεί τις όμορφες εντολές του Κυρίου βρίσκει σε αυτές κατεύθυνση, παρηγοριά και δύναμη. Ο Πατέρας καθοδηγεί με τρυφερότητα τους υπάκουους, και όταν παρεκκλίνουμε, μας διορθώνει με σταθερότητα, αλλά πάντα με αγάπη. Σε όλα, ο στόχος Του είναι ο ίδιος: να μας οδηγήσει στην αιώνια ανάπαυση κοντά Του.

Ο Πατέρας δεν στέλνει τους ανυπάκουους στον Υιό. Αλλά σε όσους αφήνονται να καθοδηγηθούν, ακόμα και μέσα στον πόνο, υπόσχεται παρουσία, καθοδήγηση και νίκη. Είθε σήμερα να παραδοθείς με όλη σου την καρδιά στην οδό του Κυρίου — γιατί μαζί Του, ακόμα και τα πιο σκοτεινά μονοπάτια οδηγούν στο φως. -Διασκευασμένο από τον Henry Edward Manning. Εις το επανιδείν, αν ο Κύριος το επιτρέψει.

Προσευχήσου μαζί μου: Κύριέ μου, ακόμα κι όταν ο δρόμος φαίνεται μακρύς και μοναχικός, εμπιστεύομαι ότι είσαι μαζί μου. Βλέπεις τους κρυφούς μου αγώνες, τους σιωπηλούς μου πόνους, και σε όλα έχεις έναν σκοπό αγάπης.

Δώσε μου μια πράα και υπάκουη καρδιά, που να ξέρει να Σε ακούει είτε στο απαλό αεράκι είτε στον σταθερό ήχο της διόρθωσής Σου. Είθε να μη χαθώ στη δική μου θέληση, αλλά να παραδοθώ στη δική Σου καθοδήγηση, γνωρίζοντας ότι το τέλος Σου είναι πάντα ανάπαυση και ειρήνη.

Ω, αγαπημένε Θεέ, Σε ευχαριστώ που με καθοδηγείς με τόση φροντίδα, ακόμα κι όταν δεν καταλαβαίνω. Ο αγαπημένος Σου Υιός είναι ο αιώνιος Πρίγκιπας και Σωτήρας μου. Ο δυνατός Σου Νόμος είναι το ραβδί που με στηρίζει στα δύσκολα μονοπάτια. Οι εντολές Σου είναι ο ασφαλής δρόμος που με οδηγεί στην ανάπαυσή Σου. Προσεύχομαι στο πολύτιμο όνομα του Ιησού, αμήν.

«Μακάριοι οι καθαροί την καρδίαν, διότι αυτοί θα δουν τον Θεό» (Κατά Ματθαίον 5:8).

Ο ουρανός δεν είναι απλώς ένας μακρινός προορισμός — είναι ο τόπος όπου η παρουσία του Θεού θα γίνει πλήρως αντιληπτή, σε όλη της την ομορφιά και μεγαλοπρέπεια. Εδώ στη γη, βιώνουμε στιγμές αυτής της δόξας, αλλά εκεί, θα φανερωθεί χωρίς περιορισμούς. Η υπόσχεση ότι μια μέρα θα σταθούμε μπροστά στον Δημιουργό, βλέποντάς Τον όπως είναι, όχι μόνο μας παρηγορεί, αλλά και μας ανυψώνει. Το να γνωρίζουμε ότι δημιουργηθήκαμε για να παρασταθούμε ενώπιον του Βασιλιά των βασιλέων, πλάι σε ουράνια όντα, αλλάζει τον τρόπο που ζούμε εδώ.

Και γι’ αυτό πρέπει να ζούμε ήδη με την καρδιά μας ευθυγραμμισμένη με τις όμορφες εντολές του Κυρίου. Η υπακοή σε ό,τι ο Θεός έχει αποκαλύψει δεν μας κάνει απλώς καλύτερους ανθρώπους — μας προετοιμάζει για εκείνη τη δοξασμένη ημέρα της αιώνιας ακρόασης. Ο ουρανός δεν είναι για τους περίεργους, αλλά για τους υπάκουους. Όσοι αναζητούν τον Πατέρα με ειλικρίνεια, περπατώντας στα μονοπάτια που Εκείνος ο ίδιος καθόρισε, θα υψωθούν από τη σκόνη αυτού του κόσμου για να αντικρίσουν τη δόξα του Υψίστου.

Ο Πατέρας ευλογεί και αποστέλλει τους υπάκουους στον Υιό για συγχώρεση και σωτηρία. Είθε η ζωή σου σήμερα να είναι μια συνειδητή προετοιμασία για αυτή την αιώνια συνάντηση. Ζήσε σαν κάποιος που έχει κληθεί να παρασταθεί μπροστά στον θρόνο — με ταπεινότητα, ευλάβεια και πιστότητα. -Προσαρμοσμένο από H. Melvill. Μέχρι αύριο, αν ο Κύριος το επιτρέψει.

Προσευχήσου μαζί μου: Κύριε Ύψιστε, πόσο μεγάλη είναι η υπόσχεση να σταθώ μια μέρα ενώπιόν Σου! Ακόμη κι αν δεν καταλαβαίνω πώς θα είναι, η καρδιά μου γεμίζει ελπίδα γνωρίζοντας ότι θα δω τη δόξα Σου πλήρως αποκαλυμμένη.

Δίδαξέ με να ζω σαν αυτόν που Σε περιμένει. Είθε κάθε επιλογή που κάνω εδώ στη γη να αντικατοπτρίζει την επιθυμία να είμαι μαζί Σου. Είθε η υπακοή μου σήμερα να είναι το σημείο της ελπίδας που έχω για το αύριο.

Ω, αγαπημένε μου Θεέ, Σε ευχαριστώ που με κάλεσες σε αυτόν τον ένδοξο προορισμό. Ο αγαπημένος Σου Υιός είναι ο αιώνιος Πρίγκιπάς μου και Σωτήρας. Ο πανίσχυρος Νόμος Σου είναι ο δρόμος που με προετοιμάζει για τη συνάντηση με το πρόσωπό Σου. Οι εντολές Σου είναι τα σκαλοπάτια που με οδηγούν στην αιωνιότητα μαζί Σου. Προσεύχομαι στο πολύτιμο όνομα του Ιησού, αμήν.

«Οὐ πᾶς ὁ λέγων πρός με· Κύριε, Κύριε! εἰσελεύσεται εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν, ἀλλ’ ὁ ποιῶν τὸ θέλημα τοῦ Πατρός μου τοῦ ἐν τοῖς οὐρανοῖς» (Κατά Ματθαῖον 7:21).

Υπάρχει κάτι που όλοι πρέπει να μάθουμε: οι ιδέες μας, οι θεωρίες και οι ανθρώπινες ερμηνείες μας για τον Θεό είναι περιορισμένες και παροδικές. Κανένα θεολογικό σύστημα δεν είναι, από μόνο του, η αιώνια αλήθεια — είναι απλώς προσωρινές δομές, χρήσιμες για κάποιο διάστημα, όπως ο αρχαίος Ναός. Αυτό που παραμένει και αγγίζει την καρδιά του Θεού δεν είναι οι απόψεις μας, αλλά η ζωντανή πίστη και η πρακτική υπακοή. Η αληθινή ενότητα μεταξύ των παιδιών του Θεού δεν θα έρθει από τη δογματική συμφωνία, αλλά από την ειλικρινή παράδοση και την υπηρεσία στον Κύριο, που γίνεται με αγάπη και ευλάβεια.

Ο Ιησούς δεν μας κάλεσε να είμαστε δάσκαλοι ιδεών, αλλά εκτελεστές του θελήματος του Πατέρα. Δίδαξε μια πίστη που υπερβαίνει τα λόγια, που αποδεικνύεται στην καθημερινότητα, που οικοδομείται πάνω στον βράχο της υπακοής. Και αυτή η πίστη, στερεωμένη στις μεγαλειώδεις εντολές του Θεού, είναι αυτή που ενώνει, μεταμορφώνει και οδηγεί στον αληθινό χριστιανισμό. Όταν σταματάμε να υπερασπιζόμαστε τις απόψεις μας και αρχίζουμε να ζούμε την αποκαλυμμένη αλήθεια, το φως του Θεού λάμπει δυνατά στις μικρές μας κοινότητες, φέρνοντας αληθινή ενότητα και άφθονη ζωή.

Ο Πατέρας ευλογεί και αποστέλλει τους υπάκουους στον Υιό για συγχώρεση και σωτηρία. Είθε να επιλέξεις σήμερα όχι μόνο να πιστεύεις με το μυαλό, αλλά να υπακούς με την καρδιά και να υπηρετείς με τα χέρια. -Προσαρμοσμένο από τον J. M. Wilson. Μέχρι αύριο, αν ο Κύριος το επιτρέψει.

Προσευχήσου μαζί μου: Κύριε Θεέ, λύτρωσέ με από τη ματαιοδοξία των απόψεων και οδήγησέ με να αναζητώ την ουσία του αιώνιου. Να μη συγχέω τη γνώση με την αγιότητα, ούτε τον λόγο με την υπακοή. Δίδαξέ με να εκτιμώ ό,τι πραγματικά έχει αξία.

Βοήθησέ με να προάγω την ενότητα όπου βρίσκομαι, όχι απαιτώντας από όλους να σκέφτονται το ίδιο, αλλά ζώντας με ταπεινοφροσύνη και υπηρετώντας με αγάπη. Είθε η μαρτυρία μου να είναι μεγαλύτερη από κάθε επιχείρημα, και η ζωή μου να μιλά για την Αλήθειά Σου.

Ω, αγαπημένε Πατέρα, Σε ευχαριστώ που μου δείχνεις ότι ο αληθινός χριστιανισμός βρίσκεται στην υπακοή και την αγάπη. Ο αγαπημένος Σου Υιός είναι ο αιώνιος Πρίγκιπας και Σωτήρας μου. Ο ισχυρός Σου Νόμος είναι το θεμέλιο που στηρίζει την αληθινή πίστη. Οι εντολές Σου είναι οι γέφυρες που ενώνουν όσους επιθυμούν να ζήσουν για Σένα. Προσεύχομαι στο πολύτιμο όνομα του Ιησού, αμήν.

«Τα πάντα έκανε ωραία στον καιρό τους· επίσης έβαλε τον κόσμο στην καρδιά του ανθρώπου» (Εκκλησιαστής 3:11).

Δεν ήταν η τύχη, ούτε ο εχθρός, που μας τοποθέτησε ακριβώς σε αυτήν την εποχή. Ήταν ο ίδιος ο Θεός που όρισε αυτή τη γενιά ως το πεδίο μάχης μας, το μερίδιό μας στην ιστορία. Αν μας έβαλε εδώ, είναι επειδή εδώ είμαστε καλεσμένοι να ζήσουμε, να αγωνιστούμε και να υπακούσουμε. Δεν θα ωφελούσε να επιθυμούμε ευκολότερες μέρες, διότι ο σωστός καιρός είναι αυτός — και η χάρη βρίσκεται στο να τον αντιμετωπίζουμε με θάρρος, ευλάβεια και αλήθεια. Κάθε δυσκολία είναι ένα θεϊκό εργαλείο για να ξυπνήσει μέσα μας μια βαθύτερη, πιο σοβαρή, πιο αληθινή πίστη.

Είναι σε αυτές τις δύσκολες μέρες που μαθαίνουμε να σταματάμε να εμπιστευόμαστε τον εαυτό μας και να παραδινόμαστε στην καθοδήγηση των θαυμαστών εντολών του Κυρίου. Όταν η εύκολη πίστη διαλύεται, η αληθινή πίστη αποκαλύπτεται. Και υπακούοντας σε ό,τι ήδη είπε ο Θεός, περπατώντας όπου ήδη χάραξε, ενδυναμωνόμαστε για να συνεχίσουμε. Η εποχή που ζούμε απαιτεί σταθερότητα και διάκριση — και ακριβώς αυτό παράγει η υπακοή στον Νόμο του Πατέρα μέσα μας.

Ο Πατέρας ευλογεί και στέλνει τους υπάκουους στον Υιό για συγχώρεση και σωτηρία. Είθε σήμερα να επιλέξεις να ζήσεις αυτή την εποχή με θάρρος και ταπείνωση, εμπιστευόμενος όχι τη δική σου δύναμη, αλλά τη σοφία του Θεού που σε κάλεσε για αυτήν ακριβώς τη στιγμή της ιστορίας. -Προσαρμοσμένο από τον John F. D. Maurice. Μέχρι αύριο, αν ο Κύριος το επιτρέψει.

Προσευχήσου μαζί μου: Αιώνιε Θεέ, Εσύ γνωρίζεις τους καιρούς και τις εποχές, και ξέρω ότι αυτή η εποχή επιλέχθηκε από Εσένα για μένα. Δεν θέλω να ξεφύγω από την ευθύνη να ζήσω σήμερα, εδώ, όπως Εσύ επιθυμείς.

Βοήθησέ με να μην επιθυμώ ένα ευκολότερο παρελθόν, αλλά να γίνω σταθερός και πιστός σε αυτό το παρόν που Εσύ ετοίμασες. Δίδαξέ με να πιστεύω με ωριμότητα, να υπακούω με θάρρος και να περπατώ με τα μάτια μου σταθερά στο θέλημά Σου.

Ω, αγαπημένε Κύριε, Σε ευχαριστώ που με τοποθέτησες σε αυτή την εποχή με έναν σκοπό. Ο αγαπημένος Σου Υιός είναι ο αιώνιος Πρίγκιπας και Σωτήρας μου. Ο δυνατός Σου Νόμος είναι το πηδάλιο που με καθοδηγεί ακόμη και σε αντίθετους ανέμους. Οι εντολές Σου είναι το σταθερό έδαφος πάνω στο οποίο μπορώ να περπατήσω, ακόμη κι όταν όλα γύρω φαίνονται αβέβαια. Προσεύχομαι στο πολύτιμο όνομα του Ιησού, αμήν.

«Κι εσείς, ως ζωντανές πέτρες, οικοδομείστε σε πνευματικό οίκο, για να γίνετε άγιο ιεράτευμα» (Α΄ Πέτρου 2:5).

Η ζωή που ζούμε εδώ είναι το εργοτάξιο για κάτι πολύ μεγαλύτερο και ενδοξότερο. Καθώς περπατάμε σε αυτή τη γη, είμαστε σαν ακατέργαστες πέτρες σε ένα λατομείο, που διαμορφώνονται, σμιλεύονται και προετοιμάζονται με σκοπό. Κάθε χτύπημα θλίψης, κάθε αδικία που υποφέρουμε, κάθε πρόκληση που αντιμετωπίζουμε είναι μέρος του θεϊκού έργου — γιατί η θέση μας δεν είναι εδώ, αλλά στη μεγαλειώδη ουράνια δομή που ο Κύριος οικοδομεί, αόρατη στα μάτια, αλλά βέβαιη και αιώνια.

Σε αυτή τη διαδικασία της προετοιμασίας, η υπακοή στις ωραίες εντολές του Θεού γίνεται ουσιώδης. Μας μετρά με ακρίβεια, σαν με στάθμη, και επιθυμεί η καρδιά μας να ευθυγραμμιστεί πλήρως με το θέλημά Του. Αυτό που σήμερα φαίνεται μόνο ως πόνος ή δυσφορία, είναι στην πραγματικότητα μια προσαρμογή από τα χέρια του Δημιουργού, ώστε μια μέρα να ενταχθούμε στην τέλεια αρμονία του αιώνιου ναού Του. Εδώ είμαστε ακόμη χωρισμένοι, διασκορπισμένοι — αλλά εκεί, θα είμαστε ένα σώμα, σε τέλεια ενότητα, ο καθένας στη θέση του.

Ο Θεός αποκαλύπτει τα σχέδιά Του μόνο στους υπάκουους. Είθε να δεχτείς με πίστη το έργο του Πατέρα στη ζωή σου και να επιλέξεις να διαμορφωθείς σύμφωνα με το θέλημά Του. Γιατί όσοι επιτρέπουν να προετοιμαστούν, θα μεταφερθούν, στον κατάλληλο καιρό, για να αποτελέσουν μέρος του ουράνιου ναού — όπου κατοικεί το πλήρωμα του Θεού. -Προσαρμοσμένο από τον J. Vaughan. Μέχρι αύριο, αν ο Κύριος το επιτρέψει.

Προσευχήσου μαζί μου: Ένδοξε Κύριε, ακόμη κι όταν δεν καταλαβαίνω τους σκοπούς Σου, εμπιστεύομαι τα χέρια Σου που με διαμορφώνουν. Ξέρω ότι κάθε δύσκολη στιγμή έχει αιώνια αξία, γιατί ετοιμάζεις την ψυχή μου για κάτι πολύ μεγαλύτερο απ’ ό,τι βλέπω τώρα.

Δώσε μου υπομονή και πίστη να δεχτώ το έργο του Πνεύματός Σου. Είθε να είμαι σαν ζωντανή πέτρα, έτοιμη να προσαρμοστεί στο σχέδιό Σου. Δίδαξέ με να υπακούω και να παραδίδομαι πλήρως στο θέλημά Σου, ακόμη κι όταν με πληγώνει πριν με θεραπεύσει.

Ω, αγαπημένε Θεέ, Σε ευχαριστώ που με συμπεριέλαβες στην οικοδόμηση του αιώνιου ναού Σου. Ο αγαπημένος Σου Υιός είναι ο αιώνιος Πρίγκιπας και Σωτήρας μου. Ο πανίσχυρος Νόμος Σου είναι το μέτρο που με ευθυγραμμίζει με τον ουρανό. Οι εντολές Σου είναι πιστά εργαλεία που με σμιλεύουν με τελειότητα. Προσεύχομαι στο πολύτιμο όνομα του Ιησού, αμήν.

«Ο φόβος του Κυρίου είναι η αρχή της σοφίας· και η γνώση του Αγίου είναι σύνεση» (Παροιμίες 9:10).

Υπάρχει μια ισχυρή δύναμη όταν η καρδιά, ο νους και η σοφία πορεύονται μαζί υπό την καθοδήγηση του Θεού. Η αγάπη είναι αυτή που κινεί το είναι μας — χωρίς αυτήν, η ψυχή κοιμάται, αδιάφορη για τον σκοπό για τον οποίο δημιουργήθηκε. Ο νους, με τη σειρά του, είναι δύναμη και ικανότητα, ένα εργαλείο που δόθηκε από τον Δημιουργό για να κατανοούμε την αλήθεια. Αλλά είναι η σοφία, που έρχεται από ψηλά, που ενώνει όλα αυτά και μας δείχνει κάτι ανώτερο: να ζούμε σύμφωνα με την αιώνια φύση μας, αντανακλώντας τον χαρακτήρα του ίδιου του Θεού.

Αυτή είναι η σοφία που αποκαλύπτεται στις μεγαλοπρεπείς εντολές του Κυρίου, που διαμορφώνει τη ζωή μας σε αγιότητα. Δεν σβήνει την ουσία μας — αντίθετα, την ολοκληρώνει, μεταμορφώνοντας τη φύση σε χάρη, τη σύνεση σε φως και την αγάπη σε ζωντανή πίστη. Όταν υπακούμε σε ό,τι ο Θεός αποκάλυψε, υψωνόμαστε πάνω από το συνηθισμένο. Η σοφία μας οδηγεί να ζούμε ως παιδιά της αιωνιότητας, με σκοπό, ισορροπία και βάθος.

Ο Πατέρας αποκαλύπτει τα σχέδιά Του μόνο στους υπάκουους. Και όταν ενώνουμε καρδιά, νου και υπακοή στους υπέροχους δρόμους του Κυρίου, μεταμορφωνόμαστε από Αυτόν και προετοιμαζόμαστε να σταλούμε στον Υιό, για λύτρωση και πληρότητα. Είθε αυτό το τριπλό σχοινί να είναι σταθερό μέσα μας, σήμερα και πάντοτε. -Προσαρμοσμένο από J. Vaughan. Μέχρι αύριο, αν ο Κύριος το επιτρέψει.

Προσευχήσου μαζί μου: Αιώνιε Θεέ, τι υπέροχη σοφία είναι η δική Σου! Εσύ μας δημιούργησες με καρδιά, νου και ψυχή — και μόνο σε Σένα όλα αυτά τα μέρη ευθυγραμμίζονται με τελειότητα. Βοήθησέ με να ζω με σκοπό και να μην σπαταλώ τα δώρα που μου έδωσες.

Δίδαξέ με να αγαπώ με καθαρότητα, να σκέφτομαι με διαύγεια και να περπατώ με σοφία. Είθε να μην χωρίσω ποτέ την πίστη από τη λογική, ούτε την αγάπη από την αλήθεια, αλλά όλα μέσα μου να αγιάζονται από την παρουσία και τον λόγο Σου.

Ω, αγαπημένε Πατέρα, Σε ευχαριστώ που μου δείχνεις ότι η αληθινή σοφία έρχεται από Σένα. Ο αγαπημένος Σου Υιός είναι ο αιώνιος Πρίγκιπας και Σωτήρας μου. Ο πανίσχυρος Νόμος Σου είναι η πηγή που εναρμονίζει το είναι μου με την αιωνιότητα. Οι εντολές Σου είναι ιερές κλωστές που ενώνουν νου, καρδιά και ψυχή σε τέλεια ενότητα. Προσεύχομαι στο πολύτιμο όνομα του Ιησού, αμήν.

«Δες, σήμερα σου προτείνω τη ζωή και το καλό, το θάνατο και το κακό… Διάλεξε, λοιπόν, τη ζωή» (Δευτερονόμιο 30:15,19).

Ο Θεός μάς δίνει κάτι που είναι ταυτόχρονα δώρο και ευθύνη: τη δύναμη της επιλογής. Από την αρχή της πορείας μας, Εκείνος πλησιάζει και ρωτά: «Ζήτησε ό,τι θέλεις να σου δώσω». Η ζωή δεν είναι ένα ρεύμα που μας παρασύρει — είναι ένα πεδίο αποφάσεων, όπου κάθε επιλογή αποκαλύπτει τι υπάρχει στην καρδιά. Το να αγνοήσεις αυτό το κάλεσμα ή απλώς να αρνηθείς να επιλέξεις, είναι ήδη από μόνο του μια επιλογή. Και αυτό που καθορίζει τη μοίρα μας δεν είναι οι περιστάσεις γύρω μας, αλλά η κατεύθυνση που αποφασίζουμε να ακολουθήσουμε μπροστά τους.

Αυτή η επιλογή όμως δεν γίνεται στο κενό — πρέπει να θεμελιώνεται στην υπακοή στον θαυμαστό δρόμο που χάραξε ο Θεός. Δεν μας δίνει μόνο το δικαίωμα να επιλέγουμε, αλλά μας δείχνει και τη σωστή κατεύθυνση μέσα από τις υπέροχες εντολές Του. Όταν κάποιος προσπαθεί να ζήσει με τον δικό του τρόπο, αγνοώντας τη φωνή του Δημιουργού, η ζωή γίνεται απώλεια και η ψυχή σβήνει σιγά σιγά. Όμως, όταν επιλέγουμε να υπακούμε, ακόμη και μέσα στη μάχη, γινόμαστε ανίκητοι, γιατί κανένα κακό δεν μπορεί να μας καταβάλει χωρίς τη δική μας άδεια.

Ο Πατέρας ευλογεί και στέλνει τους υπάκουους στον Υιό για συγχώρεση και σωτηρία. Σήμερα, μπροστά στη θεϊκή πρόσκληση, διάλεξε με σοφία. Διάλεξε να υπακούσεις, να ζήσεις και να νικήσεις — γιατί ο δρόμος του Θεού είναι ο μόνος που οδηγεί στην πλήρη ζωή. -Διασκευασμένο από τον Herber Evans. Μέχρι αύριο, αν ο Κύριος το επιτρέψει.

Προσευχήσου μαζί μου: Δίκαιε Πατέρα, μπροστά στη φωνή Σου που με προσκαλεί να επιλέξω, προσκυνώ με ευλάβεια. Δεν θέλω να ζω σαν κάποιος που αποφεύγει την ευθύνη της απόφασης, αλλά σαν αυτόν που κατανοεί το βάρος και την ομορφιά του να Σε ακολουθώ με αλήθεια.

Βάλε μέσα μου το θάρρος να πω ναι στο θέλημά Σου και όχι στους δρόμους που μόνο φαίνονται καλοί. Δίδαξέ με να επιλέγω με σοφία, με πίστη και με υπακοή, γιατί ξέρω ότι μόνο σε Σένα βρίσκεται η αληθινή νίκη.

Ω, αγαπημένε Κύριε, Σε ευχαριστώ που μου δίνεις την ελευθερία να επιλέγω και επίσης τους σωστούς δρόμους να ακολουθώ. Ο αγαπημένος Σου Υιός είναι ο αιώνιος Πρίγκιπας και Σωτήρας μου. Ο πανίσχυρος Νόμος Σου είναι μια αναμμένη δάδα στις διασταυρώσεις της ζωής. Οι εντολές Σου είναι σταθερές άγκυρες που κρατούν την ψυχή μου ασφαλή σε καιρούς απόφασης. Προσεύχομαι στο πολύτιμο όνομα του Ιησού, αμήν.

«Ζητήστε, και θα σας δοθεί· αναζητήστε, και θα βρείτε· χτυπήστε, και η πόρτα θα σας ανοιχτεί» (Κατά Ματθαίον 7:7).

Ο Κύριος, με την καλοσύνη Του, ανοίγει μπροστά μας πόρτες και ευκαιρίες — και ακόμη και στα γήινα πράγματα, μας προσκαλεί να ζητήσουμε: «Ζήτησε ό,τι θέλεις να σου δώσω.» Αλλά το να ζητάμε δεν είναι μια κενή πράξη. Η αληθινή προσευχή πηγάζει από μια ειλικρινή καρδιά, πρόθυμη να κινηθεί προς αυτό που ζητήθηκε. Ο Θεός δεν ανταμείβει την τεμπελιά, ούτε χαρίζει ευλογίες σε επιφανειακές επιθυμίες. Όσοι ζητούν πραγματικά, δείχνουν αυτήν την ειλικρίνεια με δράση, επιμονή και αφοσίωση στα μέσα που ο ίδιος ο Θεός έχει θεσπίσει.

Ακριβώς σε αυτό το σημείο η υπακοή στον υπέροχο Νόμο του Κυρίου γίνεται ουσιώδης. Οι εντολές δεν είναι εμπόδια στην εκπλήρωση των αιτημάτων μας, αλλά οι ασφαλείς δρόμοι μέσα από τους οποίους Εκείνος μας οδηγεί σε ό,τι επιθυμεί να μας δώσει. Η προσευχή που συνοδεύεται από προσπάθεια και πιστότητα έχει μεγάλη αξία ενώπιον του Πατέρα. Και όταν ζητούμε και περπατούμε σύμφωνα με το θέλημά Του, μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι το αποτέλεσμα θα είναι ευλογία.

Ο Πατέρας ευλογεί και στέλνει τους υπάκουους στον Υιό για συγχώρεση και σωτηρία. Αν έχεις φωνάξει για κάτι, εξέτασε αν περπατάς στους σωστούς δρόμους. Ο Θεός τιμά την πίστη που μεταφράζεται σε πράξεις, και η ειλικρινής προσευχή, όταν ενώνεται με την υπακοή, μεταμορφώνει τις ζωές. -Προσαρμοσμένο από τον F. W. Farrar. Μέχρι αύριο, αν ο Κύριος το επιτρέψει.

Προσευχήσου μαζί μου: Αγαπημένε Πατέρα, βοήθησέ με να αναζητώ με ειλικρίνεια όλα όσα χρειάζομαι. Ας μην είναι τα λόγια μου μπροστά Σου κενά ή βιαστικά, αλλά ας πηγάζουν από μια καρδιά που Σε τιμά στην αλήθεια.

Δώσε μου προθυμία να ενεργώ σύμφωνα με το θέλημά Σου και να ακολουθώ τα βήματα που Εσύ ο ίδιος έχεις ετοιμάσει. Δίδαξέ με να εκτιμώ τους δρόμους Σου και να παραμένω σταθερός σε αυτούς, όσο περιμένω την απάντηση στις προσευχές μου.

Ω, πιστέ Θεέ μου, Σε ευχαριστώ που μου διδάσκεις ότι η αληθινή προσευχή πορεύεται μαζί με την υπακοή. Ο αγαπημένος Σου Υιός είναι ο αιώνιος Πρίγκιπας και Σωτήρας μου. Ο πανίσχυρος Νόμος Σου είναι ο χάρτης που με καθοδηγεί σε κάθε απόφαση. Οι εντολές Σου είναι σαν μονοπάτια φωτός που με οδηγούν προς τις υποσχέσεις Σου. Προσεύχομαι στο πολύτιμο όνομα του Ιησού, αμήν.

«Αλλά ο δίκαιος θα ζήσει δια της πίστεώς του· και αν υποχωρήσει, η ψυχή μου δεν ευαρεστείται εις αυτόν» (Αββακούμ 2:4).

Η αληθινή πίστη δεν αποκαλύπτεται στις στιγμές της βιασύνης, αλλά στο σταθερό περπάτημα ακόμα και όταν οι καρποί φαίνονται να αργούν. Ο Θεός σπάνια ολοκληρώνει το έργο Του μονομιάς. Εργάζεται σε στρώματα, σε καιρούς και εποχές, όπως η αργή ανάπτυξη ενός δυνατού δέντρου που ξεκινά από έναν σχεδόν αόρατο σπόρο. Κάθε δυσκολία που αντιμετωπίζουμε, κάθε σιωπηλή αναμονή, είναι μια δοκιμασία που ενισχύει το γνήσιο και αποκαλύπτει το επιφανειακό. Και αυτός που πραγματικά πιστεύει μαθαίνει να περιμένει, χωρίς να εγκαταλείπει, ακόμα και μπροστά στις πιο μπερδεμένες προκλήσεις.

Αυτή η διαδικασία της ωρίμανσης απαιτεί περισσότερα από υπομονή — απαιτεί υποταγή στην καθοδήγηση του Πατέρα, που μας οδηγεί με σοφία μέσω των υπέροχων εντολών Του. Η πίστη που δεν βιάζεται είναι η ίδια που υπακούει, βήμα προς βήμα, στις αιώνιες διδασκαλίες του Θεού. Και σε αυτό το πιστό περπάτημα ο Πατέρας μας δοκιμάζει και μας προετοιμάζει, ξεχωρίζοντας αυτούς που πραγματικά Του ανήκουν από εκείνους που απλώς φαίνονται.

Ο Πατέρας δεν στέλνει τους επαναστάτες στον Υιό. Αλλά σε εκείνους που επιμένουν, ακόμα κι αν δεν βλέπουν τα πάντα καθαρά, αποκαλύπτει τον δρόμο και τους οδηγεί στη σωτηρία. Συνέχισε σταθερά, με εμπιστοσύνη και υπακοή, γιατί ο χρόνος του Θεού είναι τέλειος και όσοι εμπιστεύονται σε Αυτόν ποτέ δεν θα ντροπιαστούν. -Προσαρμοσμένο από τον J.C. Philpot. Μέχρι αύριο, αν ο Κύριος μας το επιτρέψει.

Προσευχήσου μαζί μου: Κύριέ μου, δίδαξέ με να περιμένω στον σωστό καιρό, χωρίς να παραπονιέμαι, χωρίς να εγκαταλείπω. Δώσε μου την υπομονή που αποκαλύπτει τη δύναμη της πίστης και διαμορφώνει τον χαρακτήρα μου σύμφωνα με το θέλημά Σου. Μη με αφήσεις να βιαστώ, αλλά να περπατώ με γαλήνη.

Ενίσχυσέ με να υπακούω, ακόμα κι όταν όλα φαίνονται αργά ή δύσκολα. Θύμισέ μου ότι η πνευματική ανάπτυξη, όπως και η φυσική, απαιτεί χρόνο — και ότι κάθε βήμα είναι πολύτιμο όταν στέκομαι σταθερός στους δρόμους Σου.

Ω, αγαπημένε μου Θεέ, Σε ευχαριστώ που εργάζεσαι μέσα μου με υπομονή και σκοπό. Ο αγαπημένος Σου Υιός είναι ο αιώνιος Πρίγκιπας και Σωτήρας μου. Ο ισχυρός Νόμος Σου είναι σαν τη βροχή που κάνει να βλαστήσει η αληθινή πίστη στην καρδιά μου. Οι εντολές Σου είναι σταθερά σκαλοπάτια στο ταξίδι της πνευματικής ωριμότητας. Προσεύχομαι στο πολύτιμο όνομα του Ιησού, αμήν.