«Γνώρισέ με τους δρόμους Σου, Κύριε· δίδαξέ με τα μονοπάτια Σου» (Ψαλμοί 25:4).

Δεν υπάρχει τίποτα τόσο αγνό, τόσο έντονο, όσο οι πρώτοι ψίθυροι της φωνής του Θεού στην καρδιά μας. Σε αυτές τις στιγμές το καθήκον είναι ξεκάθαρο — χωρίς σύγχυση, χωρίς σκιά αμφιβολίας. Αλλά, πολλές φορές, εμείς περιπλέκουμε αυτό που είναι απλό. Αφήνουμε τα συναισθήματα, τους φόβους ή τις προσωπικές επιθυμίες να μπουν στη μέση, και έτσι χάνουμε την καθαρότητα της θείας καθοδήγησης. Αρχίζουμε να «σκεφτόμαστε», να «αναλογιζόμαστε», να «περιμένουμε λίγο ακόμα»… ενώ στην πραγματικότητα απλώς ψάχνουμε μια δικαιολογία για να μην υπακούσουμε. Η καθυστερημένη υπακοή είναι, στην πράξη, μεταμφιεσμένη ανυπακοή.

Ο Θεός δεν μας άφησε στο σκοτάδι. Από την Εδέμ, έκανε σαφές τι περιμένει από τα πλάσματά Του: πιστότητα, υπακοή, αγιότητα. Ο δυνατός Του Νόμος είναι το εγχειρίδιο της αληθινής ευτυχίας. Αλλά η επαναστατική καρδιά προσπαθεί να επιχειρηματολογήσει, να διαστρεβλώσει τις Γραφές, να δικαιολογήσει το σφάλμα — και χάνει χρόνο. Ο Θεός δεν εξαπατάται. Βλέπει την καρδιά. Γνωρίζει το βάθος. Και δεν ευλογεί αυτούς που αρνούνται να υπακούσουν. Η ευλογία είναι πάνω σε αυτούς που παραδίδονται, πάνω σε αυτούς που λένε: «Όχι το δικό μου θέλημα, αλλά το δικό Σου, Κύριε.»

Αν θέλεις ειρήνη, αν επιθυμείς να αποκατασταθείς και να βρεις αληθινό σκοπό, ο δρόμος είναι μόνο ένας: υπακοή. Μην περιμένεις να νιώσεις έτοιμος, μην περιμένεις να καταλάβεις τα πάντα — απλώς ξεκίνα. Ξεκίνα να υπακούς, ξεκίνα να ακολουθείς τις εντολές του Δημιουργού με ειλικρινή καρδιά. Ο Θεός θα δει αυτή τη διάθεση και θα έρθει να σε συναντήσει. Θα ελαφρύνει τον πόνο σου, θα μεταμορφώσει την καρδιά σου και θα σε οδηγήσει στον αγαπημένο Του Υιό για συγχώρεση και σωτηρία. Ο καιρός της αναποφασιστικότητας τελείωσε. Ο καιρός της υπακοής είναι τώρα. -Προσαρμοσμένο από τον Frederick William Robertson. Μέχρι αύριο, αν ο Κύριος το επιτρέψει.

Προσευχήσου μαζί μου: Αιώνιε Πατέρα, σε ευχαριστώ γιατί Εσύ ακόμα μιλάς στην καρδιά αυτών που σε αναζητούν με ειλικρίνεια. Η φωνή Σου είναι ξεκάθαρη για όσους επιθυμούν να υπακούσουν. Δεν θέλω πια να δικαιολογώ, ούτε να αναβάλλω αυτό που ήδη μου έδειξες. Δώσε μου ταπεινή καρδιά, που ανταποκρίνεται άμεσα στη δική Σου καθοδήγηση. Δίδαξέ με να υπακούω όσο το κάλεσμα είναι ακόμα φρέσκο, πριν τα συναισθήματά μου παρέμβουν στην αλήθεια Σου.

Κύριε, αναγνωρίζω ότι πολλές φορές ήμουν ανειλικρινής με τον εαυτό μου, προσπαθώντας να δικαιολογήσω την ανυπακοή μου με δικαιολογίες. Αλλά σήμερα στέκομαι ενώπιόν Σου με συντετριμμένη καρδιά. Θέλω να εγκαταλείψω το θέλημά μου, την υπερηφάνειά μου, και να ακολουθήσω τους δρόμους Σου με φόβο και αγάπη. Οδήγησέ με στον Νόμο Σου, ενίσχυσέ με να εκτελέσω ό,τι Εσύ διέταξες, και καθάρισέ με με την αλήθεια Σου.

Ω, Πανάγιε Θεέ, Σε λατρεύω και Σε δοξάζω γιατί είσαι δίκαιος, άγιος και αμετάβλητος. Ο αγαπημένος Σου Υιός είναι ο αιώνιος Πρίγκιπας και Σωτήρας μου. Ο δυνατός Σου Νόμος είναι σαν φάρος αναμμένος μέσα στο σκοτάδι, καθοδηγώντας τους πιστούς σε μονοπάτια ζωής. Οι εντολές Σου είναι σαν σταθερές πέτρες κάτω από τα πόδια, που στηρίζουν όσους εμπιστεύονται σε Σένα και αποκαλύπτουν τον δρόμο της αληθινής ειρήνης. Προσεύχομαι στο πολύτιμο όνομα του Ιησού, αμήν.

«Ο αιώνιος Θεός είναι το καταφύγιό σου, και οι αιώνιοι βραχίονές Του σε στηρίζουν» (Δευτερονόμιον 33:27).

Υπάρχουν στιγμές που το μόνο που χρειαζόμαστε είναι ανάπαυση — μια ανάπαυση που υπερβαίνει το σώμα και φτάνει μέχρι την ψυχή. Και είναι σε αυτό το μέρος που οι αιώνιοι βραχίονες του Θεού μας αγκαλιάζουν. Δεν υπάρχει πιο δυνατή εικόνα της θεϊκής φροντίδας από αυτή: βραχίονες που ποτέ δεν κουράζονται, ποτέ δεν εγκαταλείπουν, ποτέ δεν αφήνουν. Ακόμη και όταν αντιμετωπίζουμε το βάρος των μαχών και των αμφιβολιών, Εκείνος στηρίζει με τρυφερότητα όσους επέλεξαν να υπακούσουν. Οι βραχίονες του Κυρίου είναι καταφύγιο, είναι δύναμη, είναι ζωή — αλλά μόνο για όσους ζουν σύμφωνα με το θέλημά Του.

Η υπόσχεση της ανάπαυσης και της φροντίδας δεν είναι για όλους — είναι για τους πιστούς. Ο Θεός αποκαλύπτεται και εκχέει την εύνοιά Του σε όσους τηρούν τις εντολές Του. Ο ισχυρός Του Νόμος είναι το γόνιμο έδαφος όπου κατοικεί η καλοσύνη Του, και έξω από αυτό δεν υπάρχει παρά θλίψη. Όταν αποφασίζεις να ζήσεις σύμφωνα με αυτόν τον Νόμο, ακόμα και εν μέσω δυσκολιών, δείχνεις ότι εξαρτάσαι μόνο από Εκείνον — και αυτό χαροποιεί βαθιά την καρδιά του Πατέρα. Η υπακοή είναι η γλώσσα που Εκείνος καταλαβαίνει· είναι η διαθήκη που Εκείνος τιμά.

Έτσι, την επόμενη φορά που θα νιώσεις εξαντλημένος ή χαμένος, θυμήσου: υπάρχουν αιώνιοι βραχίονες απλωμένοι για τους πιστούς. Αυτοί οι βραχίονες δεν προσφέρουν μόνο παρηγοριά, αλλά και δύναμη για να συνεχίσεις. Ο Θεός δεν στηρίζει τον επαναστάτη — στηρίζει τον υπάκουο. Οδηγεί και ενισχύει όσους ευχαριστιούνται στον Νόμο Του. Υπάκουε, εμπιστεύσου, και θα δεις — η ειρήνη που έρχεται από τον Κύριο είναι αληθινή, η ανάπαυση είναι βαθιά, και η αγάπη που Εκείνος εκχέει στους δικούς Του είναι αιώνια και ανίκητη. -Διασκευασμένο από την Adeline D. T. Whitney. Μέχρι αύριο, αν ο Κύριος μας το επιτρέψει.

Προσευχήσου μαζί μου: Αγαπημένε Πατέρα, πόσο πολύτιμο είναι να ξέρω ότι οι αιώνιοι βραχίονές Σου στηρίζουν όσους Σου υπακούν. Σε δύσκολες μέρες, σε νύχτες σιωπής, είναι η φροντίδα Σου που με φυλάει και η πιστότητά Σου που με ανανεώνει. Σε ευχαριστώ που με περιβάλλεις με την παρουσία Σου και που δείχνεις ότι όσοι τηρούν τις εντολές Σου ποτέ δεν θα είναι μόνοι. Δίδαξέ με να αναπαύομαι σε Σένα, με καρδιά σταθερή στην υπακοή.

Κύριε, ανανέωσε μέσα μου τον άγιο φόβο που οδηγεί στην πιστότητα. Αφαίρεσε από εμένα κάθε υπερηφάνεια και κάθε επιθυμία να ακολουθώ τους δικούς μου δρόμους. Επιλέγω να Σε ευαρεστώ. Θέλω να περπατώ σε ευθύτητα, γιατί ξέρω ότι εκεί φανερώνεται η ευλογία Σου. Είθε η ζωή μου να είναι ζωντανή απόδειξη ότι το να ακολουθώ τον Νόμο Σου είναι ο μόνος δρόμος για την αληθινή ειρήνη και τη γνήσια σωτηρία.

Ω, Πανάγιε Θεέ, Σε λατρεύω και Σε δοξάζω που είσαι καταφύγιο για τους δίκαιους και Καταναλίσκον Πυρ για τους επαναστάτες. Ο αγαπημένος Σου Υιός είναι ο αιώνιος μου Πρίγκιπας και Σωτήρας. Ο ισχυρός Σου Νόμος είναι σαν τείχος δικαιοσύνης που προστατεύει όσους Σε φοβούνται και απορρίπτει όσους Σε περιφρονούν. Οι εντολές Σου είναι σαν σταθερά αστέρια στον ουρανό: σταθερές, αμετάβλητες και γεμάτες δόξα. Προσεύχομαι στο πολύτιμο όνομα του Ιησού, αμήν.

«Προσευχήσου ώστε ο Κύριος, ο Θεός σου, να μας δείξει τι πρέπει να κάνουμε και πού πρέπει να πάμε» (Ιερεμίας 42:3).

Η ευτυχία δεν είναι κάτι που κατακτάται με ανθρώπινη προσπάθεια ή επιβάλλεται στους άλλους με κενές συμβουλές. Είναι φυσικό επακόλουθο σωστών επιλογών — επιλογών που δεν ευχαριστούν πάντα τη στιγμή, αλλά τιμούν τον Θεό. Η παροδική απόλαυση μπορεί να μας δελεάσει, αλλά πάντα έχει βαρύ τίμημα στο τέλος. Η υπακοή, ακόμη κι αν απαιτεί θυσία, φέρνει ειρήνη, νόημα και, πάνω απ’ όλα, θεϊκή έγκριση. Όταν επιλέγουμε να ακολουθήσουμε τη φωνή του Θεού αντί για τις παρορμήσεις μας, κάνουμε ένα βήμα προς την αληθινή, διαρκή και αιώνια ευτυχία.

Εδώ μπαίνει ο θεϊκός τύπος: η υπακοή στον πανίσχυρο Νόμο Του. Μπορεί να φαίνεται παλιομοδίτικο σε κάποιους, αλλά είναι το μυστικό της αληθινής ευτυχίας. Ο Θεός δεν μας ζητά τίποτα αδύνατο. Οι εντολές Του δεν είναι βάρος, είναι προστασία. Είναι ασφαλή μονοπάτια για ειλικρινείς ψυχές. Αυτό που περιμένει από εμάς είναι μόνο το πρώτο βήμα — την απόφαση να υπακούσουμε. Όταν αυτό το βήμα γίνεται με πίστη και ειλικρίνεια, Εκείνος αναλαμβάνει. Ενδυναμώνει, ενθαρρύνει και στηρίζει. Ο Θεός ποτέ δεν εγκαταλείπει όποιον επιλέγει τον δρόμο της υπακοής.

Και το τέλος αυτής της πορείας; Είναι ένδοξο. Ο Πατέρας μας συνοδεύει, μας ευλογεί, ανοίγει πόρτες, θεραπεύει πληγές, μεταμορφώνει την ιστορία μας και μας οδηγεί στο μεγαλύτερο δώρο: τον Ιησού, τον Σωτήρα μας. Τίποτα δεν συγκρίνεται με τη χαρά του να ζεις σε συμμαχία με τον Θεό, εκπληρώνοντας τις εντολές Του με χαρά και εμπιστοσύνη. Ο τύπος είναι στα χέρια μας — και λειτουργεί. Υπάκουσε, και θα δεις. -Προσαρμοσμένο από George Eliot. Μέχρι αύριο, αν ο Κύριος το επιτρέψει.

Προσευχήσου μαζί μου: Πατέρα, Σε ευχαριστώ που δεν μας κρύβεις τον δρόμο της αληθινής ευτυχίας. Ξέρω ότι ο κόσμος προσφέρει παρακάμψεις που φαίνονται καλές, αλλά μόνο ο Λόγος Σου είναι ασφαλής. Σήμερα, απαρνούμαι την πρόσκαιρη απόλαυση που με απομακρύνει από Σένα και επιλέγω να Σε υπακούσω, γιατί πιστεύω ότι το θέλημά Σου είναι πάντα το καλύτερο. Δίδαξέ με να εμπιστεύομαι τον τύπο Σου, ακόμη κι όταν η καρδιά μου αμφιταλαντεύεται.

Κύριε, αναγνωρίζω ότι χρειάζομαι τη βοήθειά Σου. Μερικές φορές οι επιθυμίες της σάρκας μιλούν πιο δυνατά, αλλά δεν θέλω να ζω σκλαβωμένος σ’ αυτές. Θέλω να είμαι ελεύθερος — ελεύθερος να υπακούω, ελεύθερος να Σε ευαρεστώ, ελεύθερος να ζω σε κοινωνία μαζί Σου. Δημιούργησε μέσα μου μια σταθερή καρδιά, που να Σε αγαπά περισσότερο απ’ τις ίδιες της τις επιθυμίες. Κι αυτή η υπακοή ας με φέρει πιο κοντά στο σχέδιό Σου και στην παρουσία Σου.

Ω, Πανάγιε Θεέ, Σε λατρεύω και Σε δοξάζω που μας αποκαλύπτεις έναν τόσο ξεκάθαρο δρόμο για την αληθινή ευτυχία. Ο αγαπημένος Σου Υιός είναι ο αιώνιος Πρίγκιπας και Σωτήρας μου. Ο πανίσχυρος Νόμος Σου είναι σαν ουράνιο άρωμα που καθαρίζει την ψυχή και γεμίζει τη ζωή με σκοπό. Οι εντολές Σου είναι σαν ηλιαχτίδες που ζεσταίνουν την καρδιά και φωτίζουν κάθε βήμα μέσα στο σκοτάδι. Προσεύχομαι στο πολύτιμο όνομα του Ιησού, αμήν.

«Όλοι οι δρόμοι του Κυρίου είναι έλεος και αλήθεια για εκείνους που τηρούν τη διαθήκη Του και τα μαρτύριά Του» (Ψαλμοί 25:10).

Εάν ο Θεός μας τοποθέτησε σε ένα συγκεκριμένο μέρος, με ορισμένες προκλήσεις, είναι επειδή ακριβώς εκεί θέλει να δοξαστεί μέσω της ζωής μας. Τίποτα δεν είναι τυχαίο. Πολλές φορές θέλουμε να φύγουμε, να αλλάξουμε σκηνικό, να περιμένουμε να λυθούν όλα για να υπακούσουμε. Αλλά ο Θεός μας καλεί να υπακούσουμε τώρα, ακριβώς εκεί που βρισκόμαστε. Ο τόπος του πόνου, της απογοήτευσης, της πάλης — εκεί είναι το θυσιαστήριο όπου μπορούμε να Του προσφέρουμε την πιστότητά μας. Και όταν επιλέγουμε να υπακούσουμε μέσα στην αντιξοότητα, εκεί εκδηλώνεται η βασιλεία του Θεού με δύναμη.

Υπάρχουν άνθρωποι που ζουν σε διαρκή αποθάρρυνση, παγιδευμένοι σε κύκλους πόνου, νομίζοντας ότι όλα έχουν χαθεί. Αλλά η αλήθεια είναι απλή και μεταμορφωτική: αυτό που λείπει δεν είναι η δύναμη, τα χρήματα ή η αναγνώριση. Λείπει η υπακοή. Υπακοή στον πανίσχυρο Νόμο του Θεού — αυτό είναι το μυστικό των ανδρών και γυναικών που σημάδεψαν την ιστορία στη Βίβλο. Δεν ήταν η απουσία αγώνων, αλλά η παρουσία πιστότητας. Όταν υπακούμε, ο Θεός ενεργεί. Όταν υπακούμε, αλλάζει την πορεία της ιστορίας μας.

Μπορείς να βιώσεις αυτή την αλλαγή σήμερα. Δεν είναι απαραίτητο να καταλάβεις τα πάντα, ούτε να έχεις όλα λυμένα. Αρκεί να αποφασίσεις, μέσα στην καρδιά σου, να υπακούσεις στις εντολές του Κυρίου. Όπως συνέβη με τον Αβραάμ, τον Μωυσή, τον Δαβίδ, τον Ιωάννη τον Βαπτιστή και τη Μαρία, ο Θεός θα αρχίσει να ενεργεί στη ζωή σου. Θα σε ελευθερώσει, θα σε ευλογήσει και, πάνω απ’ όλα, θα σε οδηγήσει στον Ιησού για συγχώρεση και σωτηρία. Η υπακοή είναι ο δρόμος. -Προσαρμοσμένο από τον John Hamilton Thom. Μέχρι αύριο, αν ο Κύριος το επιτρέψει.

Προσευχήσου μαζί μου: Κύριε Θεέ μου, αναγνωρίζω ότι δεν κατανοώ πάντα τους δρόμους Σου, αλλά εμπιστεύομαι ότι όλα έχουν σκοπό. Ξέρω ότι ο τόπος όπου βρίσκομαι σήμερα δεν είναι τυχαίος. Γι’ αυτό, Σε παρακαλώ να με βοηθήσεις να είμαι πιστός και υπάκουος ακόμη και στις δύσκολες καταστάσεις. Να μην σπαταλήσω τις ευκαιρίες που μου δίνεις για να φανερώσω τη βασιλεία Σου μέσα από τη ζωή μου.

Αγαπημένε Πατέρα, αφαίρεσε από εμένα κάθε αποθάρρυνση, κάθε πνευματική τύφλωση. Δώσε μου υπάκουη καρδιά, πρόθυμη να εκτελεί το θέλημά Σου ακόμη κι όταν είναι δύσκολο. Δεν θέλω πια να περπατώ σε κύκλους ή να ζω στη στασιμότητα. Θέλω να ζήσω το σκοπό Σου και να βιώσω την αλλαγή που μόνο ο Λόγος Σου μπορεί να φέρει.

Ω, Πανάγιε Θεέ, Σε λατρεύω και Σε δοξάζω που είσαι τόσο σοφός και ελεήμων Πατέρας. Ακόμη κι όταν δεν κατανοώ, Εσύ εργάζεσαι για μένα. Ο αγαπημένος Σου Υιός είναι ο αιώνιος Πρίγκιπας και Σωτήρας μου. Ο πανίσχυρος Νόμος Σου είναι σαν ποτάμι δικαιοσύνης που καθαρίζει, ενδυναμώνει και οδηγεί στη ζωή. Οι εντολές Σου είναι μονοπάτια φωτός σε έναν κόσμο σκοταδιού, τέλειοι οδηγοί για όποιον επιθυμεί να ζει σε Σένα. Προσεύχομαι στο πολύτιμο όνομα του Ιησού, αμήν.

«Οι δίκαιοι φωνάζουν, και ο Κύριος τους ακούει και τους ελευθερώνει από όλες τις θλίψεις τους.» (Ψαλμός 34:17).

Μέσα σε μια γρήγορη καθημερινότητα, είναι εύκολο να παραμελήσουμε αυτό που πραγματικά έχει σημασία: την κοινωνία μας με τον Θεό. Αλλά μην γελιέσαι, αγαπητέ αδελφέ ή αδελφή — δεν υπάρχει αγιασμός χωρίς ποιοτικό χρόνο με τον Κύριο. Αυτή η καθημερινή κοινωνία δεν είναι πολυτέλεια για τους υπερπνευματικούς, αλλά αναγκαιότητα για όλους μας. Σε αυτήν βρίσκουμε τη δύναμη να συνεχίσουμε, τη σοφία να αποφασίσουμε και την ειρήνη να αντέξουμε. Και όλα αυτά ξεκινούν με μια επιλογή: την υπακοή. Πριν αναζητήσουμε όμορφα λόγια στην προσευχή ή παρηγοριά στον διαλογισμό, πρέπει να είμαστε πρόθυμοι να υπακούσουμε σε ό,τι ο Θεός ήδη μας έχει αποκαλύψει.

Δεν έχει νόημα να προσπαθούμε να παρακάμψουμε στάδια. Η υπακοή στις εντολές του Κυρίου δεν είναι αξεσουάρ της πίστης — είναι το ίδιο το θεμέλιο. Πολλοί νομίζουν ότι μπορούν να σχετιστούν με τον Θεό με τον δικό τους τρόπο, αγνοώντας τις οδηγίες Του, σαν να ήταν ένας επιεικής πατέρας που δέχεται τα πάντα. Αλλά ο Λόγος είναι σαφής: ο Θεός αποκαλύπτεται σε εκείνους που Τον υπακούν. Όταν δείχνουμε, με συγκεκριμένες πράξεις, ότι παίρνουμε το θέλημά Του στα σοβαρά, Εκείνος ανταποκρίνεται. Δεν αγνοεί υπάκουες καρδιές. Αντίθετα, ενεργεί γρήγορα για να μας θεραπεύσει, να μας μεταμορφώσει και να μας οδηγήσει στον Ιησού.

Αν επιθυμείς μια μεταμορφωμένη ζωή, πρέπει να ξεκινήσεις με την υπακοή. Δεν είναι εύκολο, το ξέρω. Μερικές φορές σημαίνει να εγκαταλείψεις κάτι που αγαπάς ή να αντιμετωπίσεις την κριτική των άλλων. Αλλά δεν υπάρχει μεγαλύτερη ανταμοιβή από το να νιώθεις τον Θεό κοντά, να ενεργεί στη ζωή σου με δύναμη. Δεν αποκαλύπτεται μέσα στην ανταρσία, αλλά στην ειλικρινή παράδοση. Όταν επιλέγουμε να υπακούσουμε, ακόμα κι αν δεν καταλαβαίνουμε τα πάντα, ο ουρανός κινείται. Και εκεί ξεκινά πραγματικά η διαδικασία του αγιασμού — με πράξεις πίστης που αγγίζουν την καρδιά του Πατέρα. -Προσαρμοσμένο από τον Henry Edward Manning. Μέχρι αύριο, αν ο Κύριος το επιτρέψει.

Προσευχήσου μαζί μου: Αγαπημένε Πατέρα, σε αυτόν τον κόσμο γεμάτο περισπασμούς και πιέσεις, αναγνωρίζω ότι χρειάζεται να επιστρέψω στο κέντρο: στην Παρουσία Σου. Βοήθησέ με να κάνω την υπακοή το πρώτο βήμα στο καθημερινό μου ταξίδι. Να μην παραπλανηθώ από κενές μορφές θρησκευτικότητας, αλλά η καρδιά μου να είναι πάντα πρόθυμη να ακολουθεί τις εντολές Σου με ειλικρίνεια. Δίδαξέ με να δίνω προτεραιότητα στον χρόνο μαζί Σου και να μην διαπραγματεύομαι το θέλημά Σου για τίποτα σε αυτόν τον κόσμο.

Κύριε, ενίσχυσέ με να ζήσω με πιστότητα, ακόμα κι όταν αυτό σημαίνει να κολυμπώ αντίθετα στο ρεύμα. Ξέρω ότι ευαρεστείσαι σε όσους Σε υπακούν με την καρδιά τους, και αυτό θέλω να είμαι: κάποιος που χαροποιεί την καρδιά Σου με πράξεις, όχι μόνο με λόγια. Πλάσε με, μεταμόρφωσέ με, ελευθέρωσέ με από κάθε πνευματική ξεροκεφαλιά και οδήγησέ με στην αληθινή κοινωνία μαζί Σου, εκείνη που αναζωογονεί και αποκαθιστά.

Ω, Πανάγιε Θεέ, Σε λατρεύω και Σε δοξάζω γιατί είσαι πιστός, δίκαιος και υπομονετικός. Η σοφία Σου είναι τέλεια και οι δρόμοι Σου είναι ανώτεροι από τους δικούς μου. Ο αγαπημένος Σου Υιός είναι ο αιώνιος Πρίγκιπας και Σωτήρας μου. Ο δυνατός Σου Νόμος είναι σαν πηγή φωτός μέσα στο σκοτάδι, που αποκαλύπτει τον δρόμο της ζωής. Οι εντολές Σου είναι σαν πολύτιμα κοσμήματα, που στολίζουν την ψυχή και οδηγούν στην αληθινή ειρήνη. Προσεύχομαι στο πολύτιμο όνομα του Ιησού, αμήν.

«Ο Κύριος είναι αυτός που προπορεύεται μπροστά σου· θα είναι μαζί σου, δεν θα σε αφήσει ούτε θα σε εγκαταλείψει· μη φοβάσαι, ούτε να τρομάζεις» (Δευτερονόμιον 31:8).

Όταν η ζωή φαίνεται υπερβολικά βαριά, να θυμάσαι: δεν αντιμετωπίζεις τίποτα μόνος σου. Ο Θεός ποτέ δεν εγκαταλείπει τους δικούς Του. Ακόμη κι όταν δεν Τον βλέπεις, το χέρι Του παραμένει σταθερό, οδηγώντας σε μέσα από τις δυσκολίες. Αντί να αφήσεις τον πόνο ή τον φόβο να σε καταβάλει, αγκύρωσε την ψυχή σου στην εμπιστοσύνη ότι Εκείνος έχει τον έλεγχο. Αυτό που σήμερα φαίνεται ανυπόφορο, στον κατάλληλο καιρό, θα το μεταμορφώσει Εκείνος σε κάτι καλό. Εργάζεται στα παρασκήνια με τελειότητα, και η πίστη σου είναι αυτή που θα σε κρατήσει σταθερό, ακόμη κι όταν όλα γύρω σου φαίνονται να καταρρέουν.

Αναρωτήθηκες όμως ποτέ ποιο ακριβώς είναι αυτό το έργο που ο Θεός επιτελεί στη ζωή σου; Η απάντηση είναι απλή και αμετάβλητη: Ο Θεός σε οδηγεί να υπακούσεις στον πανίσχυρο Νόμο Του. Αυτό είναι το έργο που Εκείνος πραγματοποιεί σε όλους όσους Τον αγαπούν πραγματικά. Δεν εξαναγκάζει κανέναν, αλλά ελκύει με αγάπη όσους έχουν καρδιά πρόθυμη να ακούσει. Και σε αυτούς αποκαλύπτει τον θαυμαστό Του Νόμο — έναν Νόμο που μεταμορφώνει, που ελευθερώνει, που προστατεύει, που ευλογεί και που οδηγεί στη σωτηρία. Μέσα από την υπακοή αρχίζει το πλάσμα να κατανοεί τον σκοπό του.

Και όταν αυτή η απόφαση για υπακοή λαμβάνεται, όλα αλλάζουν. Ο Θεός στέλνει αυτή την πιστή ψυχή στον Υιό Του, και τότε η ζωή αρχίζει επιτέλους να αποκτά νόημα. Το κενό φεύγει, η κατεύθυνση έρχεται, και η καρδιά αρχίζει να περπατά με ειρήνη. Γι’ αυτό τίποτα δεν είναι πιο σημαντικό σε αυτή τη ζωή από το να ακούς τη φωνή του Θεού και να ακολουθείς κάθε εντολή που Εκείνος αποκάλυψε μέσω των προφητών και του Ιησού. Αυτός είναι ο στενός, αλλά ασφαλής δρόμος. Στο τέλος του βρίσκεται η αιώνια ζωή. -Προσαρμοσμένο από τον Isaac Penington. Μέχρι αύριο, αν ο Κύριος το επιτρέψει.

Προσευχήσου μαζί μου: Κύριέ μου Θεέ, όταν η ζωή φαίνεται βαριά και τα βήματά μου κλονίζονται, βοήθησέ με να θυμάμαι ότι Εσύ είσαι μαζί μου. Ακόμη κι όταν τα μάτια μου δεν Σε βλέπουν, θέλω να εμπιστεύομαι ότι το χέρι Σου με οδηγεί με αγάπη και πιστότητα. Μην επιτρέψεις να με κυριεύσει ο πόνος ή ο φόβος. Ενίσχυσε την πίστη μου, ώστε να παραμένω σταθερός ακόμη και μέσα στις καταιγίδες. Ξέρω ότι τίποτα δεν ξεφεύγει από τον έλεγχό Σου και ότι χρησιμοποιείς κάθε δυσκολία για να με διαμορφώσεις και να με οδηγήσεις στο θέλημά Σου.

Αποκάλυψέ μου, Πατέρα, το έργο που επιτελείς στη ζωή μου. Ξέρω ότι ξεκινά με την υπακοή στον άγιο Νόμο Σου — αυτόν τον πανίσχυρο Νόμο που μεταμορφώνει, ελευθερώνει, προστατεύει και σώζει. Θέλω να έχω καρδιά ευαίσθητη στη φωνή Σου, έτοιμη να ακούσει και πρόθυμη να υπακούσει. Απομάκρυνε από εμένα κάθε υπερηφάνεια, κάθε αντίσταση, και χάρισέ μου τη χαρά να ζω σύμφωνα με τις εντολές Σου. Ξέρω ότι σε αυτόν τον δρόμο θα βρω ειρήνη, σκοπό και αληθινή κατεύθυνση.

Οδήγησέ με, Κύριε, στον αγαπημένο Σου Υιό. Είθε η πιστότητά μου σε Σένα να με οδηγήσει να γνωρίσω βαθύτερα τον Σωτήρα, Εκείνον που δίνει νόημα στη ζωή και ανοίγει τις πύλες της αιωνιότητας. Είθε να μην παρεκκλίνω ποτέ από αυτόν τον στενό δρόμο, αλλά να προχωρώ με επιμονή, με αγάπη και με πλήρη αφοσίωση. Στο όνομα του Ιησού, αμήν.

«Σιγήστε όλοι μπροστά στον Κύριο» (Ζαχαρίας 2:13).

Σπάνια υπάρχει απόλυτη σιωπή μέσα μας. Ακόμα και στις πιο ταραγμένες ημέρες, υπάρχει πάντα ένα ψίθυρο που έρχεται από ψηλά — η φωνή του Θεού, απαλή και σταθερή, που προσπαθεί να μας καθοδηγήσει, να μας παρηγορήσει και να μας οδηγήσει. Το πρόβλημα δεν είναι ότι ο Θεός σιωπά, αλλά ότι η βιασύνη, οι θόρυβοι και οι περισπασμοί του κόσμου πνίγουν αυτόν τον θεϊκό ψίθυρο. Είμαστε τόσο απασχολημένοι προσπαθώντας να λύσουμε τα πάντα με τον δικό μας τρόπο, που ξεχνάμε να σταματήσουμε, να ακούσουμε και να παραδοθούμε. Όμως όταν το χάος χάνει τη δύναμή του και κάνουμε ένα βήμα πίσω — όταν επιβραδύνουμε και αφήνουμε την καρδιά μας να ηρεμήσει — τότε μπορούμε να ακούσουμε αυτό που ο Θεός πάντα έλεγε.

Ο Θεός βλέπει τον πόνο μας. Γνωρίζει κάθε δάκρυ, κάθε αγωνία, και ευχαριστιέται να μας προσφέρει ανακούφιση. Υπάρχει όμως ένας όρος που δεν μπορεί να αγνοηθεί: Ποτέ δεν θα ενεργήσει με δύναμη υπέρ εκείνων που επιμένουν να παρακούουν όσα έχει ήδη αποκαλύψει με τόση σαφήνεια. Οι εντολές που ο Κύριος έδωσε μέσω των προφητών Του και μέσω του Ιησού στα Ευαγγέλια είναι αιώνιες, άγιες και αδιαπραγμάτευτες. Το να τις περιφρονήσουμε είναι να βαδίζουμε προς το σκοτάδι, ακόμα κι αν νομίζουμε ότι είμαστε στον σωστό δρόμο. Η ανυπακοή μας απομακρύνει από τη φωνή του Θεού και βαθαίνει τον πόνο μας.

Όμως ο δρόμος της υπακοής τα αλλάζει όλα. Όταν επιλέγουμε να είμαστε πιστοί — όταν ακούμε τη φωνή του Κυρίου και την ακολουθούμε με θάρρος — ανοίγουμε χώρο για να ενεργήσει ελεύθερα στη ζωή μας. Είναι σε αυτό το γόνιμο έδαφος της πιστότητας που ο Θεός φυτεύει ελευθερία, χύνει ευλογίες και αποκαλύπτει τον δρόμο της σωτηρίας εν Χριστώ. Μην ξεγελιέσαι: μόνο όποιος υπακούει ακούει τη φωνή του Θεού. Μόνο όποιος παραδίδεται στο θέλημά Του ελευθερώνεται. Και μόνο όποιος βαδίζει στο στενό μονοπάτι της υπακοής στον παντοδύναμο Νόμο του Υψίστου σώζεται. -Προσαρμογή από τον Frederick William Faber. Μέχρι αύριο, αν ο Κύριος το επιτρέψει.

Προσευχήσου μαζί μου: Κύριε, μέσα στους θορύβους αυτού του κόσμου και στη σύγχυση των δικών μου σκέψεων, δίδαξέ με να σιγήσω ό,τι με εμποδίζει να ακούσω τη φωνή Σου. Ξέρω ότι δεν παύεις να μιλάς — είσαι σταθερός, πιστός, παρών — αλλά εγώ, τόσες φορές, χάνομαι στους περισπασμούς. Βοήθησέ με να επιβραδύνω, να σταθώ μπροστά στην παρουσία Σου και να αναγνωρίσω τον απαλό ψίθυρο του Πνεύματός Σου που με καθοδηγεί με αγάπη. Να μην αποφεύγω τη φωνή Σου, αλλά να τη λαχταρώ περισσότερο από κάθε άλλη.

Πατέρα, αναγνωρίζω ότι το θέλημά Σου έχει ήδη αποκαλυφθεί με σαφήνεια, μέσω των προφητών και του αγαπημένου Σου Υιού. Και ξέρω ότι δεν μπορώ να ζητώ καθοδήγηση, παρηγοριά ή ευλογία αν συνεχίζω να αγνοώ τις εντολές Σου. Μη με αφήσεις να εξαπατηθώ, νομίζοντας ότι Σε ακολουθώ ενώ παρακούω τον Νόμο Σου. Δώσε μου ταπεινή, σταθερή και πιστή καρδιά — έτοιμη να υπακούσει χωρίς επιφυλάξεις, να βαδίσει στο στενό μονοπάτι που οδηγεί στη ζωή.

Ενέργησε ελεύθερα μέσα μου, Κύριε. Φύτεψε στην καρδιά μου την αλήθεια Σου, πότισε με το Πνεύμα Σου και κάνε να καρποφορήσουν πιστότητα, ειρήνη και σωτηρία. Ας είναι η ζωή μου γόνιμο έδαφος για το έργο Σου, και ας είναι η υπακοή το καθημερινό μου “ναι” στο θέλημά Σου. Μίλησε, Κύριε — θέλω να Σε ακούσω, θέλω να Σε ακολουθήσω. Στο όνομα του Ιησού, αμήν.

«Επομένως, αν υποφέρετε επειδή εκτελείτε το θέλημα του Θεού, συνεχίστε να πράττετε το σωστό και εμπιστευθείτε τη ζωή σας σε Αυτόν που σας δημιούργησε, διότι είναι πιστός» (Α΄ Πέτρου 4:19).

Μην κρατιέσαι από τον πόνο σου. Όσο αληθινός και βαρύς κι αν φαίνεται, δεν είναι μεγαλύτερος από Εκείνον που μπορεί να σε ελευθερώσει. Η θλίψη, ο φόβος και οι δοκιμασίες αυτού του κόσμου προσπαθούν να σου κλέψουν τη ματιά, κάνοντας τα πάντα να φαίνονται χαμένα. Όμως υπάρχει ένας καλύτερος δρόμος. Αντί να εστιάζεις στον πόνο, σήκωσε τα μάτια σου και κοίταξε πέρα από αυτόν. Ο Θεός δεν βλέπει απλώς τον αγώνα σου — ξέρει πώς να τον χρησιμοποιήσει για το καλό σου. Ο Λυτρωτής σου έχει εξουσία πάνω σε όλα όσα σήμερα φαίνονται αδύνατα.

Η απάντηση στα προβλήματα της ζωής δεν βρίσκεται σε ανθρώπινες θεωρίες ούτε σε συμβουλές ηγετών που απορρίπτουν τις ήδη αποκαλυμμένες οδηγίες του Θεού, που είναι οι άγιες και αιώνιες εντολές Του. Κάθε δυσκολία, χωρίς εξαίρεση, βρίσκει λύση όταν παραδινόμαστε με όλη μας την καρδιά στον παντοδύναμο Νόμο του Δημιουργού. Υπάρχει μια αληθινή, βαθιά και μεταμορφωτική δύναμη στην υπακοή που γνωρίζει μόνο όποιος αποφάσισε να υπακούσει. Η ψυχή που ευθυγραμμίζεται με το θέλημα του Θεού ανακαλύπτει νέα δύναμη, απροσδόκητη ειρήνη και μια καθοδήγηση που κανείς στη γη δεν μπορεί ποτέ να προσφέρει.

Γι’ αυτό, σταμάτα να υποφέρεις χωρίς λόγο. Το να αρνείσαι την παρέμβαση του Δημιουργού είναι σαν να περπατάς στο σκοτάδι ενώ το φως είναι αναμμένο μπροστά σου. Αποφάσισε σήμερα να απορρίψεις τους ψευδοδιδασκάλους που ύπουλα κηρύττουν ενάντια στις εντολές του Κυρίου και επέστρεψε με ειλικρίνεια στην υπακοή. Ακολούθησε κάθε εντολή που ο Θεός παρέδωσε στους Προφήτες Του και στον Ιησού στα Ευαγγέλια. Αυτός είναι ο δρόμος της θεραπείας, της ελευθερίας και της αιώνιας ζωής. Δεν υπάρχει άλλος. -Προσαρμογή από τον Isaac Penington. Μέχρι αύριο, αν ο Κύριος το επιτρέψει.

Προσευχήσου μαζί μου: Κύριε, σήμερα Σου παραδίδω όλο τον πόνο μου. Ξέρω ότι είναι αληθινός, αλλά αναγνωρίζω ότι η δύναμή Σου είναι πολύ μεγαλύτερη από κάθε πόνο που μπορώ να νιώσω. Δεν θέλω πια να ζω κοιτάζοντας τις θλίψεις, ούτε να καθοδηγούμαι από τη λύπη ή τον φόβο. Θέλω να σηκώσω τα μάτια μου και να δω το χέρι Σου απλωμένο, έτοιμο να με ελευθερώσει. Εσύ είσαι ο Λυτρωτής μου, και εμπιστεύομαι ότι ενεργείς ακόμη και στους αγώνες που δεν καταλαβαίνω.

Βοήθησέ με, Πατέρα, να απορρίψω τις συμβουλές του κόσμου και των ηγετών που μιλούν ενάντια στον Νόμο Σου. Δίδαξέ με να εμπιστεύομαι τις οδηγίες Σου, που έχουν ήδη αποκαλυφθεί από τους προφήτες και τον Ιησού, γιατί ξέρω ότι σε αυτές βρίσκεται η απάντηση για όλα όσα αντιμετωπίζω. Θέλω να υπακούω σε κάθε εντολή που αποκάλυψες, με πίστη και ειλικρίνεια. Ακόμη κι όταν είναι δύσκολο, ακόμη κι όταν φαίνεται μοναχικό, ας μείνει η καρδιά μου σταθερή στους δρόμους Σου.

Άγιο Πνεύμα, οδήγησέ με με το φως Σου. Αφαίρεσε από μέσα μου κάθε αντίσταση, κάθε απάτη και κάθε ανταρσία. Να μην περπατήσω ποτέ ξανά στο σκοτάδι, τώρα που γνωρίζω την αλήθεια. Δώσε μου δύναμη να ακολουθώ με πιστότητα, βήμα προς βήμα, μέχρι την ημέρα που θα δω το πρόσωπό Σου και θα Σε λατρεύω για πάντα. Στο όνομα του Ιησού, αμήν.

«Αυτοί που γνωρίζουν το όνομά Σου εμπιστεύονται σε Σένα, γιατί Εσύ, Κύριε, ποτέ δεν εγκαταλείπεις αυτούς που Σε αναζητούν» (Ψαλμοί 9:10).

Οι ψυχές που αυξάνονται περισσότερο σε οικειότητα με τον Θεό είναι εκείνες που δεν κρύβονται πίσω από δικαιολογίες. Δεν ζουν παγιδευμένες στο παρελθόν ούτε σπαταλούν χρόνο παραπονιόμενες για τις περιστάσεις. Αντίθετα, κοιτούν πίσω με πνευματική διάκριση, αναγνωρίζοντας ότι ακόμα και στους δύσκολους καιρούς, ο Θεός ήταν εκεί — πλησιάζοντας, καλώντας, απλώνοντας το χέρι Του. Αυτοί οι άνθρωποι δεν αρνούνται τα λάθη τους, αλλά ούτε τα χρησιμοποιούν ως ασπίδα. Έχουν αρκετή ταπεινοφροσύνη για να παραδεχτούν ότι απέτυχαν, ότι πολλές φορές αγνόησαν τις ευλογίες και περιφρόνησαν τα σημάδια του Θεού.

Αυτό το είδος καρδιάς είναι που ακούει καθαρά το κάλεσμα του Αγίου Πνεύματος. Είναι μια καρδιά που δεν δικαιολογείται, αλλά παραδίδεται. Που δεν αναζητά δικαιολογίες, αλλά καθοδήγηση. Αναγνωρίζοντας την κατάστασή της ως πλάσμα, αυτή η ψυχή καταλαβαίνει ότι η ευλογία, η απελευθέρωση και η σωτηρία έρχονται μόνο μέσω της υπακοής. Υπακοή στους ίδιους νόμους που ο Πατέρας παρέδωσε στο Ισραήλ — και που ο Ιησούς, με τη ζωή και τη διδασκαλία Του, επιβεβαίωσε ως αιώνιους, δίκαιους και καλούς.

Αυτές οι ψυχές δεν θα εξαπατηθούν από ψευδή επιχειρήματα, ούτε θα υποκύψουν σε ηγέτες που κηρύττουν ενάντια στον άγιο Νόμο του Θεού. Ξέρουν ότι η ανυπακοή ποτέ δεν ήταν, ούτε θα είναι, δρόμος ευλογίας. Και γι’ αυτό, με πίστη και θάρρος, στρέφονται στον Δημιουργό με όλη τους τη δύναμη, αποφασισμένες να υπακούσουν — ό,τι κι αν κοστίσει. Γιατί γνωρίζουν ότι υπάρχει μόνο ένας δρόμος που οδηγεί στη ζωή: η πιστότητα προς τον Πατέρα, εκφρασμένη σε κάθε εντολή που μας έδωσε. Αυτός είναι ο δρόμος που το Άγιο Πνεύμα αποκαλύπτει στους ταπεινούς και υπάκουους. -Προσαρμοσμένο από τον James Martineau. Μέχρι αύριο, αν ο Κύριος το επιτρέψει.

Προσευχήσου μαζί μου: Κύριε, σήμερα στέκομαι μπροστά Σου με ανοιχτή και ταπεινή καρδιά. Δεν θέλω πια να κρύβομαι πίσω από δικαιολογίες, ούτε να δικαιολογώ τις αποτυχίες μου με κενά επιχειρήματα. Ξέρω ότι σε πολλές στιγμές αγνόησα τις ευλογίες Σου, περιφρόνησα τα σημάδια Σου και περπάτησα προς την αντίθετη κατεύθυνση από το θέλημά Σου. Αλλά τώρα, με ειλικρίνεια, αναγνωρίζω τα λάθη μου και παραδίδομαι στο κάλεσμά Σου.

Άγιο Πνεύμα, μίλησέ μου με σαφήνεια. Δεν θέλω να αντισταθώ στη φωνή Σου ούτε να σκληρύνω την καρδιά μου. Δίδαξέ με να υπακούω στους νόμους που ο Πατέρας αποκάλυψε στον λαό Του και που ο Ιησούς επιβεβαίωσε με τη ζωή Του. Θέλω να περπατώ σε αυτόν τον άγιο δρόμο, ακόμα κι αν ο κόσμος τον απορρίπτει, ακόμα κι αν μου κοστίσει άνεση, αποδοχή ή ασφάλεια. Το θέλημά Σου είναι καλύτερο από οτιδήποτε άλλο.

Κύριε, λύτρωσέ με από τις ψευδείς διδασκαλίες που περιφρονούν τον Νόμο Σου. Δώσε μου διάκριση για να αναγνωρίζω το λάθος, θάρρος για να αντιστέκομαι στο ψέμα και δύναμη για να παραμένω σταθερός στην αλήθεια. Ας χαρακτηρίζεται η ζωή μου από την πιστότητα προς τον Πατέρα, σε κάθε σκέψη, στάση και επιλογή. Δείξε μου, σε κάθε βήμα, ότι η αληθινή ειρήνη, η αληθινή απελευθέρωση και η αληθινή σωτηρία βρίσκονται στην υπακοή. Και τίποτα δεν αξίζει περισσότερο από το να βρίσκομαι στο κέντρο του θελήματός Σου. Στο όνομα του Ιησού, αμήν.

«Σας δίνω την αιώνια ζωή, και ποτέ δεν θα χαθούν· κανείς δεν θα τις αρπάξει από το χέρι μου» (Ιωάννης 10:28).

Αν κάθε ειλικρινής χριστιανός παρέδιδε πραγματικά το θέλημά του στον Κύριο, θα έβρισκε περισσότερη από αρκετή δύναμη για να παραμείνει πιστός μέχρι το τέλος. Τότε γιατί, τόσες φορές, αποτυγχάνουμε να επιμείνουμε; Η απάντηση δεν βρίσκεται στην απουσία δύναμης, αλλά στην αστάθεια της θέλησής μας. Δεν μας λείπει η δύναμη — το Άγιο Πνεύμα κατοικεί μέσα μας. Και όταν παραδινόμαστε ολοκληρωτικά στο θέλημα του Θεού, Εκείνος ποτέ δεν μας εγκαταλείπει στη μέση του δρόμου. Δεν είναι η δύναμη του Θεού που αποτυγχάνει· είναι η δική μας προθυμία που εξασθενεί πρώτα.

Η υπακοή στο θέλημα του Θεού, που εκφράζεται τέλεια στον Νόμο Του, δεν εξαρτάται από συναισθήματα ή περιστάσεις. Είναι ζήτημα απόφασης και οπτικής. Όταν βλέπουμε αυτή τη ζωή όπως πραγματικά είναι — περαστική και γεμάτη παγίδες — συνειδητοποιούμε ότι οι επιλογές μας έχουν αιώνιο βάρος. Και ότι η πιστότητα εδώ διαμορφώνει το αιώνιο πεπρωμένο μας. Η ζωή που ζούμε σήμερα είναι η προετοιμασία για αυτό που θα ζήσουμε για πάντα. Γι’ αυτό η σταθερότητα της καρδιάς και η αφοσίωση στον Θεό δεν μπορούν να αναβάλλονται.

Αν αναγνωρίζουμε ότι σύντομα θα αφήσουμε τα πάντα πίσω, τότε δεν υπάρχει σοφότερη απόφαση από το να υπακούμε τον Θεό με όλη μας την καρδιά. Όλες οι εντολές Του είναι δίκαιες, άγιες και αιώνιες. Και αν έχουμε δημιουργηθεί από Αυτόν, τίποτα δεν είναι πιο λογικό από το να υποταχθούμε στο θέλημά Του. Η υπακοή στον παντοδύναμο Νόμο του Θεού δεν είναι απλώς ένα καθήκον — είναι ο μόνος λογικός δρόμος για κάθε πλάσμα που έχει κατανοήσει την αξία της αιωνιότητας. Αποφάσισε σήμερα να υπακούσεις, και θα ανακαλύψεις ότι η δύναμη να παραμείνεις βρίσκεται ήδη μέσα σου. -Προσαρμοσμένο από τον Henry Edward Manning. Μέχρι αύριο, αν ο Κύριος μας το επιτρέψει.

Προσευχήσου μαζί μου: Κύριε, Θεέ μου, Σε ευχαριστώ γιατί ποτέ δεν λείπει η δύναμη που έρχεται από Εσένα. Η δύναμή Σου είναι τέλεια, σταθερή και επαρκής για να με στηρίξει μέχρι το τέλος. Αν έχω αδυνατίσει, δεν είναι επειδή Εσύ με εγκατέλειψες, αλλά επειδή η θέλησή μου λύγισε μπροστά στις πιέσεις και τους περισπασμούς αυτού του κόσμου. Σήμερα, με ταπείνωση, το αναγνωρίζω αυτό μπροστά Σου και ζητώ: ενίσχυσε την απόφασή μου. Στερέωσε την καρδιά μου στην υπακοή. Να μην εξαρτώμαι από συναισθήματα ή περιστάσεις, αλλά από τον Λόγο Σου, τον Νόμο Σου — άγιο, δίκαιο και αιώνιο.

Πατέρα, βοήθησέ με να ζω με τα μάτια στραμμένα στην αιωνιότητα. Αφαίρεσε από μέσα μου κάθε ψευδαίσθηση ότι αυτή η ζωή είναι ο τελικός μου προορισμός. Κάνε με να δω ότι κάθε επιλογή εδώ διαμορφώνει τη θέση μου στη Βασιλεία Σου. Δίδαξέ με να μην αναβάλλω την πιστότητα. Δώσε μου θάρρος να υπακούσω τώρα, με όλη μου την καρδιά, με όλη μου τη δύναμη, με όλη μου τη διάνοια. Ας είναι ο παντοδύναμος Νόμος Σου το θεμέλιό μου, ο οδηγός και η ασπίδα μου.

Εσύ με δημιούργησες, Κύριε, και τίποτα δεν είναι πιο λογικό, πιο σωστό και πιο σοφό από το να υποταχθώ στο θέλημά Σου. Η υπακοή σε Εσένα δεν είναι απλώς το καθήκον μου — είναι ο δρόμος της ζωής, της ειρήνης και της σωτηρίας. Ξέρω ότι το Πνεύμα Σου κατοικεί μέσα μου, και γι’ αυτό η δύναμη να παραμείνω είναι ήδη παρούσα. Ας αποφασίσω, σήμερα και κάθε μέρα, να ζω για να Σε ευαρεστώ. Και η ζωή μου, διαμορφωμένη από τον Νόμο Σου, ας Σε δοξάζει τώρα και για όλη την αιωνιότητα. Στο όνομα του Ιησού, αμήν.