«Τα μάτια του Κυρίου είναι επάνω στους δικαίους, και τα αυτιά Του προσεκτικά στην κραυγή τους» (Ψαλμοί 34:15).

Ο Θεός αναζητά άνδρες και γυναίκες που μπορούν να φέρουν με σταθερότητα το βάρος της αγάπης Του, της δύναμής Του και των πιστών υποσχέσεών Του. Όταν βρίσκει μια καρδιά πραγματικά αξιόπιστη, δεν υπάρχουν όρια σε ό,τι μπορεί να επιτελέσει μέσω αυτής της ζωής. Το πρόβλημα είναι ότι, πολλές φορές, η πίστη μας παραμένει εύθραυστη — σαν ένα λεπτό σκοινί που προσπαθεί να αντέξει τεράστιο βάρος. Γι’ αυτό ο Κύριος μας εκπαιδεύει, μας πειθαρχεί και μας ενδυναμώνει μέρα με τη μέρα, προετοιμάζοντάς μας να ζήσουμε όλα όσα επιθυμεί να μας χαρίσει.

Αυτή η διαδικασία ενδυνάμωσης συμβαίνει μέσω της υπακοής στον θαυμαστό Νόμο του Θεού. Όταν επιλέγουμε να εμπιστευτούμε τις θαυμάσιες εντολές του Υψίστου, Εκείνος μας καθιστά σταθερούς, αμετακίνητους, έτοιμους να δεχτούμε μεγάλες πνευματικές ευθύνες. Ο Νόμος που δόθηκε στους προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης και στον Ιησού είναι το θεμέλιο πάνω στο οποίο ο Πατέρας διαμορφώνει δυνατούς, πιστούς και χρήσιμους δούλους. Όποιος μαθαίνει να υπακούει στις λεπτομέρειες, γίνεται έτοιμος για μεγάλα έργα.

Άφησε τον Θεό να σε εκπαιδεύσει μέσω της υπακοής. Ο Πατέρας ευλογεί και αποστέλλει τους υπάκουους στον Υιό για συγχώρεση και σωτηρία. Είθε η πίστη σου να γίνεται όλο και πιο σταθερή, στηριγμένη στον υπέροχο Νόμο του Κυρίου. Η υπακοή μας φέρνει ευλογίες, ελευθερία και σωτηρία — και μας καθιστά σκεύη έτοιμα να δεχτούν όλα όσα ο Θεός επιθυμεί να εκχύσει. – Διασκευασμένο από τον A. B. Simpson. Μέχρι αύριο, αν ο Κύριος το επιτρέψει.

Προσευχήσου μαζί μου: Αγαπημένε Πατέρα, ενδυνάμωσε την πίστη μου ώστε να αντέξω ό,τι επιθυμείς να μου εμπιστευθείς. Είθε να μη λυγίσω όταν με δοκιμάζεις, αλλά να μείνω σταθερός ως εγκεκριμένος δούλος.

Δίδαξέ με να εμπιστεύομαι τις θαυμαστές Σου εντολές. Είθε κάθε βήμα υπακοής να με εκπαιδεύει και να με διαμορφώνει Εσύ, ώστε να γίνομαι σταθερός και πιστός σε όλα.

Ω, Θεέ μου, Σε ευχαριστώ γιατί με προετοιμάζεις να λάβω ό,τι τα μάτια μου ακόμη δεν έχουν δει. Ο αγαπημένος Σου Υιός είναι ο αιώνιος Πρίγκιπας και Σωτήρας μου. Ο δυνατός Σου Νόμος είναι σαν στήλη δύναμης που με στηρίζει μπροστά στις πιέσεις της ζωής. Οι εντολές Σου είναι σαν βαθιές ρίζες που με εμποδίζουν να πέσω. Προσεύχομαι στο πολύτιμο όνομα του Ιησού, αμήν.

«Μεγάλη ειρήνη έχουν εκείνοι που αγαπούν τον Νόμο Σου· για αυτούς δεν υπάρχει σκάνδαλο» (Ψαλμοί 119:165).

Η αλήθεια του Θεού, σε όλη τη γλυκύτητα και την απελευθερωτική της δύναμη, δεν γίνεται πάντα αμέσως κατανοητή. Πολλές φορές, χρειάζεται να μείνουμε σταθεροί στον Λόγο ακόμη και μέσα στο σκοτάδι, στους αγώνες και στους πειρασμούς. Παρ’ όλα αυτά, όταν αυτός ο ζωντανός Λόγος αγγίζει την καρδιά, μας κρατάει σφιχτά — δεν μπορούμε πια να τον εγκαταλείψουμε. Η πιστή καρδιά αισθάνεται το βάρος και τον πόνο της απομάκρυνσης από την αλήθεια, αναγνωρίζει το κενό της επιστροφής στον κόσμο και κατανοεί τον κίνδυνο της εγκατάλειψης των δρόμων που ήδη γνώρισε ως σωστούς.

Ακριβώς αυτή η σταθερότητα μέσα στις δοκιμασίες αποκαλύπτει την ανάγκη να κρατηθούμε γερά στον μεγαλειώδη Νόμο του Θεού. Όταν ο κόσμος μας πιέζει και το σφάλμα μας ελκύει, οι θαυμαστοί εντολές του Κυρίου γίνονται ακόμη πιο πολύτιμοι, στηρίζοντάς μας σαν σταθερή άγκυρα μέσα στην καταιγίδα. Η υπακοή στον Νόμο που ο Πατέρας παρέδωσε στους προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης και στον Ιησού δεν είναι βάρος — είναι ασπίδα που μας φυλάει από την πτώση και μας οδηγεί με ασφάλεια προς την αιώνια ζωή.

Δεν έχει σημασία πόσο σκοτάδι φέρνει η μέρα, ποτέ μην εγκαταλείψεις τον Λόγο που έφερε ζωή στην ψυχή σου. Ο Πατέρας δεν στέλνει τους ανυπάκουους στον Υιό. Ευλογεί και στέλνει τους υπάκουους για να βρουν συγχώρεση και σωτηρία. Είθε η πίστη σου στον ασύγκριτο Νόμο του Θεού να είναι σταθερή, ακόμη και στις σιωπηλές μάχες της καθημερινότητας. Η υπακοή μας φέρνει ευλογίες, ελευθερία και σωτηρία. -Προσαρμοσμένο από τον J.C. Philpot. Μέχρι αύριο, αν ο Κύριος το επιτρέψει.

Προσευχήσου μαζί μου: Θεέ μου, ενίσχυσέ με να μείνω σταθερός στην αλήθειά Σου, ακόμη κι όταν όλα γύρω φαίνονται σκοτεινά. Είθε να μην εγκαταλείψω ποτέ τον Λόγο Σου, γιατί είναι ζωή για την ψυχή μου.

Δώσε μου σοφία να διακρίνω το σφάλμα, θάρρος να αντισταθώ στην αμαρτία και αγάπη όλο και μεγαλύτερη για τις ανυπέρβλητες εντολές Σου. Είθε τίποτα να μην με απομακρύνει από την υπακοή που Σε ευχαριστεί.

Ω, αγαπημένε Κύριε, Σε ευχαριστώ γιατί ακόμη και στους μεγαλύτερους αγώνες, ο Λόγος Σου με στηρίζει. Ο αγαπημένος Σου Υιός είναι ο αιώνιος μου Πρίγκιπας και Σωτήρας. Ο παντοδύναμος Νόμος Σου είναι σαν ποτάμι φωτός που διασχίζει το σκοτάδι. Οι εντολές Σου είναι σαν τείχη που με προστατεύουν από τις απάτες αυτού του κόσμου. Προσεύχομαι στο πολύτιμο όνομα του Ιησού, αμήν.

«Οι δίκαιοι θα δουν το πρόσωπό Σου» (Ψαλμοί 11:7).

Κάποιες φορές περιμένουμε μεγάλες στιγμές για να δείξουμε την πίστη μας, σαν να έχουν αξία μπροστά στον Θεό μόνο οι έντονες δοκιμασίες. Όμως οι μικρές καταστάσεις της καθημερινότητας — απλές αποφάσεις, διακριτικές πράξεις — είναι επίσης πολύτιμες για την πνευματική μας αύξηση στην αγιότητα. Κάθε επιλογή που γίνεται με φόβο Κυρίου αποκαλύπτει πόσο επιθυμούμε να Τον ευαρεστήσουμε. Και είναι στη φροντίδα των λεπτομερειών που δείχνουμε την αληθινή μας αφοσίωση.

Αυτή η προσοχή στις καθημερινές μας στάσεις φανερώνει τη δέσμευσή μας στον πανίσχυρο Νόμο του Θεού. Όταν ζούμε με απλότητα και εξάρτηση από τον Πατέρα, η καρδιά μας στρέφεται φυσικά προς τις θαυμαστές εντολές Του. Αυτές φωτίζουν τα πιο συνηθισμένα μονοπάτια της ζωής. Καθώς εγκαταλείπουμε την υπερηφάνεια και την αυτοπεποίθηση, τα εμπόδια χάνουν τη δύναμή τους και η ειρήνη του Κυρίου παίρνει τη θέση της ανησυχίας.

Να είσαι πιστός στον Κύριο σε κάθε λεπτομέρεια, και θα δεις καρπούς ειρήνης να βλασταίνουν στην ψυχή σου. Ο Πατέρας ευλογεί και στέλνει τους υπάκουους στον Υιό για συγχώρεση και σωτηρία. Χαίρεται με όσους ακολουθούν τον Νόμο που παραδόθηκε στους προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης και στον Ιησού. Είθε η δέσμευσή σου στις εντολές του Υψίστου να είναι σταθερή, διότι η υπακοή μας φέρνει ευλογίες, ελευθερία και σωτηρία. – Προσαρμοσμένο από τον Jean Nicolas Grou. Μέχρι αύριο, αν ο Κύριος το επιτρέψει.

Προσευχήσου μαζί μου: Στοργικέ Πατέρα, βοήθησέ με να αναγνωρίζω την αξία των μικρών πράξεων που κάνω κάθε μέρα. Είθε η καρδιά μου να παραμένει προσεκτική στο θέλημά Σου, ακόμη και στις πιο απλές καταστάσεις.

Ενίσχυσέ με ώστε να αυξάνομαι σε εξάρτηση από Εσένα. Είθε το Πνεύμα Σου να με οδηγεί να ζω σύμφωνα με τις θαυμαστές Σου εντολές, αφήνοντας κατά μέρος το δικό μου θέλημα.

Ω, αγαπημένε Κύριε, Σε ευχαριστώ που με διδάσκεις πως ακόμη και οι λεπτομέρειες της καθημερινότητας έχουν αξία μπροστά Σου. Ο αγαπημένος Σου Υιός είναι ο αιώνιος Πρίγκιπας και Σωτήρας μου. Ο πανίσχυρος Νόμος Σου είναι σαν φωτεινό μονοπάτι ανάμεσα στα αγκάθια αυτού του κόσμου. Οι εντολές Σου είναι σαν πολύτιμα κοσμήματα που με καθοδηγούν στο σκοτάδι. Προσεύχομαι στο πολύτιμο όνομα του Ιησού, αμήν.

«Διότι επτά φορές θα πέσει ο δίκαιος, και θα σηκωθεί» (Παροιμίες 24:16)

Η αληθινά ευσεβής ψυχή δεν ορίζεται από το ότι δεν πέφτει ποτέ, αλλά από το ότι σηκώνεται με ταπείνωση και συνεχίζει με πίστη. Όποιος αγαπά πραγματικά τον Θεό δεν παραδίδεται στην απελπισία όταν σκοντάφτει — αντίθετα, φωνάζει με εμπιστοσύνη προς τον Κύριο, αναγνωρίζοντας το έλεός Του και επιστρέφοντας στον δρόμο με ανανεωμένη χαρά. Η υπάκουη καρδιά δεν εστιάζει στο λάθος, αλλά στο καλό που μπορεί ακόμη να γίνει, στο θέλημα του Θεού που μπορεί ακόμη να εκπληρωθεί.

Και αυτή η ειλικρινής αγάπη για το καλό, για τις όμορφες εντολές του Κυρίου, καθοδηγεί το ταξίδι του πιστού δούλου. Δεν ζει παραλυμένος από τον φόβο του λάθους — προτιμά να ρισκάρει να υπακούσει ατελώς παρά να μείνει αδρανής μπροστά στην πιθανότητα της αποτυχίας. Η αληθινή αφοσίωση είναι ενεργή, θαρραλέα και γενναιόδωρη. Δεν επιδιώκει μόνο να αποφύγει το κακό, αλλά προσπαθεί να πράξει το καλό με όλη της την καρδιά.

Ο Πατέρας ευλογεί και στέλνει τους υπάκουους στον Υιό για συγχώρεση και σωτηρία. Γι’ αυτό, μην φοβάσαι να ξεκινήσεις ξανά όσες φορές χρειαστεί. Ο Θεός βλέπει τη διάθεση εκείνων που Τον αγαπούν και ανταμείβει όσους, ακόμη και αδύναμοι, συνεχίζουν να προσπαθούν να Τον ευαρεστήσουν με ειλικρίνεια. -Προσαρμοσμένο από τον Jean Nicolas Grou. Μέχρι αύριο, αν ο Κύριος το επιτρέψει.

Προσευχήσου μαζί μου: Ελεήμονα Πατέρα, πόσες φορές σκοντάφτω στον δρόμο, αλλά η αγάπη Σου με σηκώνει. Σε ευχαριστώ που δεν με απορρίπτεις όταν πέφτω, και που πάντα με καλείς να ξεκινήσω ξανά με ταπείνωση και πίστη.

Δώσε μου θάρρος να συνεχίσω να Σε υπηρετώ, ακόμη κι αν ξέρω ότι είμαι ατελής. Ας είναι η καρδιά μου πιο πρόθυμη να υπακούσει παρά να φοβάται την αποτυχία. Δίδαξέ με να αγαπώ το καλό με όλες μου τις δυνάμεις.

Ω, αγαπημένε μου Θεέ, Σε ευχαριστώ που με δέχεσαι με τρυφερότητα κάθε φορά που επιστρέφω σε Σένα. Ο αγαπημένος Σου Υιός είναι ο αιώνιος Πρίγκιπας και Σωτήρας μου. Ο δυνατός Σου Νόμος είναι ο ασφαλής δρόμος που με καθοδηγεί ακόμη και μετά την πτώση. Οι εντολές Σου είναι σαν δυνατά χέρια που με σηκώνουν και με ενθαρρύνουν να συνεχίσω. Προσεύχομαι στο πολύτιμο όνομα του Ιησού, αμήν.

«Η φωτιά θα καίει συνεχώς επάνω στο θυσιαστήριο· δεν θα σβήσει» (Λευιτικό 6:13)

Είναι πολύ πιο εύκολο να διατηρείς τη φλόγα αναμμένη παρά να προσπαθείς να την ανάψεις ξανά αφού έχει σβήσει. Έτσι είναι και με τη πνευματική μας ζωή. Ο Θεός μας καλεί να παραμένουμε σ’ Αυτόν με σταθερότητα, τροφοδοτώντας τη φωτιά με υπακοή, προσευχή και πιστότητα. Όταν φροντίζουμε το θυσιαστήριο της καρδιάς μας με καθημερινό ζήλο, η παρουσία του Κυρίου παραμένει ζωντανή και ενεργή μέσα μας, χωρίς την ανάγκη συνεχών νέων ξεκινημάτων.

Το να διαμορφώσουμε μια συνήθεια αφοσίωσης απαιτεί χρόνο και κόπο στην αρχή, αλλά όταν αυτή η συνήθεια θεμελιώνεται πάνω στις θαυμαστές εντολές του Θεού, γίνεται μέρος αυτού που είμαστε. Αρχίζουμε να ακολουθούμε τον δρόμο του Κυρίου με ελαφρότητα και ελευθερία, γιατί η υπακοή δεν φαίνεται πια βάρος, αλλά χαρά. Αντί να επιστρέφουμε πάντα στην αρχή, καλούμαστε να προχωρήσουμε, να ωριμάσουμε, να προχωρήσουμε προς αυτό που ο Πατέρας επιθυμεί να πραγματοποιήσει μέσα μας.

Ο Πατέρας ευλογεί και στέλνει τους υπάκουους στον Υιό για συγχώρεση και σωτηρία. Είθε σήμερα να επιλέξεις να κρατήσεις τη φωτιά αναμμένη — με πειθαρχία, με αγάπη και με επιμονή. Αυτό που ξεκίνησε ως προσπάθεια θα γίνει απόλαυση, και το θυσιαστήριο της καρδιάς σου θα συνεχίσει να λάμπει μπροστά στον Θεό. -Προσαρμοσμένο από τον A. B. Simpson. Μέχρι αύριο, αν ο Κύριος το επιτρέψει.

Προσευχήσου μαζί μου: Κύριέ μου, δίδαξέ με να διατηρώ ζωντανή τη φλόγα της Παρουσίας Σου μέσα μου. Να μην είμαι ασυνεπής, ούτε να ζω με σκαμπανεβάσματα, αλλά να παραμένω σταθερός, φροντίζοντας το θυσιαστήριο που Σου ανήκει.

Βοήθησέ με να καλλιεργώ άγιες συνήθειες με ζήλο και πιστότητα. Είθε η υπακοή να είναι ένα σταθερό μονοπάτι στην καθημερινότητά μου, μέχρι το να ακολουθώ τους Δρόμους Σου να γίνει τόσο φυσικό όσο η αναπνοή.

Ω, αγαπημένε Πατέρα, Σε ευχαριστώ που μου δείχνεις την αξία του να διατηρώ τη φωτιά αναμμένη. Ο αγαπημένος Σου Υιός είναι ο αιώνιος Πρίγκιπας και Σωτήρας μου. Ο ισχυρός Σου Νόμος είναι το καθαρό καύσιμο που τρέφει την αφοσίωσή μου. Οι εντολές Σου είναι ζωντανές φλόγες που φωτίζουν και θερμαίνουν την καρδιά μου. Προσεύχομαι στο πολύτιμο όνομα του Ιησού, αμήν.

«Δημιούργησε μέσα μου, Θεέ, μια καθαρή καρδιά, και ανανέωσε μέσα μου ένα ευθύ πνεύμα» (Ψαλμοί 51:10)

Όποιος επιθυμεί να περπατά πραγματικά με τον Θεό δεν αρκείται σε μια σωτηρία του παρελθόντος ή σε μια μελλοντική υπόσχεση — επιθυμεί να σωθεί σήμερα, και αύριο επίσης. Και να σωθεί από τι; Από εκείνο που εξακολουθεί να κατοικεί μέσα μας και αντιτίθεται στο θέλημα του Κυρίου. Ναι, ακόμα και η πιο ειλικρινής καρδιά φέρει στη φύση της κλίσεις αντίθετες προς τον Λόγο του Θεού. Γι’ αυτό και η ψυχή που αγαπά τον Πατέρα φωνάζει για μια συνεχή σωτηρία — μια καθημερινή απελευθέρωση από τη δύναμη και την παρουσία της αμαρτίας.

Σε αυτή την κραυγή, η υπακοή στις άγιες εντολές του Κυρίου γίνεται όχι μόνο αναγκαία, αλλά ζωτική. Η χάρη του Πατέρα φανερώνεται καθώς επιλέγουμε, στιγμή με τη στιγμή, να περπατούμε με πιστότητα στον Λόγο Του. Δεν αρκεί να γνωρίζουμε το σωστό — πρέπει να το πράττουμε, να αντιστεκόμαστε, να απορρίπτουμε την αμαρτία που επιμένει να μας ακολουθεί. Αυτή η καθημερινή παράδοση διαμορφώνει την καρδιά και τη δυναμώνει να ζει σύμφωνα με το θέλημα του Υψίστου.

Ο Πατέρας ευλογεί και στέλνει τους υπάκουους στον Υιό για συγχώρεση και σωτηρία. Και σε αυτή τη διαδικασία του συνεχούς καθαρισμού, βιώνουμε την αληθινή ζωή με τον Θεό. Φώναξε σήμερα για αυτή την καθημερινή σωτηρία — και περπάτησε, με ταπεινότητα και σταθερότητα, στους δρόμους του Κυρίου. -Προσαρμοσμένο από τον J.C. Philpot. Μέχρι αύριο, αν ο Κύριος το επιτρέψει.

Προσευχήσου μαζί μου: Κύριε Θεέ, αναγνωρίζω ότι, ακόμη κι αν Σε έχω γνωρίσει, εξακολουθώ να χρειάζομαι να σωθώ κάθε μέρα. Υπάρχουν μέσα μου επιθυμίες, σκέψεις και συμπεριφορές που δεν Σου αρέσουν, και ξέρω ότι δεν μπορώ να τις νικήσω χωρίς τη βοήθειά Σου.

Βοήθησέ με να μισώ την αμαρτία, να αποφεύγω το κακό και να επιλέγω τον δρόμο Σου σε κάθε λεπτομέρεια της ημέρας μου. Δώσε μου δύναμη να υπακούω, ακόμη κι όταν η καρδιά μου διστάζει, και καθάρισέ με με τη διαρκή παρουσία Σου.

Ω, αγαπημένε μου Θεέ, Σε ευχαριστώ γιατί δεν με έσωσες μόνο στο παρελθόν, αλλά συνεχίζεις να με σώζεις και στο παρόν. Ο αγαπημένος Σου Υιός είναι ο αιώνιος μου Πρίγκιπας και Σωτήρας. Ο δυνατός Σου Νόμος είναι σαν πηγή που πλένει και ανανεώνει το εσωτερικό μου. Οι εντολές Σου είναι φάροι που διώχνουν το σκοτάδι της αμαρτίας. Προσεύχομαι στο πολύτιμο όνομα του Ιησού, αμήν.

«Σήκωσε τα μάτια σου προς τους ουρανούς και δες. Ποιος δημιούργησε όλα αυτά;» (Ησαΐας 40:26).

Ο Θεός δεν μας καλεί να ζούμε κλεισμένοι σε μικρές σκηνές σκέψης ή περιορισμένης πίστης. Επιθυμεί να μας βγάλει έξω, όπως έκανε με τον Αβραάμ, και να μας διδάξει να κοιτάμε προς τον ουρανό — όχι μόνο με τα μάτια, αλλά και με την καρδιά. Όποιος περπατά με τον Θεό μαθαίνει να βλέπει πέρα από το άμεσο, πέρα από τον εαυτό του. Ο Κύριος μας οδηγεί σε ευρύχωρους τόπους, όπου τα σχέδιά Του είναι μεγαλύτερα από τις ανησυχίες μας, και όπου ο νους μας μπορεί να ευθυγραμμιστεί με το μεγαλείο του θελήματός Του.

Αυτό ισχύει για την αγάπη μας, για τις προσευχές μας και ακόμη και για τα όνειρά μας. Όταν ζούμε φυλακισμένοι σε μια στενή καρδιά, όλα γίνονται μικρά: τα λόγια μας, οι πράξεις μας, οι ελπίδες μας. Αλλά όταν υπακούμε στις ωραίες εντολές του Θεού και ανοίγουμε την ψυχή μας σε ό,τι Εκείνος θέλει να κάνει, η ζωή μας διευρύνεται. Αγαπάμε περισσότερο, προσευχόμαστε για περισσότερους ανθρώπους, επιθυμούμε να δούμε ευλογίες πέρα από τον μικρό μας κύκλο. Ο Θεός δεν μας δημιούργησε για να ζούμε στραμμένοι προς τα μέσα, αλλά για να αντανακλούμε τον ουρανό εδώ στη γη.

Ο Πατέρας αποκαλύπτει τα σχέδιά Του μόνο στους υπάκουους. Αν θέλουμε να περπατήσουμε μαζί Του, πρέπει να βγούμε από τη σκηνή, να σηκώσουμε τα μάτια μας και να ζήσουμε ως αληθινοί συνοδοιπόροι του Υψίστου — με ευρεία πίστη, γενναιόδωρη αγάπη και μια ζωή καθοδηγούμενη από το θέλημα του Θεού. -Προσαρμοσμένο από τον John Jowett. Μέχρι αύριο, αν ο Κύριος μας το επιτρέψει.

Προσευχήσου μαζί μου: Κύριε Θεέ, πόσες φορές βολεύτηκα στη σκηνή, περιορισμένος από τις δικές μου σκέψεις και φόβους. Αλλά σήμερα ακούω τη φωνή Σου να λέει: «Κοίταξε προς τους ουρανούς!» — και επιθυμώ να βγω εκεί όπου με καλεί ο σκοπός Σου.

Διεύρυνε την καρδιά μου, ώστε να αγαπώ όπως Εσύ αγαπάς. Διεύρυνε τη ματιά μου, ώστε να προσεύχομαι με ένταση και να φτάνω ζωές πέρα από τη δική μου. Δώσε μου θάρρος να υπακούω και να περπατώ σε ευρύχωρους τόπους, με την ψυχή στραμμένη στο θέλημά Σου.

Ω, αγαπημένε μου Θεέ, Σε ευχαριστώ που με έβγαλες από τη σκηνή και μου έδειξες τους ουρανούς. Ο αγαπημένος Σου Υιός είναι ο αιώνιος Πρίγκιπας και Σωτήρας μου. Ο πανίσχυρος Νόμος Σου είναι ο χάρτης που με οδηγεί σε αιώνιους ορίζοντες. Οι εντολές Σου είναι σταθερά αστέρια που φωτίζουν το μονοπάτι μου. Προσεύχομαι στο πολύτιμο όνομα του Ιησού, αμήν.

«Θα σε διδάξω και θα σε εκπαιδεύσω στον δρόμο που πρέπει να ακολουθήσεις· θα σε συμβουλεύω και θα σε προσέχω με τα μάτια μου» (Ψαλμοί 32:8).

Η ανώτερη πνευματική ζωή δεν χαρακτηρίζεται από συνεχή προσπάθεια, αλλά από ροή — όπως το βαθύ ποτάμι που είδε ο Ιεζεκιήλ σε όραμα. Όποιος βυθίζεται σε αυτό το ποτάμι μαθαίνει να σταματά να παλεύει ενάντια στο ρεύμα και αρχίζει να οδηγείται από τη δύναμή του. Ο Θεός επιθυμεί να ζούμε έτσι: να οδηγούμαστε με φυσικότητα από την Παρουσία Του, να παρακινούμαστε από άγιες συνήθειες που πηγάζουν από μια καρδιά εκπαιδευμένη στην υπακοή.

Αυτή η ελαφρότητα όμως δεν γεννιέται τυχαία. Οι πνευματικές συνήθειες που μας στηρίζουν πρέπει να διαμορφωθούν με πρόθεση. Ξεκινούν με μικρές επιλογές, σταθερές αποφάσεις να περπατήσουμε στον δρόμο που μας έδειξε ο Θεός. Κάθε βήμα υπακοής ενισχύει το επόμενο, μέχρι που η υπακοή να μην φαίνεται πια βάρος, αλλά χαρά. Οι θαυμαστές εντολές του Κυρίου, όταν εφαρμόζονται με συνέπεια, μετατρέπονται σε εσωτερικά μονοπάτια από τα οποία η ψυχή μας περπατά με σταθερότητα και ειρήνη.

Ο Πατέρας ευλογεί και στέλνει τους υπάκουους στον Υιό για συγχώρεση και σωτηρία. Γι’ αυτό, ξεκίνα με πιστότητα, ακόμα κι αν νιώθεις δυσκολία. Το Άγιο Πνεύμα είναι πρόθυμο να διαμορφώσει μέσα σου μια ζωή σταθερής, ήρεμης υπακοής, γεμάτη από τη δύναμη που έρχεται από ψηλά. -Προσαρμοσμένο από τον A. B. Simpson. Μέχρι αύριο, αν ο Κύριος το επιτρέψει.

Προσευχήσου μαζί μου: Κύριέ μου, επιθυμώ να περπατώ μαζί Σου με ελαφρότητα και σταθερότητα. Ας μη χαρακτηρίζεται η πνευματική μου ζωή από σκαμπανεβάσματα, αλλά από μια συνεχή ροή της Παρουσίας Σου μέσα μου. Δίδαξέ με να παραδίδομαι στο ρεύμα του Πνεύματός Σου.

Βοήθησέ με να διαμορφώσω, με θάρρος, τις άγιες συνήθειες που Εσύ επιθυμείς. Κάθε πράξη υπακοής, όσο μικρή κι αν είναι, ας ενισχύει την καρδιά μου για τα επόμενα βήματα. Δώσε μου σταθερότητα, μέχρι η υπακοή να γίνει η μεταμορφωμένη μου φύση.

Ω, αγαπημένε Θεέ, Σε ευχαριστώ γιατί το Πνεύμα Σου εργάζεται υπομονετικά μέσα μου. Ο αγαπημένος Σου Υιός είναι ο αιώνιος Πρίγκιπας και Σωτήρας μου. Ο δυνατός Σου Νόμος είναι η βαθιά κοίτη όπου ρέει το ποτάμι της ζωής. Οι εντολές Σου είναι άγιες παρορμήσεις που με οδηγούν στην ειρήνη. Προσεύχομαι στο πολύτιμο όνομα του Ιησού, αμήν.

«Ο Κύριος είναι ο βράχος μου, και το φρούριό μου, και ο ελευθερωτής μου· ο Θεός μου, το φρούριό μου, σ’ Αυτόν ελπίζω· η ασπίδα μου, η δύναμη της σωτηρίας μου, το υψηλό καταφύγιό μου» (Ψαλμοί 18:2).

Όσοι πραγματικά περπατούν με τον Θεό γνωρίζουν, από εμπειρία, ότι η σωτηρία δεν είναι απλώς ένα γεγονός του παρελθόντος. Είναι μια καθημερινή πραγματικότητα, μια διαρκής ανάγκη. Όποιος γνωρίζει, έστω και εν μέρει, την αδυναμία της ίδιας του της καρδιάς, τη δύναμη των πειρασμών και την πανουργία του εχθρού, ξέρει ότι χωρίς τη συνεχή βοήθεια του Κυρίου, δεν υπάρχει νίκη. Ο αγώνας μεταξύ σάρκας και πνεύματος δεν είναι σημάδι αποτυχίας, αλλά γνώρισμα εκείνων που ανήκουν στην ουράνια οικογένεια.

Σε αυτόν τον καθημερινό αγώνα, οι υψηλοί εντολές του Θεού αποκαλύπτονται ως όργανα ζωής. Δεν δείχνουν απλώς τον δρόμο — ενδυναμώνουν την ψυχή. Η υπακοή δεν είναι μια μεμονωμένη απόδειξη, αλλά μια συνεχής άσκηση πίστης, επιλογής, εξάρτησης. Ο αναστημένος Χριστός δεν πέθανε μόνο για εμάς· ζει για να μας στηρίζει τώρα, στιγμή με στιγμή, καθώς περπατάμε σε αυτόν τον κόσμο γεμάτο κινδύνους.

Ο Πατέρας αποκαλύπτει τα Σχέδιά Του μόνο στους υπάκουους. Και η σωτηρία που προσφέρει, κάθε μέρα, είναι διαθέσιμη σε όσους επιλέγουν να ακολουθούν με πιστότητα, ακόμη και εν μέσω μάχης. Είθε σήμερα να αναγνωρίσεις την ανάγκη σου και να αναζητήσεις, με υπακοή, αυτή τη ζωντανή και παρούσα σωτηρία. -Προσαρμοσμένο από τον J.C. Philpot. Μέχρι αύριο, αν ο Κύριος το επιτρέψει.

Προσευχήσου μαζί μου: Κύριέ μου, Σε δοξάζω γιατί μου δείχνεις ότι η σωτηρία δεν είναι μόνο κάτι που έλαβα στο παρελθόν, αλλά κάτι που χρειάζομαι σήμερα — εδώ, τώρα. Κάθε πρωί ανακαλύπτω πόσο εξαρτώμαι από Σένα για να παραμείνω σταθερός.

Βοήθησέ με να αναγνωρίζω την αδυναμία μου χωρίς απόγνωση, και να στρέφομαι πάντα στη βοήθειά Σου. Είθε η Παρουσία Σου να με στηρίζει εν μέσω της σύγκρουσης και η υπακοή στον Λόγο Σου να με οδηγεί με ασφάλεια.

Ω, αγαπημένε Θεέ, Σε ευχαριστώ που μου προσφέρεις μια ζωντανή, παρούσα και δυνατή σωτηρία. Ο αγαπημένος Σου Υιός είναι ο αιώνιος Πρίγκιπας και Σωτήρας μου. Ο δυνατός Σου Νόμος είναι η ασπίδα που με προστατεύει στις καθημερινές μάχες. Οι εντολές Σου είναι ρεύματα ζωής που με κρατούν συνδεδεμένο με τη νίκη. Προσεύχομαι στο πολύτιμο όνομα του Ιησού, αμήν.

«Με πίστη, ο Αβραάμ, όταν εκλήθη, υπάκουσε, πηγαίνοντας προς έναν τόπο που επρόκειτο να λάβει ως κληρονομιά· και εξήλθε χωρίς να γνωρίζει πού πηγαίνει» (Εβραίους 11:8).

Η αληθινή πίστη δεν απαιτεί λεπτομερείς χάρτες ούτε ορατές υποσχέσεις. Όταν ο Θεός καλεί, η καρδιά που εμπιστεύεται ανταποκρίνεται με άμεση υπακοή, ακόμη κι αν δεν γνωρίζει τι θα ακολουθήσει. Έτσι ήταν και με τον Αβραάμ — δεν ζήτησε εγγυήσεις, ούτε απαίτησε να γνωρίζει το μέλλον. Απλώς έκανε το πρώτο βήμα, καθοδηγούμενος από μια ευγενή και πιστή ώθηση, και άφησε τα αποτελέσματα στα χέρια του Θεού. Αυτό είναι το μυστικό της πορείας με τον Κύριο: να υπακούς στο παρόν, χωρίς άγχος για ό,τι βρίσκεται μπροστά.

Και είναι σε αυτό το υπάκουο βήμα που οι θαυμαστές εντολές του Κυρίου γίνονται η πυξίδα μας. Η πίστη δεν οικοδομείται στη ανθρώπινη λογική, αλλά στην πράξη της πιστότητας σε ό,τι ο Θεός έχει ήδη αποκαλύψει. Δεν χρειάζεται να κατανοούμε όλο το σχέδιο — αρκεί να ακολουθούμε το φως που ανάβει Εκείνος τώρα. Όταν η καρδιά υποτάσσεται με ειλικρίνεια στο θείο θέλημα, η κατεύθυνση και ο προορισμός αφήνονται στη φροντίδα του Πατέρα, και αυτό αρκεί.

Ο Πατέρας ευλογεί και αποστέλλει τους υπάκουους στον Υιό για συγχώρεση και σωτηρία. Σήμερα, η πρόσκληση είναι απλή: κάνε το επόμενο βήμα. Εμπιστεύσου, υπάκουσε, και άφησε τα υπόλοιπα στον Θεό. Η πίστη που ευαρεστεί τον Κύριο είναι εκείνη που ενεργεί με πιστότητα, ακόμη κι όταν όλα γύρω παραμένουν αόρατα. -Προσαρμοσμένο από τον John Jowett. Μέχρι αύριο, αν ο Κύριος το επιτρέψει.

Προσευχήσου μαζί μου: Κύριε, βοήθησέ με να εμπιστεύομαι σε Σένα χωρίς να χρειάζεται να βλέπω όλη τη διαδρομή. Ας μην εξαρτάται η πίστη μου από απαντήσεις, αλλά να ενισχύεται με την υπακοή σε ό,τι μου δείχνεις σήμερα.

Να μην αναβάλλω ποτέ την πιστότητα επειδή θέλω να ελέγξω το αύριο. Δίδαξέ με να ακούω τη φωνή Σου και να περπατώ στους δρόμους Σου με σταθερότητα και ειρήνη, ακόμη κι αν δεν κατανοώ τον προορισμό.

Ω, αγαπημένε Πατέρα, Σε ευχαριστώ που με καλείς να περπατήσω μαζί Σου όπως έκανες με τον Αβραάμ. Ο αγαπημένος Σου Υιός είναι ο αιώνιος Πρίγκιπας και Σωτήρας μου. Ο δυνατός Σου Νόμος είναι το ασφαλές μονοπάτι κάτω από τα πόδια μου. Οι εντολές Σου είναι τα φώτα που φωτίζουν κάθε βήμα προς το σχέδιό Σου. Προσεύχομαι στο πολύτιμο όνομα του Ιησού, αμήν.