«Κύριε, μη μείνεις μακριά! Ω, δύναμή μου, έλα γρήγορα σε βοήθειά μου!» (Ψαλμοί 22:19).

Πολλοί άνθρωποι ξοδεύουν χρόνο και ενέργεια προσπαθώντας να νικήσουν το κακό μέσα τους με ανθρώπινες στρατηγικές: πειθαρχία, δική τους προσπάθεια, καλές προθέσεις. Αλλά η αλήθεια είναι ότι υπάρχει ένας πιο απλός, πιο δυνατός και εγγυημένος δρόμος: να υπακούμε στις εντολές του Θεού με όλη τη δύναμη της ψυχής. Όταν επιλέγουμε αυτόν τον δρόμο, δεν πολεμάμε απλώς το κακό — συνδεόμαστε με τον Θεό που μας δίνει τη νίκη πάνω σ’ αυτό. Η υπακοή είναι που σιγάζει τους ακάθαρτους λογισμούς, που εξαλείφει την αμφιβολία, που ενδυναμώνει την καρδιά ενάντια στις επιθέσεις του εχθρού.

Ο ισχυρός Νόμος του Θεού είναι το αντίδοτο για κάθε πνευματικό δηλητήριο. Δεν απαγορεύει απλώς το κακό — μας ενδυναμώνει ενάντια σ’ αυτό. Κάθε εντολή είναι μια ασπίδα, μια προστασία, μια έκφραση της αγάπης του Θεού για εμάς. Και όταν αφιερωνόμαστε να Τον υπακούμε ειλικρινά, ο ίδιος ο Θεός αρχίζει να εμπλέκεται προσωπικά στη ζωή μας. Παύει να είναι απλώς μια μακρινή ιδέα και γίνεται Πατέρας παρών, που καθοδηγεί, διορθώνει, θεραπεύει, ενδυναμώνει και ενεργεί με δύναμη υπέρ μας.

Αυτό είναι το σημείο καμπής: όταν η καρδιά παραδίδεται ολοκληρωτικά στην υπακοή, όλα αλλάζουν. Ο Πατέρας πλησιάζει, το Άγιο Πνεύμα εργάζεται μέσα μας και, σε λίγο, οδηγούμαστε στον Υιό για συγχώρεση και σωτηρία. Δεν είναι περίπλοκο. Αρκεί να σταματήσουμε να πολεμάμε με τα δικά μας όπλα και να παραδοθούμε στο θέλημα του Θεού όπως εκφράζεται στις άγιες και αιώνιες εντολές Του. Εκεί ξεκινά η νίκη. – Διασκευασμένο από τον Arthur Penrhyn Stanley. Μέχρι αύριο, αν ο Κύριος το επιτρέψει.

Προσευχήσου μαζί μου: Στοργικέ Πατέρα, αναγνωρίζω ότι πολλές φορές προσπάθησα να νικήσω το κακό μέσα μου με τις δικές μου δυνάμεις και απέτυχα. Αλλά τώρα καταλαβαίνω: η αληθινή δύναμη βρίσκεται στην υπακοή στον Λόγο Σου. Θέλω να προσκολληθώ στο θέλημά Σου, να απορρίψω ό,τι με απομακρύνει από Σένα, και να ζήσω σύμφωνα με τις άγιες εντολές Σου.

Κύριε, ενδυνάμωσε την καρδιά μου να περπατώ με πιστότητα στον ισχυρό Σου Νόμο. Είθε να βρω σε αυτόν προστασία, καθοδήγηση και θεραπεία. Ξέρω ότι, υπακούοντάς Σου με ειλικρίνεια, Εσύ πλησιάζεις σε μένα, ενεργείς στην ιστορία μου και με οδηγείς στην αληθινή ελευθερία. Θέλω να ζω κάτω από τη φροντίδα Σου, καθοδηγούμενος από την αλήθεια Σου.

Ω, Πανάγιε Θεέ, Σε λατρεύω και Σε δοξάζω γιατί δεν μας άφησες χωρίς άμυνα ενάντια στο κακό. Ο αγαπημένος Σου Υιός είναι ο αιώνιος Πρίγκιπας και Σωτήρας μου. Ο ισχυρός Σου Νόμος είναι σαν κοφτερό σπαθί που χωρίζει το φως από το σκοτάδι, προστατεύοντας την ψυχή από κάθε κακό. Οι εντολές Σου είναι σαν τείχη αγιότητας, σταθερά και ανίκητα, που φυλάνε όσους Σου υπακούν με πιστότητα. Προσεύχομαι στο πολύτιμο όνομα του Ιησού, αμήν.

«Τα μάτια του Κυρίου είναι στραμμένα στους δίκαιους, και τα αυτιά Του είναι ανοιχτά στην κραυγή τους» (Ψαλμοί 34:15).

Το να φτάσεις στο σημείο της πλήρους παράδοσης είναι ένα ισχυρό πνευματικό ορόσημο. Όταν τελικά αποφασίζεις ότι τίποτα — ούτε οι απόψεις, ούτε οι κριτικές, ούτε οι διωγμοί — δεν θα σε εμποδίσουν να υπακούσεις σε όλες τις εντολές του Θεού, τότε είσαι έτοιμος να ζήσεις ένα νέο επίπεδο οικειότητας με τον Κύριο. Από αυτό το σημείο της παράδοσης, μπορείς να προσεύχεσαι με εμπιστοσύνη, να ζητάς με παρρησία και να περιμένεις με πίστη, διότι ζεις μέσα στο θέλημα του Θεού. Και όταν προσευχόμαστε με υπακοή, η απάντηση είναι ήδη καθ’ οδόν.

Αυτού του είδους η σχέση με τον Θεό, όπου οι προσευχές φέρνουν πραγματικούς καρπούς, είναι δυνατή μόνο όταν η ψυχή σταματά να αντιστέκεται. Πολλοί θέλουν την ευλογία, αλλά χωρίς την παράδοση. Θέλουν τον θερισμό, αλλά χωρίς τον σπόρο της υπακοής. Όμως η αλήθεια παραμένει: όταν κάποιος προσπαθεί με όλη του την καρδιά να υπακούσει στον παντοδύναμο Νόμο του Θεού, τότε ο ουρανός κινείται γρήγορα. Ο Θεός δεν αγνοεί την καρδιά που ταπεινώνεται με ειλικρίνεια — απαντά με απελευθέρωση, ειρήνη, πρόνοια και καθοδήγηση.

Και το πιο όμορφο απ’ όλα; Όταν αυτή η υπακοή είναι αληθινή, ο Πατέρας οδηγεί αυτή την ψυχή κατευθείαν στον Υιό. Ο Ιησούς είναι ο τελικός προορισμός της ειλικρινούς πίστης. Η υπακοή ανοίγει πόρτες, αλλάζει περιβάλλοντα και μεταμορφώνει την καρδιά. Φέρνει ευτυχία, σταθερότητα και πάνω απ’ όλα, σωτηρία. Ο καιρός της αντίστασης τελείωσε. Ο καιρός της υπακοής και της συγκομιδής των αιώνιων καρπών έφτασε. Αρκεί να αποφασίσεις — και ο Θεός θα κάνει τα υπόλοιπα. -Προσαρμοσμένο από Lettie B. Cowman. Μέχρι αύριο, αν ο Κύριος μας το επιτρέψει.

Προσευχήσου μαζί μου: Άγιε Πατέρα, Σε ευχαριστώ που μου δείχνεις ότι η πλήρης παράδοση δεν είναι απώλεια, αλλά η αληθινή αρχή της άφθονης ζωής. Σήμερα αναγνωρίζω ότι τίποτα σε αυτόν τον κόσμο δεν αξίζει περισσότερο από το να Σε υπακούω με όλη μου την καρδιά. Δεν θέλω πια να αντιστέκομαι στο θέλημά Σου. Θέλω να είμαι πιστός, ακόμη κι αν ο κόσμος στραφεί εναντίον μου.

Κύριε, δίδαξέ με να εμπιστεύομαι σαν να έχω ήδη λάβει. Δώσε μου μια ζωντανή πίστη, που να προσεύχεται και να ενεργεί με βάση την υπόσχεσή Σου. Επιλέγω να υπακούω στον παντοδύναμο Νόμο Σου, όχι από υποχρέωση, αλλά επειδή Σε αγαπώ. Ξέρω ότι αυτή η υπακοή με φέρνει πιο κοντά στην καρδιά Σου και ανοίγει τους ουρανούς πάνω από τη ζωή μου. Είθε να ζω κάθε μέρα κάτω από τη δική Σου καθοδήγηση, έτοιμος να πω «ναι» σε ό,τι διατάξεις Εσύ.

Ω, Πανάγιε Θεέ, Σε λατρεύω και Σε δοξάζω γιατί είσαι πιστός σε όσους Σε υπακούν αληθινά. Ο αγαπημένος Σου Υιός είναι ο αιώνιος Πρίγκιπας και Σωτήρας μου. Ο παντοδύναμος Νόμος Σου είναι σαν ποταμός ζωής που ρέει κατευθείαν από τον θρόνο Σου, ποτίζοντας τις καρδιές που Σε αναζητούν με ειλικρίνεια. Οι εντολές Σου είναι σαν αιώνια φώτα που οδηγούν την ψυχή στον δρόμο της αλήθειας, της ελευθερίας και της σωτηρίας. Προσεύχομαι στο πολύτιμο όνομα του Ιησού, αμήν.

«Καθένας που πράττει την αμαρτία παραβαίνει επίσης τον νόμο, διότι η αμαρτία είναι η παράβαση του νόμου» (Α΄ Ιωάννη 3:4).

Η αμαρτία δεν είναι ατύχημα. Η αμαρτία είναι απόφαση. Είναι η συνειδητή παράβαση αυτού που γνωρίζουμε ότι ο Θεός έχει ήδη καταστήσει σαφές. Ο Λόγος είναι σταθερός: αμαρτία είναι η παραβίαση του Νόμου του Θεού. Δεν είναι έλλειψη πληροφόρησης — είναι εσκεμμένη επιλογή. Βλέπουμε τον φράχτη, διαβάζουμε τις προειδοποιήσεις, νιώθουμε το άγγιγμα της συνείδησης… και παρ’ όλα αυτά, επιλέγουμε να πηδήξουμε. Στις μέρες μας, πολλοί προσπαθούν να το απαλύνουν αυτό. Εφευρίσκουν νέα ονόματα, ψυχολογικές εξηγήσεις, σύγχρονους λόγους για να κάνουν την αμαρτία «λιγότερο αμαρτία». Αλλά η αλήθεια παραμένει η ίδια: δεν έχει σημασία το όνομα — το δηλητήριο εξακολουθεί να σκοτώνει.

Το καλό νέο — και είναι πραγματικά καλό — είναι ότι πάντα υπάρχει ελπίδα όσο υπάρχει ζωή. Ο δρόμος της υπακοής είναι ανοιχτός. Οποιοσδήποτε μπορεί να αποφασίσει σήμερα να σταματήσει να παραβαίνει τον πανίσχυρο Νόμο του Θεού και να αρχίσει να Τον υπακούει με ειλικρίνεια. Αυτή η απόφαση δεν εξαρτάται από πτυχίο, από καθαρό παρελθόν ή από τελειότητα. Εξαρτάται μόνο από μια ταπεινωμένη και πρόθυμη καρδιά. Και όταν ο Θεός βλέπει αυτή τη γνήσια επιθυμία, όταν ερευνά και βρίσκει ειλικρίνεια, απαντά στέλνοντας το Άγιο Πνεύμα για να ενισχύσει, να καθοδηγήσει και να ανανεώσει αυτή την ψυχή.

Από εκεί και πέρα, όλα αλλάζουν. Όχι μόνο επειδή το άτομο προσπαθεί, αλλά επειδή ο ουρανός κινείται υπέρ του. Με το Πνεύμα έρχεται η δύναμη να νικήσεις την αμαρτία, έρχεται η σταθερότητα για να παραμείνεις όρθιος, έρχονται οι ευλογίες, οι ελευθερώσεις και, πάνω απ’ όλα, η σωτηρία εν Χριστώ Ιησού. Η αλλαγή ξεκινά με μια απόφαση — και αυτή η απόφαση είναι τώρα στο χέρι σου: να υπακούσεις τον άγιο και αιώνιο Νόμο του Θεού με όλη σου την καρδιά. -Διασκευασμένο από τον John Jowett. Μέχρι αύριο, αν ο Κύριος μας το επιτρέψει.

Προσευχήσου μαζί μου: Κύριε Θεέ μου, αναγνωρίζω ότι πολλές φορές είδα τα σημάδια και παρ’ όλα αυτά επέλεξα τον λάθος δρόμο. Ξέρω ότι η αμαρτία είναι η παράβαση του Νόμου Σου, και καμία δικαιολογία ή πιο ήπιο όνομα δεν αλλάζει αυτή την αλήθεια. Σήμερα δεν θέλω πια να εξαπατώ τον εαυτό μου. Θέλω να αντιμετωπίσω την αμαρτία μου με σοβαρότητα και να στραφώ σε Σένα με αληθινή μετάνοια.

Πατέρα, Σε παρακαλώ: ερεύνησε την καρδιά μου. Δες αν υπάρχει μέσα μου μια γνήσια επιθυμία να Σε υπακούσω — και ενίσχυσε αυτή την επιθυμία. Θέλω να εγκαταλείψω κάθε παράβαση και να ζήσω με υπακοή στον πανίσχυρο Νόμο Σου, ακολουθώντας τις άγιες εντολές Σου με πιστότητα. Στείλε το Άγιο Πνεύμα Σου να με καθοδηγήσει, να μου δώσει δύναμη και να με κρατήσει σταθερό στον δρόμο της αγιότητας.

Ω, Πανάγιε Θεέ, Σε λατρεύω και Σε δοξάζω γιατί ακόμη και μπροστά στην ενοχή μου, μου προσφέρεις λύτρωση. Ο αγαπημένος Σου Υιός είναι ο αιώνιος Πρίγκιπας και Σωτήρας μου. Ο πανίσχυρος Νόμος Σου είναι σαν τείχος προστασίας γύρω από όσους Σε υπακούν, φυλάγοντας τα βήματά τους από το λάθος και την καταστροφή. Οι εντολές Σου είναι σαν ποτάμια καθαρότητας που πλένουν την ψυχή και οδηγούν στον θρόνο της δόξας. Προσεύχομαι στο πολύτιμο όνομα του Ιησού, αμήν.

«Περιπλανιούνταν στην έρημο, χαμένοι και χωρίς πατρίδα. Πεινασμένοι και διψασμένοι, έφτασαν στα όρια του θανάτου. Στη θλίψη τους, επικαλέστηκαν τον Κύριο, και Αυτός τους ελευθέρωσε από τα βάσανά τους» (Ψαλμοί 107:4-6).

Το να ακολουθείς τον Θεό με πιστότητα συχνά σημαίνει να επιλέγεις τον μοναχικό δρόμο. Και ναι, αυτός ο δρόμος μπορεί να μοιάζει με έρημο — ξηρός, δύσκολος, χωρίς χειροκροτήματα. Αλλά ακριβώς εκεί μαθαίνουμε τα βαθύτερα μαθήματα για το ποιος είναι ο Θεός και για το ποιοι πραγματικά είμαστε μέσα Του. Το να αναζητάς ανθρώπινη αποδοχή είναι σαν να πίνεις δηλητήριο σιγά σιγά. Αυτό εξαντλεί την ψυχή, γιατί μας αναγκάζει να ζούμε για να ευχαριστούμε ασταθείς και περιορισμένους ανθρώπους, αντί να δοξάζουμε τον αιώνιο και αμετάβλητο Θεό. Ο αληθινός άνδρας ή γυναίκα του Θεού πρέπει να είναι πρόθυμος να περπατήσει μόνος, γνωρίζοντας ότι η συντροφιά του Κυρίου αξίζει περισσότερο από την αποδοχή ολόκληρου του κόσμου.

Όταν αποφασίζουμε να περπατήσουμε με τον Θεό, θα ακούσουμε τη φωνή Του — σταθερή, διαρκή και αδιαμφισβήτητη. Δεν θα είναι ο ήχος του πλήθους, ούτε η ηχώ των ανθρώπινων απόψεων, αλλά το γλυκό και δυνατό κάλεσμα του Κυρίου να εμπιστευτούμε και να υπακούσουμε. Και αυτό το κάλεσμα πάντα μας οδηγεί στο ίδιο σημείο: υπακοή στον πανίσχυρο Νόμο Του. Γιατί εκεί βρίσκεται ο δρόμος της ζωής. Ο Θεός μας έδωσε τον Νόμο Του όχι ως βάρος, αλλά ως πιστό χάρτη που οδηγεί στην ευλογία, στην προστασία και, πάνω απ’ όλα, στη σωτηρία εν Χριστώ. Το να τον ακολουθούμε είναι να βαδίζουμε σε ασφαλές μονοπάτι, ακόμη κι αν είναι μοναχικό.

Επομένως, αν χρειαστεί να περπατήσεις μόνος, περπάτα. Αν είναι απαραίτητο να χάσεις την αποδοχή των άλλων για να ευαρεστήσεις τον Θεό, ας γίνει έτσι. Διότι η υπακοή στις θαυμαστές εντολές του Πατέρα είναι αυτή που φέρνει διαρκή ειρήνη, απελευθέρωση από τις παγίδες του κόσμου και αληθινή κοινωνία με τον ουρανό. Και όποιος περπατά με τον Θεό, ακόμη και στη σιωπή και τη μοναξιά, δεν είναι ποτέ πραγματικά μόνος. -Προσαρμοσμένο από τον A. B. Simpson. Μέχρι αύριο, αν ο Κύριος μας το επιτρέψει.

Προσευχήσου μαζί μου: Αγαπημένε Πατέρα, Σε ευχαριστώ για την σταθερή Σου παρουσία, ακόμη και στις στιγμές που όλα μοιάζουν με έρημο. Ξέρω ότι το να περπατώ μαζί Σου συχνά απαιτεί να παραιτηθώ από το να με καταλαβαίνουν, να με θαυμάζουν ή να με αποδέχονται οι άλλοι. Αλλά επίσης ξέρω πως τίποτα δεν συγκρίνεται με την ειρήνη του να είμαι δίπλα Σου. Δίδαξέ με να εκτιμώ περισσότερο τη φωνή Σου από κάθε άλλη.

Κύριε, λύτρωσέ με από την επιθυμία να ευαρεστώ τους ανθρώπους. Θέλω να περπατώ μαζί Σου ακόμη κι όταν αυτό σημαίνει να περπατώ μόνος. Θέλω να ακούω τη φωνή Σου, να υπακούω στο κάλεσμά Σου και να ζω σύμφωνα με τον πανίσχυρο Νόμο Σου, εμπιστευόμενος ότι αυτός είναι ο σωστός δρόμος — ο δρόμος που οδηγεί στην ευλογία, στη λύτρωση και στη σωτηρία. Είθε τα βήματά μου να είναι σταθερά, ακόμη κι αν είναι μοναχικά, εφόσον στηρίζονται στην αλήθεια Σου.

Ω, Πανάγιε Θεέ, Σε λατρεύω και Σε δοξάζω γιατί είσαι πιστός με όσους περπατούν μαζί Σου με αγιότητα. Ο αγαπημένος Σου Υιός είναι ο αιώνιος Πρίγκιπας και Σωτήρας μου. Ο πανίσχυρος Νόμος Σου είναι σαν φωτεινό μονοπάτι μέσα στο σκοτάδι, που οδηγεί τις πιστές καρδιές μέχρι τον θρόνο Σου. Οι εντολές Σου είναι σαν αιώνιες άγκυρες, στερεώνοντας τα βήματα εκείνων που Σου υπακούν, ακόμη κι όταν όλος ο κόσμος απομακρύνεται. Προσεύχομαι στο πολύτιμο όνομα του Ιησού, αμήν.

«Κύριε, με εξετάζεις και με γνωρίζεις. Ξέρεις πότε κάθομαι και πότε σηκώνομαι· από μακριά διακρίνεις τις σκέψεις μου» (Ψαλμοί 139:1-2).

Δεν υπάρχει μέρος όπου μπορούμε να κρύψουμε τις αμαρτίες μας. Καμία μάσκα δεν είναι αποτελεσματική μπροστά στα μάτια Εκείνου που τα βλέπει όλα. Μπορούμε να ξεγελάσουμε τους ανθρώπους, να φαινόμαστε ευσεβείς, να δείχνουμε σωστοί εξωτερικά — αλλά ο Θεός γνωρίζει την καρδιά. Βλέπει ό,τι είναι κρυμμένο, ό,τι κανείς άλλος δεν βλέπει. Και αυτό πρέπει να μας γεμίζει με φόβο. Γιατί τίποτα δεν ξεφεύγει από το βλέμμα Του. Αλλά ταυτόχρονα, υπάρχει κάτι βαθιά παρηγορητικό σε αυτό: ο ίδιος Θεός που βλέπει την κρυφή αμαρτία βλέπει επίσης και την πιο μικρή επιθυμία να κάνουμε το σωστό. Αντιλαμβάνεται εκείνη τη λεπτή λαχτάρα για αγιότητα, εκείνη τη δειλή θέληση να πλησιάσουμε κοντά Του.

Μέσα από αυτήν τη γνήσια επιθυμία, ακόμη κι αν είναι ατελής, ο Θεός ξεκινά κάτι μεγαλειώδες. Όταν ακούμε το κάλεσμά Του και ανταποκρινόμαστε με υπακοή, συμβαίνει κάτι υπερφυσικό. Ο ισχυρός Νόμος του Θεού, τόσο απορριπτέος από πολλούς, αρχίζει να ενεργεί μέσα μας με δύναμη και μεταμόρφωση. Αυτός ο Νόμος έχει θεϊκή ενέργεια — δεν απαιτεί μόνο, αλλά ενδυναμώνει, παρηγορεί, ενθαρρύνει. Η υπακοή δεν μας οδηγεί σε βάρος, αλλά στην ελευθερία. Η ψυχή που αποφασίζει να ζήσει σύμφωνα με τις θαυμαστές εντολές του Θεού βρίσκει ειρήνη, βρίσκει σκοπό, βρίσκει τον ίδιο τον Θεό.

Γι’ αυτό, το ερώτημα είναι απλό και άμεσο: γιατί να αναβάλεις; Γιατί να συνεχίσεις να προσπαθείς να κρυφτείς, να προσπαθείς να ελέγξεις τη ζωή με τον δικό σου τρόπο; Ο Θεός ήδη βλέπει τα πάντα — τόσο τις αποτυχίες όσο και την επιθυμία να διορθώσεις. Επομένως, αν ήδη σε γνωρίζει πλήρως, γιατί να μην παραδοθείς ολοκληρωτικά; Ξεκίνα σήμερα να υπακούς. Μην περιμένεις άλλο. Η ειρήνη και η ευτυχία που τόσο αναζητάς βρίσκονται στο μέρος που ίσως απέφευγες: στην υπακοή στον πανίσχυρο και αιώνιο Νόμο του Θεού. -Προσαρμογή από τον John Jowett. Μέχρι αύριο, αν ο Κύριος το επιτρέψει.

Προσευχήσου μαζί μου: Αγαπημένε Πατέρα, μπροστά στην αγιότητά Σου αναγνωρίζω: δεν υπάρχει πού να κρυφτώ. Γνωρίζεις κάθε γωνιά της ύπαρξής μου, κάθε σκέψη, κάθε πρόθεση. Αυτό με γεμίζει φόβο, αλλά και ελπίδα, γιατί ξέρω πως Εσύ βλέπεις όχι μόνο τις αμαρτίες μου, αλλά και την επιθυμία μου να Σε ευαρεστήσω, ακόμα κι όταν αυτή η επιθυμία φαίνεται μικρή και αδύναμη.

Κύριε, Σε παρακαλώ: ενδυνάμωσε αυτήν την επιθυμία μέσα μου. Ας μεγαλώσει και ας νικήσει κάθε αντίσταση. Ας μην ακούω μόνο το κάλεσμά Σου για υπακοή, αλλά ας ανταποκρίνομαι με πραγματικές πράξεις, με αληθινή παράδοση. Βοήθησέ με να ζήσω σύμφωνα με τον πανίσχυρο Νόμο Σου, να περπατώ σταθερά προς τις θαυμαστές εντολές Σου, γιατί ξέρω πως εκεί βρίσκονται η ειρήνη, η χαρά και το αληθινό νόημα της ζωής.

Ω, Πανάγιε Θεέ, Σε λατρεύω και Σε δοξάζω που κοιτάς με έλεος και το πιο αδύναμο πόθο για αγιότητα. Ο αγαπημένος Σου Υιός είναι ο αιώνιος Πρίγκιπας και Σωτήρας μου. Ο πανίσχυρος Νόμος Σου είναι σαν ουράνιος άνεμος που σαρώνει κάθε ψέμα και εδραιώνει την αλήθεια στην καρδιά αυτών που Σου υπακούν. Οι εντολές Σου είναι σαν αιώνιοι στύλοι, στηρίζοντας την ψυχή μέσα στις καταιγίδες και οδηγώντας την με σταθερό φως μέχρι την καρδιά Σου. Προσεύχομαι στο πολύτιμο όνομα του Ιησού, αμήν.

«Δανιήλ, μόλις άρχισες να προσεύχεσαι, υπήρξε απάντηση, την οποία σου έφερα επειδή είσαι πολύ αγαπητός» (Δανιήλ 9:23).

Υπάρχει μια βαθιά ειρήνη στο να γνωρίζεις ότι ο Θεός ακούει και απαντά σε κάθε προσευχή μιας υπάκουης καρδιάς. Δεν χρειάζεται να φωνάξουμε, να επαναλάβουμε λόγια ή να προσπαθήσουμε να πείσουμε τον ουρανό — αρκεί να είμαστε ευθυγραμμισμένοι με το θέλημά Του. Και ποιο είναι αυτό το θέλημα; Να υπακούμε σε ό,τι έχει ήδη αποκαλυφθεί μέσω των προφητών Του και του Ιησού. Όταν προσευχόμαστε στο όνομα του Χριστού, με πίστη και υποταγή στον πανίσχυρο Νόμο του Θεού, κάτι δυνατό συμβαίνει: η απάντηση έχει ήδη δοθεί πριν καν ολοκληρώσουμε την προσευχή. Είναι ήδη ολοκληρωμένη στον ουρανό, ακόμα κι αν βρίσκεται καθ’ οδόν στη γη.

Δυστυχώς όμως, πολλοί άνθρωποι ζουν σε έναν διαρκή κύκλο πόνου, απογοήτευσης και πνευματικής σιωπής επειδή προσεύχονται ενώ παραμένουν στην ανυπακοή. Θέλουν τη βοήθεια του Θεού χωρίς να υποταχθούν σε ό,τι Εκείνος έχει ήδη διατάξει. Αυτό δεν λειτουργεί. Η απόρριψη των θαυμαστών εντολών του Θεού είναι το ίδιο με το να απορρίπτεις το θέλημά Του, και δεν μπορείς να περιμένεις θετικές απαντήσεις από Εκείνον όσο ζεις σε ανταρσία. Ο Θεός δεν μπορεί να ευλογήσει έναν δρόμο που αντιτίθεται σε ό,τι Εκείνος ο ίδιος έχει δηλώσει ως άγιο και αιώνιο.

Αν επιθυμείς να δεις τις προσευχές σου να απαντώνται με σαφήνεια και δύναμη, τότε το πρώτο βήμα είναι να ευθυγραμμιστείς με τον Θεό μέσω της υπακοής. Ξεκίνα με ό,τι ήδη σου έχει δείξει — τις εντολές που έχουν αποκαλυφθεί από τον άγιο Νόμο Του. Μην το κάνεις περίπλοκο. Απλώς υπάκουσε. Και όταν η ζωή σου είναι σε αρμονία με το θέλημα του Πατέρα, θα δεις: οι απαντήσεις θα έρθουν με ειρήνη, με δύναμη και με τη βεβαιότητα ότι ο ουρανός έχει ήδη κινηθεί υπέρ σου. -Προσαρμοσμένο από Lettie B. Cowman. Μέχρι αύριο, αν ο Κύριος το επιτρέψει.

Προσευχήσου μαζί μου: Άγιε Πατέρα, τι χαρά να γνωρίζω ότι ακούς τα πιστά Σου παιδιά ακόμα και πριν τελειώσουν οι λέξεις να βγαίνουν από τα χείλη τους. Σε ευχαριστώ γιατί η πιστότητά Σου δεν αποτυγχάνει ποτέ και γιατί τηρείς τις υποσχέσεις Σου σε όσους ευθυγραμμίζονται με το θέλημά Σου. Δίδαξέ με να ζω με τρόπο που Σε ευχαριστεί, και κάθε προσευχή μου να γεννιέται από μια καρδιά παραδομένη και υπάκουη.

Κύριε, δεν θέλω άλλο να ζω με ασυνέπεια, περιμένοντας τις ευλογίες Σου ενώ αγνοώ τις θαυμαστές Σου εντολές. Συγχώρεσέ με για τις φορές που ζήτησα κάτι χωρίς πρώτα να υποταχθώ στον πανίσχυρο Νόμο Σου, που αποκαλύφθηκε από τους προφήτες και τον αγαπημένο Σου Υιό. Σήμερα αποφασίζω να ζήσω άγια, σύμφωνα με ό,τι ήδη μου έχει αποκαλυφθεί, γιατί ξέρω ότι αυτός είναι ο δρόμος που Σε ευχαριστεί και ανοίγει τις πύλες του ουρανού στη ζωή μου.

Ω, Πανάγιε Θεέ, Σε λατρεύω και Σε δοξάζω γιατί απαντάς με αγάπη και πιστότητα σε όσους Σε υπακούν. Ο αγαπημένος Σου Υιός είναι ο αιώνιος Πρίγκιπας και Σωτήρας μου. Ο πανίσχυρος Νόμος Σου είναι σαν ποτάμι δικαιοσύνης που ρέει κατευθείαν από τον θρόνο Σου, φέρνοντας ζωή σε όσους περπατούν με ευθύτητα. Οι εντολές Σου είναι σαν ιερές νότες μιας ουράνιας μελωδίας, που κουρδίζουν την ψυχή με τον ήχο του τέλειου θελήματός Σου. Προσεύχομαι στο πολύτιμο όνομα του Ιησού, αμήν.

«Εμπιστευόμαστε στον Θεό, που ανασταίνει τους νεκρούς» (Β΄ Κορινθίους 1:9).

Οι δύσκολες καταστάσεις έχουν μια ιδιαίτερη δύναμη: μας αφυπνίζουν. Η πίεση των δοκιμασιών αφαιρεί τα περιττά, κόβει το άχρηστο και μας κάνει να βλέπουμε τη ζωή με περισσότερη διαύγεια. Ξαφνικά, αυτό που φαινόταν δεδομένο αποδεικνύεται εύθραυστο, και αρχίζουμε να εκτιμούμε ό,τι έχει πραγματική αξία. Κάθε δοκιμασία γίνεται μια ευκαιρία για νέο ξεκίνημα, μια ευκαιρία να πλησιάσουμε περισσότερο τον Θεό και να ζήσουμε με μεγαλύτερο σκοπό. Είναι σαν να μας λέει: «Ξύπνα! Ο χρόνος είναι λίγος. Έχω κάτι καλύτερο για σένα.»

Τίποτα από όσα αντιμετωπίζουμε δεν είναι τυχαίο. Ο Θεός επιτρέπει να περάσουμε από δυσκολίες όχι για να μας καταστρέψει, αλλά για να μας καθαρίσει και να μας θυμίσει ότι αυτή η ζωή είναι μόνο ένα πέρασμα. Αλλά δεν μας άφησε χωρίς κατεύθυνση. Μέσα από τους Προφήτες Του και τον Υιό Του, τον Ιησού, μας έδωσε τον ισχυρό Του Νόμο — ένα τέλειο εγχειρίδιο για το πώς να ζούμε σε αυτή τη φθαρτή γη ώστε να ζήσουμε αιώνια μαζί Του. Το πρόβλημα είναι ότι πολλοί επιλέγουν να ακολουθήσουν την πίεση του κόσμου, αλλά όσοι αποφασίζουν να υπακούσουν στις θαυμαστές εντολές του Πατέρα βιώνουν κάτι εξαιρετικό: την αληθινή προσέγγιση του ίδιου του Θεού.

Όταν επιλέγουμε να ζούμε με υπακοή, ο Θεός κινείται προς το μέρος μας. Βλέπει την σταθερή μας απόφαση, την αληθινή μας παράδοση, και απαντά με ευλογίες, καθοδήγηση και ειρήνη. Μας στέλνει στον Υιό — στον μόνο που μπορεί να συγχωρήσει και να σώσει. Αυτό είναι το σχέδιο: υπακοή που οδηγεί στην παρουσία, παρουσία που οδηγεί στη σωτηρία. Και όλα ξεκινούν όταν, ακόμη και μέσα στον πόνο, επιλέγουμε να πούμε: «Πατέρα, θα ακολουθήσω τον Νόμο Σου. Ό,τι κι αν κοστίσει.» -Διασκευασμένο από τον A. B. Simpson. Μέχρι αύριο, αν ο Κύριος μας το επιτρέψει.

Προσευχήσου μαζί μου: Κύριέ μου Θεέ, Σε ευχαριστώ για τις δοκιμασίες που με ξυπνούν σε ό,τι έχει πραγματική σημασία. Κάθε δυσκολία με κάνει να βλέπω τη ζωή με περισσότερη διαύγεια και να αναζητώ πιο βαθιά την παρουσία Σου. Δεν θέλω να σπαταλώ τους πόνους με παράπονα, αλλά να τους χρησιμοποιώ ως σκαλοπάτια προς την πνευματική ωριμότητα.

Πατέρα, ξέρω ότι η ζωή εδώ είναι σύντομη, και γι’ αυτό αποφασίζω να ζήσω σύμφωνα με τις αιώνιες οδηγίες Σου, που δόθηκαν από τους Προφήτες Σου και από τον Ιησού, τον αγαπημένο Σου Υιό. Θέλω να περπατώ σύμφωνα με τον ισχυρό Σου Νόμο, ακόμη κι αν αυτό έρχεται σε αντίθεση με τη γνώμη του κόσμου. Δώσε μου θάρρος να υπακούω στις θαυμαστές εντολές Σου με πιστότητα, ακόμη κι όταν είναι δύσκολο, γιατί ξέρω ότι αυτό ελκύει την εύνοια και την παρουσία Σου.

Ω, Πανάγιε Θεέ, Σε λατρεύω και Σε δοξάζω γιατί είσαι πιστός πάντοτε και καλός με όσους Σε υπακούν. Ο αγαπημένος Σου Υιός είναι ο αιώνιος Πρίγκιπάς και Σωτήρας μου. Ο ισχυρός Σου Νόμος είναι μια δάδα που ποτέ δεν σβήνει στη σκοτεινή νύχτα, δείχνοντας τον ασφαλή δρόμο σε όσους επιθυμούν την αιώνια ζωή. Οι εντολές Σου είναι σαν άφθαρτα κοσμήματα, γεμάτα δόξα και δύναμη, που στολίζουν την ψυχή αυτών που Σε αγαπούν με αλήθεια. Προσεύχομαι στο πολύτιμο όνομα του Ιησού, αμήν.

«Και όταν ο λαός παραπονιόταν, αυτό δυσαρέστησε τον Κύριο» (Αριθμοί 11:1).

Υπάρχει μια βαθιά ομορφιά σε μια καρδιά που παραδίδεται στον Θεό με χαρά και ευγνωμοσύνη, ακόμη και μέσα στις θλίψεις. Όταν αποφασίζουμε να υπομείνουμε με πίστη όλα όσα επιτρέπει ο Κύριος, γινόμαστε συμμέτοχοι σε κάτι πολύ μεγαλύτερο από εμάς τους ίδιους. Η πνευματική ωριμότητα δεν βρίσκεται στην αποφυγή του πόνου, αλλά στο να ξέρουμε να τον αντιμετωπίζουμε με ταπείνωση, εμπιστευόμενοι ότι υπάρχει σκοπός σε κάθε δοκιμασία. Και ο άνθρωπος που, με όλη τη δύναμη που του δίνει ο Θεός, δεσμεύεται να εκτελεί πιστά το άγιο θέλημα του Κυρίου, ζει με τιμή ενώπιον του ουρανού.

Είναι συνηθισμένο να αναζητούμε παρηγοριά μιλώντας για τους πόνους μας σε όλους γύρω μας. Αλλά η σοφία βρίσκεται στο να τα φέρνουμε όλα μόνο στον Κύριο — με ταπείνωση, χωρίς απαιτήσεις, χωρίς ανταρσία. Και ακόμη και στις προσευχές μας, πρέπει να προσαρμόσουμε την εστίασή μας. Αντί να ζητάμε μόνο ανακούφιση, πρέπει να ζητάμε από τον Θεό να μας διδάξει να υπακούμε, να μας ενισχύσει ώστε να ακολουθούμε πιστά τον πανίσχυρο Νόμο Του. Αυτό το αίτημα, αν είναι ειλικρινές, τα αλλάζει όλα. Διότι η υπακοή στις μεγαλοπρεπείς εντολές του Θεού δεν λύνει απλώς το πρόβλημα — θεραπεύει τη ρίζα, αποκαθιστά την ψυχή και εγκαθιδρύει μια ειρήνη που ο κόσμος δεν μπορεί να δώσει.

Όποιος αποφασίζει να ζήσει έτσι, βρίσκει κάτι ένδοξο: φιλία με τον Θεό. Όπως συνέβη με τον Αβραάμ, αυτός που υπακούει, αυτός που παραδίδεται ολοκληρωτικά στο θέλημα του Υψίστου, γίνεται δεκτός ως φίλος. Δεν υπάρχει μεγαλύτερος τίτλος, δεν υπάρχει πιο υψηλή ανταμοιβή. Η ειρήνη που γεννιέται από αυτή τη φιλία δεν εξαρτάται από τις περιστάσεις. Είναι σταθερή, διαρκής, αιώνια — άμεσος καρπός μιας ζωής που διαμορφώνεται από την υπακοή στον άγιο, τέλειο και αιώνιο Νόμο του Θεού. -Προσαρμοσμένο από τον John Tauler. Μέχρι αύριο, αν ο Κύριος μας το επιτρέψει.

Προσευχήσου μαζί μου: Αιώνιε Πατέρα, Σε ευχαριστώ για την ευκαιρία να παραδώσω ολόκληρη τη ζωή μου σε Σένα, ακόμη και μέσα στις θλίψεις. Δεν θέλω να ξεφύγω από ό,τι Εσύ έχεις ορίσει για μένα, αλλά να υπομένω με χαρά και ευγνωμοσύνη, εμπιστευόμενος ότι όλα συνεργούν προς το καλό αυτών που Σε αγαπούν και Σε υπακούν. Δώσε μου, Κύριε, τη δύναμη που έρχεται από ψηλά για να εκτελώ το θέλημά Σου σε κάθε λεπτομέρεια της ζωής μου.

Κύριε, αποφασίζω σήμερα να σταματήσω να εστιάζω μόνο στις δυσκολίες μου. Θέλω, στις προσευχές μου, να αναζητώ κάτι μεγαλύτερο: κατανόηση, σοφία και δύναμη για να υπακούω τον πανίσχυρο Νόμο Σου με ακεραιότητα και ευλάβεια. Ας σιγήσει το στόμα μου μπροστά στους ανθρώπους, και ας ανοίξει η καρδιά μου μπροστά Σου με ταπείνωση και πίστη. Δίδαξέ με να περπατώ σύμφωνα με τις μεγαλοπρεπείς εντολές Σου, διότι ξέρω ότι αυτός είναι ο μόνος δρόμος για την αληθινή ειρήνη.

Ω, Πανάγιε Θεέ, Σε λατρεύω και Σε δοξάζω γιατί είσαι πιστός σε όσους Σε αναζητούν με ειλικρίνεια. Ο αγαπημένος Σου Υιός είναι ο αιώνιος Πρίγκιπας και Σωτήρας μου. Ο πανίσχυρος Νόμος Σου είναι σαν θεϊκή σφραγίδα πάνω σε όσους Σε αγαπούν, εξασφαλίζοντάς τους ανάπαυση ακόμη και μέσα στις καταιγίδες. Οι εντολές Σου είναι σαν χρυσά κλειδιά που ανοίγουν τις πόρτες της φιλίας μαζί Σου και της ειρήνης που ξεπερνά κάθε κατανόηση. Προσεύχομαι στο πολύτιμο όνομα του Ιησού, αμήν.

«Παράδωσε την οδό σου στον Κύριο· εμπιστεύσου σ’ Αυτόν, και Αυτός θα τα πραγματοποιήσει όλα.» (Ψαλμός 37:5).

Το να παραδίνεσαι στο θέλημα του Θεού δεν σημαίνει απλώς να περιμένεις με υπομονή να συμβεί κάτι — είναι πολύ περισσότερο από αυτό. Είναι να κοιτάζεις όλα όσα Εκείνος επιτρέπει με μια καρδιά γεμάτη θαυμασμό και ευγνωμοσύνη. Δεν αρκεί να αντέχουμε τις δύσκολες μέρες· χρειάζεται να μάθουμε να αναγνωρίζουμε το χέρι του Κυρίου σε κάθε λεπτομέρεια, ακόμη και όταν μας οδηγεί σε απρόσμενα μονοπάτια. Η αληθινή παράδοση δεν είναι σιωπηλή και παραιτημένη, αλλά γεμάτη εμπιστοσύνη και ευγνωμοσύνη, επειδή γνωρίζουμε ότι όλα όσα προέρχονται από τον Θεό περνούν πρώτα από τη σοφία και την αγάπη Του.

Υπάρχει όμως κάτι ακόμη βαθύτερο σε αυτή την παράδοση: να αποδεχόμαστε με πίστη και ταπείνωση τις άγιες εντολές που ο ίδιος ο Θεός μας έδωσε — τις θαυμαστές Του εντολές. Το κεντρικό σημείο της παράδοσής μας είναι να αποδεχόμαστε όχι μόνο τα γεγονότα της ζωής, αλλά να ζούμε σύμφωνα με τον ισχυρό Νόμο του Θεού. Όταν αναγνωρίζουμε ότι αυτός ο Νόμος είναι τέλειος και δόθηκε με αγάπη από τους προφήτες και επιβεβαιώθηκε από τον ίδιο τον Ιησού, δεν μας μένει άλλη στάση παρά η ευλαβική υπακοή. Εκεί βρίσκει η ψυχή την αληθινή ανάπαυση — όταν αποφασίζει να υπακούει σε όλα, και όχι πια επιλεκτικά.

Ο Θεός είναι μακρόθυμος, γεμάτος υπομονή, και περιμένει με καλοσύνη τη στιγμή που θα παραδοθούμε ολοκληρωτικά. Αλλά έχει επίσης έναν θησαυρό ευλογιών φυλαγμένο για την ημέρα που θα αφήσουμε την υπερηφάνεια και θα ταπεινωθούμε μπροστά στον άγιο Νόμο Του. Όταν έρθει αυτή η μέρα, πλησιάζει, χύνει χάρη, ανανεώνει την ψυχή και μας στέλνει στον Υιό Του για συγχώρεση και σωτηρία. Η υπακοή είναι το μυστικό. Και η αληθινή υπακοή αρχίζει όταν σταματάμε να συζητάμε με τον Θεό και αρχίζουμε να λέμε: «Ναι, Κύριε, όλα όσα διέταξες είναι καλά, και θα τα ακολουθήσω.» -Διασκευασμένο από τον William Law. Μέχρι αύριο, αν ο Κύριος το επιτρέψει.

Προσευχήσου μαζί μου: Θαυμάσιε Πατέρα, πόσο λυτρωτικό είναι να γνωρίζω ότι όλα όσα επιτρέπεις έχουν σκοπό. Δεν θέλω απλώς να αντέχω τις δυσκολίες της ζωής, θέλω να τις δέχομαι με ευγνωμοσύνη, γνωρίζοντας ότι το στοργικό Σου χέρι βρίσκεται πίσω από όλα. Δίδαξέ με να εμπιστεύομαι, να χαίρομαι και να Σε λατρεύω ακόμη και στις συννεφιασμένες μέρες, γιατί ξέρω ότι Εσύ είσαι καλός και πιστός πάντοτε.

Κύριε, μετανοώ για τόσες φορές που αντιστάθηκα στις άγιες οδηγίες Σου για τη ζωή. Προσπάθησα να προσαρμόσω το θέλημά Σου στο δικό μου, αλλά τώρα καταλαβαίνω: ο δρόμος της ευλογίας είναι να αποδέχομαι, με χαρά και φόβο, κάθε μία από τις θαυμαστές Σου εντολές. Θέλω να υπακούω ολοκληρωτικά, με ταπείνωση και με ευχαρίστηση, γιατί ξέρω ότι αυτός είναι ο μόνος τρόπος να ζω αληθινά ειρηνικά μαζί Σου.

Ω, Πανάγιε Θεέ, Σε λατρεύω και Σε δοξάζω που οδηγείς τα πάντα με σοφία και υπομονή. Ο αγαπημένος Σου Υιός είναι ο αιώνιος Πρίγκιπας και Σωτήρας μου. Ο δυνατός Σου Νόμος είναι σαν ύμνος δικαιοσύνης που αντηχεί στην ψυχή όσων Σου υπακούν και τους οδηγεί στην αληθινή ελευθερία. Οι εντολές Σου είναι σαν ουράνια διαμάντια, αγνά και άθραυστα, που ομορφαίνουν τη ζωή των πιστών. Προσεύχομαι στο πολύτιμο όνομα του Ιησού, αμήν.

«πείτε στους αποκαρδιωμένους: Να είστε δυνατοί, μην φοβάστε! Ο Θεός σας έρχεται» (Ησαΐας 35:4).

Πόσες φορές κουβαλάμε σταυρούς που ο ίδιος ο Θεός δεν μας έδωσε ποτέ; Το άγχος για το μέλλον, ο φόβος για το τι μπορεί να συμβεί, η ανησυχία που μας στερεί τον ύπνο — τίποτα από αυτά δεν προέρχεται από τον Θεό. Όταν προσπαθούμε να προβλέψουμε τα γεγονότα και να ελέγξουμε ό,τι πρόκειται να συμβεί, λέμε, έστω και χωρίς λόγια, ότι δεν εμπιστευόμαστε πλήρως την πρόνοια του Κυρίου. Είναι σαν να λέμε: «Θεέ μου, άσε με να το φροντίσω εγώ αυτό.» Όμως το μέλλον δεν μας ανήκει. Και ακόμα κι αν έρθει, μπορεί να είναι τελείως διαφορετικό από ό,τι φανταζόμαστε. Η προσπάθειά μας για έλεγχο είναι μάταιη, και συχνά η ρίζα αυτής της ανησυχίας βρίσκεται στην έλλειψη αληθινής παράδοσης.

Υπάρχει όμως ένας δρόμος ανάπαυσης — και είναι προσβάσιμος. Αυτός ο δρόμος είναι η υπακοή στον πανίσχυρο Νόμο του Θεού. Όταν αποφασίζουμε να χρησιμοποιήσουμε όλες μας τις δυνάμεις για να ευαρεστήσουμε τον Κύριο, υπακούοντας με όλη μας την καρδιά στις θαυμαστές Του εντολές, κάτι αλλάζει μέσα μας. Η παρουσία του Θεού φανερώνεται με δύναμη, και μαζί της έρχεται μια ειρήνη που δεν μπορεί να εξηγηθεί. Μια ειρήνη που δεν εξαρτάται από τις περιστάσεις, μια γαλήνη που διαλύει τις ανησυχίες όπως ο ήλιος διαλύει την πρωινή ομίχλη. Αυτή είναι η ανταμοιβή εκείνων που ζουν με πιστότητα μπροστά στον Δημιουργό.

Η ψυχή που επιλέγει να υπακούει δεν χρειάζεται πλέον να ζει σε ένταση. Ξέρει ότι ο Θεός που υπηρετεί έχει τον έλεγχο όλων των πραγμάτων. Η υπακοή στον άγιο και αιώνιο Νόμο του Θεού όχι μόνο ευαρεστεί τον Κύριο, αλλά και μας τοποθετεί μέσα στη ροή της ειρήνης και της φροντίδας Του. Είναι ένας ευλογημένος κύκλος: η υπακοή γεννά παρουσία, και η παρουσία του Θεού διώχνει τον φόβο. Γιατί να συνεχίσεις να κουβαλάς το βάρος του αύριο, αν σήμερα κιόλας μπορείς να αναπαυθείς στην πιστότητα του Θεού που τιμά όσους Τον υπακούν; -Προσαρμογή από F. Fénelon. Μέχρι αύριο, αν ο Κύριος το επιτρέψει.

Προσευχήσου μαζί μου: Πατέρα ελέους, πόσες φορές προσπάθησα να ελέγξω ό,τι ανήκει μόνο σε Σένα; Συγχώρεσέ με για τις άγρυπνες νύχτες, για τις αποφάσεις που πήρα με βάση τον φόβο, για τις ανήσυχες σκέψεις που έκλεψαν την ειρήνη που θέλεις να μου δώσεις. Σήμερα επιλέγω να αφήσω αυτό το βάρος. Δεν θέλω πια να ζω προσπαθώντας να προβλέψω ή να ελέγξω το μέλλον. Θέλω να αναπαυθώ στη δική Σου φροντίδα.

Κύριε, τώρα καταλαβαίνω ότι η ανησυχία έχει ρίζα στην ανυπακοή. Όταν απομακρύνομαι από τις θαυμαστές Σου εντολές, αποσυνδέομαι από την παρουσία Σου και έτσι χάνω την ειρήνη. Αλλά επιλέγω να επιστρέψω. Θέλω να ζω με τρόπο που Σε ευαρεστεί, υπακούοντας με όλη μου την καρδιά στον πανίσχυρο Νόμο Σου. Ας είναι η ψυχή μου αγκυροβολημένη στον Λόγο Σου, σταθερή, ήρεμη και προστατευμένη.

Ω, Πανάγιε Θεέ, Σε λατρεύω και Σε δοξάζω γιατί σε Σένα δεν υπάρχει σκιά μεταβολής ούτε αστάθεια. Ο αγαπημένος Σου Υιός είναι ο αιώνιος μου Πρίγκιπας και Σωτήρας. Ο πανίσχυρος Νόμος Σου είναι σαν ασπίδα φωτός που περιβάλλει τον υπάκουο, διώχνοντας τον φόβο και εγκαθιστώντας την ειρήνη. Οι εντολές Σου είναι σαν χρυσές χορδές που μας συνδέουν με την καρδιά Σου, οδηγώντας μας στην ελευθερία και την αληθινή ανάπαυση. Προσεύχομαι στο πολύτιμο όνομα του Ιησού, αμήν.