«Κάθε ένας από τους σκοπούς του Κυρίου είναι σταθερός» (Ιερεμίας 51:29).

Δεν κληθήκαμε να επιλέξουμε τους δικούς μας δρόμους, αλλά να περιμένουμε με υπομονή την καθοδήγηση που έρχεται από τον Θεό. Όπως μικρά παιδιά, οδηγούμαστε από μονοπάτια που συχνά δεν κατανοούμε πλήρως. Είναι μάταιο να προσπαθούμε να ξεφύγουμε από την αποστολή που μας έδωσε ο Θεός, νομίζοντας ότι θα βρούμε μεγαλύτερες ευλογίες ακολουθώντας τις δικές μας επιθυμίες. Δεν μας ανήκει να καθορίσουμε πού θα βρούμε το πλήρωμα της θείας παρουσίας — αυτή βρίσκεται, πάντοτε, στην ταπεινή υπακοή σε ό,τι ο Θεός ήδη μας έχει αποκαλύψει.

Οι αληθινές ευλογίες, η γνήσια ειρήνη και η διαρκής παρουσία του Θεού δεν προκύπτουν όταν κυνηγάμε ό,τι θεωρούμε καλύτερο για εμάς. Ανθίζουν όταν, με πιστότητα και απλότητα, ακολουθούμε την κατεύθυνση που Εκείνος μας δείχνει, ακόμα κι αν ο δρόμος φαίνεται δύσκολος ή χωρίς νόημα στα δικά μας μάτια. Η ευτυχία δεν είναι καρπός της δικής μας θέλησης, αλλά της ευθυγράμμισης με το τέλειο θέλημα του Πατέρα. Εκεί, σε αυτό το μονοπάτι που χάραξε Εκείνος, η ψυχή βρίσκει ανάπαυση και σκοπό.

Και ο Θεός, με την καλοσύνη Του, δεν μας άφησε στο σκοτάδι σχετικά με το τι περιμένει από εμάς. Μας παρέδωσε τον πανίσχυρο Νόμο Του — σαφή, σταθερό και γεμάτο ζωή — ως τον ασφαλή οδηγό για το περπάτημά μας. Όποιος αποφασίζει να υπακούσει σε αυτόν τον Νόμο βρίσκει, χωρίς λάθος, τον σωστό δρόμο για την αληθινή ευτυχία, τη διαρκή ειρήνη και, τελικά, την αιώνια ζωή. Δεν υπάρχει πιο ασφαλές, πιο ευλογημένο και πιο βέβαιο μονοπάτι από αυτό που διανύεται με υπακοή στον Δημιουργό. -Προσαρμοσμένο από τη George Eliot. Μέχρι αύριο, αν ο Κύριος μας το επιτρέψει.

Προσευχήσου μαζί μου: Αγαπημένε Θεέ, Σε ευχαριστώ γιατί με διδάσκεις πως δεν κλήθηκα να ακολουθήσω τους δικούς μου δρόμους, αλλά να εμπιστευτώ με υπομονή την καθοδήγηση που έρχεται από Εσένα. Σαν παιδί που χρειάζεται το χέρι του Πατέρα, αναγνωρίζω ότι συχνά δεν κατανοώ πλήρως το σχέδιό Σου, αλλά μπορώ να αναπαυθώ γνωρίζοντας ότι Εσύ πάντα ξέρεις το καλύτερο.

Πατέρα μου, σήμερα Σου ζητώ να μου δώσεις καρδιά υπομονετική και υποτακτική, ικανή να περιμένει τη δική Σου καθοδήγηση χωρίς ανησυχία και χωρίς ανταρσία. Να μην κυνηγώ τις δικές μου επιθυμίες, αλλά να ακολουθώ πιστά τον δρόμο που χάραξες για μένα. Ενίσχυσέ με ώστε, ακόμα κι όταν ο δρόμος φαίνεται δύσκολος ή χωρίς νόημα στα μάτια μου, να παραμένω σταθερός, γνωρίζοντας ότι στην ευθυγράμμιση με τον πανίσχυρο Νόμο Σου ανθίζουν η αληθινή ειρήνη και η διαρκής ευτυχία.

Ω, Πανάγιε Θεέ, Σε λατρεύω και Σε δοξάζω γιατί δεν με άφησες στο σκοτάδι, αλλά μου παρέδωσες τις θαυμαστές Σου εντολές ως ασφαλή οδηγό για κάθε μου βήμα. Ο αγαπημένος Σου Υιός είναι ο αιώνιος Πρίγκιπάς και Σωτήρας μου. Ο πανίσχυρος Νόμος Σου είναι σαν αναμμένη δάδα στο σκοτάδι, φωτίζοντας κάθε μονοπάτι που πρέπει να βαδίσω. Οι εντολές Σου είναι σαν αιώνιο άσμα σοφίας και ζωής, οδηγώντας με με αγάπη και σταθερότητα στην ανάπαυση της ψυχής και στην υπόσχεση της αιώνιας ζωής. Προσεύχομαι στο πολύτιμο όνομα του Ιησού, αμήν.

«Ναι, Πατέρα, έτσι ήταν το ευάρεστό Σου θέλημα» (Κατά Ματθαίον 11:26).

Αν ακούσουμε την αυτοαγάπη μας, γρήγορα θα πέσουμε στην παγίδα να εστιάζουμε περισσότερο σε ό,τι μας λείπει παρά σε ό,τι έχουμε ήδη λάβει. Αρχίζουμε να βλέπουμε μόνο περιορισμούς, αγνοώντας το δυναμικό που μας έχει δώσει ο Θεός, και συγκρίνουμε τον εαυτό μας με εξιδανικευμένες ζωές που στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν. Είναι εύκολο να χαθούμε σε παρηγορητικές φαντασιώσεις για το τι θα κάναμε αν είχαμε περισσότερη δύναμη, περισσότερους πόρους ή λιγότερους πειρασμούς. Έτσι, χρησιμοποιούμε τις δυσκολίες μας ως δικαιολογίες, βλέποντας τον εαυτό μας ως θύματα μιας άδικης ζωής — κάτι που μόνο τρέφει μια εσωτερική μιζέρια που δεν προσφέρει πραγματική ανακούφιση.

Αλλά τι να κάνουμε μπροστά σε αυτό; Η ρίζα αυτής της νοοτροπίας βρίσκεται, σχεδόν πάντα, στην αντίσταση να υπακούσουμε στον ισχυρό Νόμο του Θεού. Όταν αντιστεκόμαστε στις σαφείς οδηγίες του Δημιουργού, αναπόφευκτα αρχίζουμε να βλέπουμε τη ζωή παραμορφωμένα. Εμφανίζεται ένα είδος πνευματικής τύφλωσης, όπου η πραγματικότητα αντικαθίσταται από φαντασιώσεις και μη ρεαλιστικές προσδοκίες. Από αυτές τις αυταπάτες γεννιούνται οι απογοητεύσεις, οι αποτυχίες και το συνεχές αίσθημα ανικανοποίητου.

Η μόνη διέξοδος είναι να επιστρέψουμε στον δρόμο της υπακοής. Όταν αποφασίζουμε να ευθυγραμμίσουμε τη ζωή μας με το θέλημα του Θεού, τα μάτια μας ανοίγουν. Αρχίζουμε να βλέπουμε την πραγματικότητα πιο καθαρά, αναγνωρίζοντας τόσο τις ευλογίες όσο και τις ευκαιρίες για ανάπτυξη που προηγουμένως ήταν κρυμμένες. Η ψυχή δυναμώνει, η ευγνωμοσύνη ανθίζει και η ζωή αρχίζει να βιώνεται πλήρως — όχι πλέον στηριγμένη σε αυταπάτες, αλλά στην αιώνια αλήθεια της αγάπης και της πιστότητας του Θεού. -Διασκευασμένο από τον James Martineau. Μέχρι αύριο, αν ο Κύριος το επιτρέψει.

Προσευχήσου μαζί μου: Αγαπημένε Θεέ, Σε ευχαριστώ γιατί με προειδοποιείς για τον κίνδυνο να εστιάζω σε ό,τι μου λείπει αντί να αναγνωρίζω όλα όσα έχω ήδη λάβει από τα χέρια Σου. Πόσες φορές άφησα τον εαυτό μου να παρασυρθεί από την αυτοαγάπη, πέφτοντας σε άχρηστες συγκρίσεις και ονειρευόμενος πραγματικότητες που δεν υπάρχουν καν. Εσύ όμως, με την υπομονή και την καλοσύνη Σου, με καλείς πίσω στην αλήθεια: στη σταθερή και ασφαλή πραγματικότητα του θελήματός Σου.

Πατέρα μου, σήμερα Σου ζητώ να με βοηθήσεις να αντισταθώ στον πειρασμό να τρέφω φαντασιώσεις και δικαιολογίες. Να μη χαθώ στην ανικανοποίηση ούτε στην πνευματική τύφλωση που γεννιέται από την αντίσταση στον ισχυρό Σου Νόμο. Άνοιξέ μου τα μάτια για να βλέπω καθαρά τον σωστό δρόμο — τον δρόμο της υπακοής και της αλήθειας. Δώσε μου θάρρος να ευθυγραμμιστώ πλήρως με το θέλημά Σου, ώστε η ψυχή μου να δυναμώσει και η ευγνωμοσύνη να ανθίσει στην καρδιά μου, ακόμη και στα μικρά πράγματα της καθημερινότητας.

Ω, Πανάγιε Θεέ, Σε λατρεύω και Σε δοξάζω γιατί η αλήθειά Σου ελευθερώνει και δίνει νόημα στη ζωή. Ο αγαπημένος Σου Υιός είναι ο αιώνιος Πρίγκιπας και Σωτήρας μου. Ο ισχυρός Σου Νόμος είναι σαν φάρος στο σκοτάδι, που διαλύει τις αυταπάτες και καθοδηγεί τα βήματά μου με ασφάλεια. Οι εντολές Σου είναι σαν βαθιές ρίζες που με στερεώνουν στο έδαφος της αιώνιας πραγματικότητας, όπου η ψυχή βρίσκει ειρήνη, δύναμη και αληθινή χαρά. Προσεύχομαι στο πολύτιμο όνομα του Ιησού, αμήν.

«Γιατί είσαι περίλυπη, ψυχή μου; Γιατί ταράζεσαι μέσα μου; Ελπίδα σου να είναι ο Θεός, γιατί ακόμη θα Τον δοξολογώ, Αυτόν που είναι η βοήθειά μου και ο Θεός μου» (Ψαλμοί 42:11).

Να είσαι πολύ προσεκτικός ώστε οι καθημερινές σου ανησυχίες να μην μετατραπούν σε άγχος και αγωνία, ιδιαίτερα όταν νιώθεις ότι σε παρασύρνουν οι άνεμοι και τα κύματα των προβλημάτων της ζωής. Αντί να απελπιστείς, κράτησε το βλέμμα σου στον Κύριο και πες με πίστη: «Ω, Θεέ μου, μόνο σε Σένα στρέφω το βλέμμα μου. Γίνε ο οδηγός μου, ο καπετάνιος μου.» Έπειτα, αναπαύσου σ’ αυτή την εμπιστοσύνη. Όταν τελικά φτάσουμε στο ασφαλές λιμάνι της παρουσίας του Θεού, κάθε αγώνας και κάθε καταιγίδα θα έχουν χάσει τη σημασία τους, και θα δούμε ότι Εκείνος ήταν πάντα στο τιμόνι.

Μπορούμε να περάσουμε με ασφάλεια κάθε καταιγίδα, αρκεί η καρδιά μας να παραμένει στη σωστή θέση. Όταν οι προθέσεις μας είναι καθαρές, το θάρρος μας σταθερό και η εμπιστοσύνη μας αγκυροβολημένη στον Θεό, τα κύματα μπορεί να μας ταρακουνήσουν, αλλά ποτέ δεν θα μας καταστρέψουν. Το μυστικό δεν είναι να αποφεύγουμε τις καταιγίδες, αλλά να τις διασχίζουμε με τη βεβαιότητα ότι είμαστε σε καλά χέρια — στα χέρια του Πατέρα, που ποτέ δεν αποτυγχάνει και ποτέ δεν εγκαταλείπει αυτούς που πραγματικά Τον εμπιστεύονται.

Και πού βρίσκεται αυτό το ασφαλές μέρος, όπου μπορούμε να έχουμε ειρήνη σε αυτή τη ζωή και αιώνια χαρά δίπλα στον Κύριο; Το σωστό μέρος είναι ο τόπος της υπακοής στον παντοδύναμο Νόμο του Θεού. Εκεί, σε αυτό το σταθερό έδαφος, οι άγγελοι του Κυρίου μας περικυκλώνουν με προστασία και η ψυχή καθαρίζεται από κάθε γήινη ανησυχία. Όποιος ζει με υπακοή περπατά με ασφάλεια, ακόμα και μέσα στις καταιγίδες, γιατί γνωρίζει ότι η ζωή του βρίσκεται στα χέρια ενός πιστού και παντοδύναμου Θεού. -Προσαρμοσμένο από τον Φραγκίσκο ντε Σαλ. Εις το επανιδείν, αν ο Κύριος το επιτρέψει.

Προσευχήσου μαζί μου: Αγαπημένε Θεέ, Σε ευχαριστώ γιατί, ακόμα και μέσα στις καταιγίδες της ζωής, Εσύ παραμένεις ο πιστός μου Καπετάνιος. Όταν οι δυνατοί άνεμοι και τα κύματα των προβλημάτων προσπαθούν να με παρασύρουν, μπορώ να σηκώσω τα μάτια μου και να δηλώσω με πίστη: «Ω, Θεέ μου, μόνο σε Σένα στρέφω το βλέμμα μου.» Εσύ είσαι που οδηγείς το πλοίο μου και γαληνεύεις την καρδιά μου.

Πατέρα μου, σήμερα Σου ζητώ να ενισχύσεις την εμπιστοσύνη μου σε Σένα, ώστε η ψυχή μου να μην χαθεί σε ανησυχίες και άγχη. Δώσε μου καθαρές προθέσεις, σταθερό θάρρος και μια καρδιά αγκυροβολημένη στο θέλημά Σου. Δίδαξέ με να διασχίζω κάθε καταιγίδα με τη γαλήνη εκείνου που ξέρει ότι βρίσκεται στα χέρια Σου. Και οδήγησέ με να παραμένω πάντα στο ασφαλές μέρος: την υπακοή στον παντοδύναμο Νόμο Σου, όπου η προστασία Σου με περιβάλλει και η ειρήνη Σου με στηρίζει σε κάθε περίσταση.

Ω, Πανάγιε Θεέ, Σε προσκυνώ και Σε δοξάζω γιατί είσαι ασφαλές καταφύγιο για όσους Σε υπακούν με αγάπη και πιστότητα. Ο αγαπημένος Σου Υιός είναι ο αιώνιος Πρίγκιπας και Σωτήρας μου. Ο παντοδύναμος Νόμος Σου είναι σαν μια σταθερή άγκυρα ριγμένη στη θάλασσα της ζωής, που κρατά την ψυχή μου ακόμη κι όταν τα κύματα φουσκώνουν. Οι εντολές Σου είναι σαν ακλόνητα τείχη, προστατεύοντας το πνεύμα μου και φωτίζοντας το δρόμο μου προς την αιώνια χαρά. Προσεύχομαι στο πολύτιμο όνομα του Ιησού, αμήν.

«Να είσαι δυνατός και θαρραλέος· μη φοβάσαι ούτε να αποθαρρύνεσαι!» (Α΄ Χρονικών 22:13).

Αν και είναι ουσιώδες να ασκούμε υπομονή και πραότητα μπροστά στις εξωτερικές δυσκολίες και στη συμπεριφορά των άλλων, αυτές οι αρετές γίνονται ακόμη πιο πολύτιμες όταν εφαρμόζονται στους εσωτερικούς μας αγώνες. Οι πιο δύσκολες συγκρούσεις μας, συχνά, δεν προέρχονται απ’ έξω, αλλά από μέσα μας — αδυναμίες, αβεβαιότητες, αποτυχίες και ταραχές της ψυχής. Εκείνες τις στιγμές, όταν ερχόμαστε αντιμέτωποι με τους περιορισμούς μας, το να ταπεινωθούμε ενώπιον του Θεού και να παραδοθούμε στο θέλημά Του είναι μία από τις βαθύτερες πράξεις πίστης και πνευματικής ωριμότητας που μπορούμε να προσφέρουμε.

Είναι περίεργο πώς, πολλές φορές, καταφέρνουμε να είμαστε πιο υπομονετικοί με τους άλλους παρά με τον εαυτό μας. Όμως όταν σταματάμε, συλλογιζόμαστε και παίρνουμε τη σταθερή απόφαση να αγκαλιάσουμε τον ισχυρό Νόμο του Θεού με ειλικρίνεια, κάτι εξαιρετικό συμβαίνει. Η υπακοή γίνεται ένα πνευματικό κλειδί που ανοίγει τα μάτια μας. Εκείνο που πριν φαινόταν συγκεχυμένο, τώρα αρχίζει να ξεκαθαρίζει. Αποκτούμε διάκριση, και η πνευματική όραση που μας δίνεται λειτουργεί ως βάλσαμο: γαληνεύει την ψυχή και φέρνει κατεύθυνση.

Αυτή η κατανόηση είναι πολύτιμη. Μας δείχνει με σαφήνεια τι περιμένει ο Θεός από εμάς και μας βοηθά να αποδεχτούμε με ειρήνη τη διαδικασία του μετασχηματισμού. Η υπακοή, λοιπόν, γίνεται πηγή υπομονής, χαράς και σταθερότητας. Η ψυχή που παραδίδεται στο θέλημα του Κυρίου και περπατάει με υπακοή βρίσκει όχι μόνο απαντήσεις, αλλά και τη γαλήνη να γνωρίζει ότι βρίσκεται στον σωστό δρόμο — τον δρόμο της ειρήνης και της ζωής με νόημα. -Προσαρμοσμένο από τον William Law. Μέχρι αύριο, αν ο Κύριος το επιτρέψει.

Προσευχήσου μαζί μου: Αγαπημένε Θεέ, Σε ευχαριστώ γιατί μου δείχνεις ότι η αληθινή υπομονή και πραότητα δεν εφαρμόζονται μόνο στις εξωτερικές προκλήσεις, αλλά και στις μάχες μέσα μου. Πολλές φορές, είναι οι δικές μου αδυναμίες, αμφιβολίες και αποτυχίες που με αποθαρρύνουν περισσότερο. Όταν παραδίνομαι στο θέλημά Σου, αντί να παλεύω μόνος, βιώνω κάτι βαθύ: η καλοσύνη Σου με φτάνει και με στηρίζει.

Πατέρα μου, σήμερα Σου ζητώ να με βοηθήσεις να είμαι υπομονετικός με τον εαυτό μου, όπως προσπαθώ να είμαι και με τους άλλους. Δώσε μου θάρρος να αντιμετωπίζω τους περιορισμούς μου χωρίς απόγνωση και σοφία να στηρίζομαι στον ισχυρό Νόμο Σου ως ασφαλή οδηγό. Ξέρω ότι, όταν αποφασίζω να υπακούσω με ειλικρίνεια, τα μάτια μου ανοίγουν, και εκείνο που πριν φαινόταν συγκεχυμένο αρχίζει να γίνεται ξεκάθαρο. Χάρισέ μου αυτή τη διάκριση που προέρχεται από την υπακοή, αυτό το βάλσαμο που γαληνεύει την ψυχή μου και φέρνει κατεύθυνση στο περπάτημά μου.

Ω, Πανάγιε Θεέ, Σε λατρεύω και Σε δοξάζω γιατί μου χαρίζεις κατανόηση και ειρήνη όταν επιλέγω να περπατώ στους δρόμους Σου. Ο αγαπημένος Σου Υιός είναι ο αιώνιος Πρίγκιπας και Σωτήρας μου. Ο ισχυρός Σου Νόμος είναι σαν καθρέφτης που μου αποκαλύπτει με αγάπη ποιος είμαι και ποιος μπορώ να γίνω μέσα σε Σένα. Οι εντολές Σου είναι σαν σταθερές ράγες κάτω από τα πόδια μου, φέρνοντας σταθερότητα, χαρά και τη γλυκιά βεβαιότητα ότι βρίσκομαι στον δρόμο της αιωνιότητας. Προσεύχομαι στο πολύτιμο όνομα του Ιησού, αμήν.

«Ο Κύριος θα σε φυλάξει από κάθε κακό· θα φυλάξει την ψυχή σου» (Ψαλμοί 121:7).

Μια καρδιά που χαίρεται στον Θεό βρίσκει αληθινή ευχαρίστηση σε όλα όσα προέρχονται από Αυτόν. Δεν αποδέχεται απλώς το θέλημα του Κυρίου — το απολαμβάνει. Ακόμη και σε δύσκολες στιγμές, αυτή η ψυχή παραμένει σταθερή, γεμάτη με μια γαλήνια και σταθερή χαρά, επειδή έχει μάθει να αναπαύεται στο γεγονός ότι τίποτα δεν συμβαίνει έξω από το θείο θέλημα. Όποιος αγαπά τον παντοδύναμο Νόμο του Θεού και τον ακολουθεί με χαρά, φέρει μέσα του μια ειρήνη που δεν κλονίζεται. Η ευτυχία τον συνοδεύει, σιωπηλή και πιστή, σε όλες τις εποχές της ζωής.

Όπως το λουλούδι που ενστικτωδώς στρέφεται προς τον ήλιο, ακόμη κι όταν αυτός είναι κρυμμένος πίσω από τα σύννεφα, έτσι και η ψυχή που αγαπά τις εντολές του Θεού παραμένει στραμμένη προς Αυτόν, ακόμη και στις σκοτεινές μέρες. Δεν χρειάζεται να βλέπει καθαρά για να συνεχίσει να εμπιστεύεται. Ξέρει ότι ο ήλιος είναι εκεί, σταθερός στον ουρανό, και ότι η παρουσία του Θεού ποτέ δεν την έχει εγκαταλείψει. Αυτή η εμπιστοσύνη στηρίζει, ζεσταίνει και ανανεώνει, ακόμη κι όταν όλα γύρω φαίνονται αβέβαια ή δύσκολα.

Η υπάκουη ψυχή παραμένει ικανοποιημένη. Βρίσκει χαρά όχι στις περιστάσεις, αλλά στο θέλημα του Κυρίου. Είναι μια βαθιά χαρά, που δεν εξαρτάται από αποτελέσματα ή ανταμοιβές, αλλά πηγάζει από την κοινωνία με τον Δημιουργό. Όποιος ζει έτσι, βιώνει κάτι σπάνιο: μια σταθερή ειρήνη και αληθινή ευτυχία, στηριγμένες στη βεβαιότητα ότι το να ακολουθείς το θέλημα του Θεού είναι το μεγαλύτερο καλό που μπορεί να επιλέξει κανείς σε αυτή τη ζωή. -Προσαρμοσμένο από τον Robert Leighton. Μέχρι αύριο, αν ο Κύριος το επιτρέψει.

Προσευχήσου μαζί μου: Αγαπημένε Θεέ, Σε ευχαριστώ που μου δείχνεις ότι η αληθινή χαρά γεννιέται σε μια καρδιά που ευχαριστιέται σε Σένα, ακόμη και σε δύσκολες καταστάσεις, ακόμη και όταν οι μέρες είναι σκοτεινές. Μου διδάσκεις ότι τίποτα δεν ξεφεύγει από τον έλεγχό Σου, και γι’ αυτό μπορώ να αναπαύομαι, να εμπιστεύομαι και να παραμένω σταθερός. Σε ευχαριστώ που μου δίνεις αυτή τη σιωπηλή και πιστή ειρήνη, που περπατά μαζί μου σε όλες τις εποχές της ζωής.

Πατέρα μου, σήμερα Σου ζητώ να φυτέψεις ακόμη πιο βαθιά μέσα μου αυτή την αγάπη για το θέλημά Σου. Όπως το λουλούδι που στρέφεται προς τον ήλιο, έτσι κι εγώ να παραμένω στραμμένος προς Εσένα, ακόμη και όταν δεν μπορώ να δω καθαρά. Δίδαξέ με να εμπιστεύομαι όπως εμπιστεύονται αυτοί που Σε γνωρίζουν αληθινά — όχι για όσα βλέπουν, αλλά για όσα γνωρίζουν: ότι Εσύ είσαι παρών, ότι ποτέ δεν με εγκαταλείπεις, και ότι ο παντοδύναμος Νόμος Σου με φέρνει όλο και πιο κοντά στον Πατέρα μου. Στήριξέ με με αυτή την εμπιστοσύνη που ζεσταίνει και ανανεώνει την ψυχή.

Ω, Πανάγιε Θεέ, Σε λατρεύω και Σε δοξάζω γιατί μου προσφέρεις μια ευτυχία που ο κόσμος δεν μπορεί να δώσει. Ο αγαπημένος Σου Υιός είναι ο αιώνιος Πρίγκιπας και Σωτήρας μου. Ο παντοδύναμος Νόμος Σου είναι σαν ήλιος σταθερός πίσω από τα σύννεφα, που πάντα φωτίζει, ακόμη κι όταν δεν βλέπω. Οι εντολές Σου είναι σαν βαθιές ρίζες που κρατούν την ψυχή μου σταθερή, τρεφόμενη από την αλήθειά Σου, γεμάτη ειρήνη και αληθινή χαρά. Προσεύχομαι στο πολύτιμο όνομα του Ιησού, αμήν.

«Παρατηρήστε πώς μεγαλώνουν τα κρίνα του αγρού: δεν εργάζονται, ούτε γνέθουν» (Ματθαίος 6:28).

Μην υψώνεις εμπόδια μέσα σου ενάντια στη ζωοποιό δύναμη του Θεού. Αυτή η δύναμη είναι πραγματική, γεμάτη αγάπη και εργάζεται συνεχώς μέσα σου για να πραγματοποιήσει ό,τι είναι ευάρεστο στο θέλημά Του. Παραδώσου ολοκληρωτικά στον έλεγχό Του, χωρίς επιφυλάξεις, χωρίς φόβο. Όπως εμπιστεύεσαι στον Θεό τους αγώνες, τους φόβους και τις ανάγκες σου, εμπιστεύσου και την πνευματική σου ανάπτυξη. Άφησέ Τον να σε διαμορφώσει με υπομονή και σοφία — άλλωστε, κανείς δεν γνωρίζει την καρδιά σου καλύτερα από τον ίδιο τον Δημιουργό.

Δεν είναι απαραίτητο να προσπαθείς να ελέγξεις αυτή τη διαδικασία ή να ανησυχείς για κάθε λεπτομέρεια της πορείας. Αληθινή εμπιστοσύνη είναι να αναπαύεσαι γνωρίζοντας ότι Εκείνος καθοδηγεί τα πάντα, ακόμα κι όταν δεν καταλαβαίνεις τον δρόμο. Όταν επιλέγουμε να υπακούμε με ειλικρίνεια στον πανίσχυρο Νόμο του Θεού, επιλέγουμε να ζούμε κάτω από την προστασία του Υψίστου. Και κάτω από αυτή την προστασία, τίποτα εξωτερικό δεν μπορεί πραγματικά να μας πλήξει θανάσιμα. Η υπάκουη ψυχή είναι φυλαγμένη, ενισχυμένη, περικυκλωμένη από τη θεϊκή φροντίδα.

Ο εχθρός μπορεί ακόμα να προσπαθήσει να επιτεθεί, όπως πάντα, αλλά τα βέλη του αναχαιτίζονται από μια αόρατη ασπίδα — την παρουσία του Θεού που περιβάλλει όσους Τον αγαπούν και ευχαριστιούνται να υπακούν στις εντολές Του. Αυτή η ασπίδα όχι μόνο προστατεύει, αλλά και ενδυναμώνει. Η υπακοή μας κάνει πιο σταθερούς, πιο συνειδητούς της παρουσίας του Θεού και πιο έτοιμους να αντισταθούμε στο κακό. Να ζεις κάτω από το θέλημα του Θεού σημαίνει να ζεις με ασφάλεια, με σκοπό και με την ειρήνη που κανένας εχθρικός χτύπος δεν μπορεί να καταστρέψει. -Προσαρμοσμένο από τη Hannah Whitall Smith. Μέχρι αύριο, αν ο Κύριος το επιτρέψει.

Προσευχήσου μαζί μου: Αγαπημένε Θεέ, Σε ευχαριστώ για τη ζωοποιό Σου δύναμη που ενεργεί μέσα μου με αγάπη και σοφία. Αναγνωρίζω ότι δεν υπάρχει λόγος να αντισταθώ στη δράση Σου. Εσύ με γνωρίζεις καλύτερα κι από τον εαυτό μου και ξέρεις ακριβώς πώς να με διαμορφώσεις ώστε να γίνω αυτό που ονειρεύτηκες. Γι’ αυτό, παραδίνομαι ολοκληρωτικά στον έλεγχό Σου, εμπιστευόμενος ότι ό,τι κάνεις μέσα μου είναι καλό, δίκαιο και αναγκαίο.

Πατέρα μου, σήμερα Σου ζητώ να με διδάξεις να Σε εμπιστεύομαι όχι μόνο στις στιγμές του αγώνα, αλλά και στη διαδικασία της πνευματικής μου ανάπτυξης. Να μην προσπαθώ να ελέγξω τον χρόνο ή τις λεπτομέρειες της πορείας, αλλά να αναπαύομαι κάτω από τη δική Σου καθοδήγηση. Επιλέγοντας να υπακούω στον πανίσχυρο Νόμο Σου, ξέρω ότι βρίσκομαι υπό την προστασία Σου. Δώσε μου μια ειλικρινή και αποφασιστική καρδιά, που να βρίσκει ασφάλεια στο θέλημά Σου και να γνωρίζει ότι, ακόμα κι όταν όλα γύρω φαίνονται αβέβαια, Εσύ καθοδηγείς κάθε βήμα με πιστότητα.

Ω, Πανάγιε Θεέ, Σε λατρεύω και Σε δοξάζω γιατί Εσύ είσαι ασπίδα και φρούριο για όσους Σε αγαπούν και υπακούν στις εντολές Σου. Ο αγαπημένος Σου Υιός είναι ο αιώνιος Πρίγκιπας και Σωτήρας μου. Ο πανίσχυρος Νόμος Σου είναι σαν ένα αμετακίνητο τείχος που περιβάλλει την ψυχή μου και με κρατά σταθερό μπροστά στις καταιγίδες. Οι εντολές Σου είναι σαν λεπίδες φωτός που διαπερνούν το σκοτάδι γύρω μου και με προετοιμάζουν να νικήσω το κακό με θάρρος και πίστη. Προσεύχομαι στο πολύτιμο όνομα του Ιησού, αμήν.

“Στον νικητή, θα τον κάνω στήλη στο ιερό του Θεού μου” (Αποκάλυψη 3:12).

Αργά, αλλά με σκοπό, ο Θεός οικοδομεί τον Ναό Του σε όλο το σύμπαν — και αυτό το έργο δεν γίνεται από κοινές πέτρες, αλλά από μεταμορφωμένες ζωές. Κάθε φορά που μια ψυχή επιλέγει να υπακούσει εθελοντικά στον ισχυρό Νόμο του Θεού, ακόμη και εν μέσω των δυσκολιών της καθημερινότητας, ανάβει μέσα της τη φωτιά της θεϊκής ομοιότητας. Αυτή η ψυχή γίνεται μέρος της ζωντανής δομής του ναού του Κυρίου — γίνεται μια ζωντανή πέτρα, θεμελιωμένη στην πίστη και διαμορφωμένη από την υπακοή.

Όταν εσύ, ακόμη και εν μέσω κουραστικών αγώνων, μονότονων εργασιών ή έντονων πειρασμών, κατανοείς το νόημα της ύπαρξής σου και αποφασίζεις να παραδώσεις τα πάντα στον Θεό, η ζωή σου μεταμορφώνεται. Επιλέγοντας να ακολουθήσεις τις εντολές του Δημιουργού και επιτρέποντάς Του να εργαστεί μέσα σου, κάτι υπερφυσικό συμβαίνει: γίνεσαι μέρος αυτής της ιερής κατασκευής. Η σιωπηλή σου παράδοση, η πίστη σου στα παρασκήνια της ζωής, όλα αυτά τα βλέπει ο Θεός και τα χρησιμοποιεί ως ευγενές υλικό για την ανάπτυξη του αιώνιου ναού Του.

Όπου υπάρχουν υπάκουες καρδιές, ο Θεός υψώνει στήλες, διαμορφώνει θεμέλια, ενισχύει τους ζωντανούς τοίχους Του. Ο ναός Του δεν περιορίζεται από χώρο ή χρόνο — μεγαλώνει μέσα σε εκείνους που επιλέγουν να ζουν σύμφωνα με τις οδηγίες του Πατέρα. Κάθε ψυχή που αφιερώνεται, κάθε ζωή που ευθυγραμμίζεται με το θέλημά Του, είναι μια ζωντανή μαρτυρία ότι ο ναός του Θεού οικοδομείται, τούβλο τούβλο, ψυχή ψυχή. -Προσαρμοσμένο από τον Phillips Brooks. Μέχρι αύριο, αν ο Κύριος μας το επιτρέψει.

Προσευχήσου μαζί μου: Αγαπητέ Θεέ, τι τιμή είναι να ξέρω ότι, επιλέγοντας να υπακούσω στον ισχυρό Σου Νόμο, είτε στις απλές είτε στις δύσκολες στιγμές της ρουτίνας μου, διαμορφώνομαι ως ζωντανή πέτρα στον αιώνιο ναό Σου. Σε ευχαριστώ που μου δίνεις αυτόν τον τόσο μεγαλειώδη σκοπό — να είμαι μέρος της ιερής Σου κατασκευής, μεταμορφωμένος λίγο λίγο στην εικόνα Σου.

Πατέρα μου, σήμερα Σου ζητώ να συνεχίσεις να εργάζεσαι μέσα μου. Στις μονότονες εργασίες, στους σιωπηλούς αγώνες και στους πειρασμούς της καθημερινότητας, βοήθησέ με να κρατήσω την καρδιά μου σταθερή στο θέλημά Σου. Ας χρησιμοποιηθεί η πίστη μου, ακόμη και αν κανείς δεν τη δει, ως ευγενές υλικό στην οικοδόμηση του ναού Σου. Διαμόρφωσέ με, λείανέ με, ενίσχυσε την πίστη μου, και κάνε με μια ζωντανή στήλη που υποστηρίζει και δοξάζει το όνομά Σου. Ας ανήκει και ας εξυψώνει η ζωή μου σε όλα Εσένα.

Ω, Άγιε Θεέ, Σε λατρεύω και Σε δοξάζω γιατί το έργο Σου είναι τέλειο, και χρησιμοποιείς ακόμη και τις μικρότερες πράξεις υπακοής για κάτι αιώνιο. Ο αγαπημένος Σου Υιός είναι ο αιώνιος Πρίγκιπας και Σωτήρας μου. Ο ισχυρός Σου Νόμος είναι σαν το θεϊκό καλέμι που σμιλεύει την ψυχή με ακρίβεια και ομορφιά, καθιστώντας την άξια της παρουσίας Σου. Οι εντολές Σου είναι τα ουράνια σχέδια αυτής της μεγάλης κατασκευής, σχεδιασμένα με αγάπη και δικαιοσύνη για να σχηματίσουν έναν ναό όπου κατοικείς με δόξα. Προσεύχομαι στο πολύτιμο όνομα του Ιησού, αμήν.

«Αν είστε πιστοί στα μικρά πράγματα, θα είστε επίσης στα μεγάλα» (Λουκάς 16:10).

Δεν είναι μόνο στις μεγάλες δοκιμασίες ή στις αποφασιστικές στιγμές που καλούμαστε να υπακούμε στο θέλημα του Θεού. Στην πραγματικότητα, οι περισσότερες ευκαιρίες για πιστότητα βρίσκονται στις μικρές επιλογές της καθημερινότητας. Είναι σε αυτές τις απλές λεπτομέρειες που δείχνουμε στον Θεό ότι Τον αγαπάμε. Η πνευματική ανάπτυξη συμβαίνει, πολλές φορές, σιωπηλά, μέσω αυτών των μικρών πράξεων υπακοής που, όταν συνδυάζονται, χτίζουν μια σταθερή και ευλογημένη ζωή.

Οι μεγάλοι άνδρες και γυναίκες της πίστης, που θαυμάζουμε στις Γραφές, είχαν κάτι κοινό: όλοι ήταν πιστοί στον Θεό. Όλοι έβρισκαν χαρά στο να υπακούν στον ισχυρό Νόμο του Κυρίου. Η υπακοή τους ήταν αντανάκλαση της αγάπης που ένιωθαν για τον Θεό. Και είναι αυτή η ίδια υπακοή που φέρνει ευλογίες, απελευθέρωση και σωτηρία — δεν πρόκειται για εξαιρετικά κατορθώματα, αλλά για απλές και δυνατές στάσεις, προσβάσιμες σε όλους μας. Ο Θεός ποτέ δεν ζήτησε τίποτα που οι άνθρωποι δεν μπορούσαν να εκπληρώσουν.

Δυστυχώς, πολλοί χριστιανοί σήμερα χάνουν πολύτιμες ευλογίες επειδή απορρίπτουν, χωρίς δικαιολογία, να υπακούν στον Δημιουργό. Ανταλλάσσουν την πιστότητα με την ευκολία, και την αλήθεια με δικαιολογίες. Αλλά όποιος αγαπά πραγματικά τον Θεό, δείχνει αυτή την αγάπη με πράξεις. Και η μεγαλύτερη απόδειξη αγάπης είναι η υπακοή. Ο Πατέρας συνεχίζει να είναι έτοιμος να ευλογήσει, να απελευθερώσει και να σώσει, αλλά αυτές οι υποσχέσεις είναι για εκείνους που αποφασίζουν να περπατήσουν στους δρόμους Του με ταπεινοφροσύνη και δέσμευση. Η επιλογή είναι δική μας — και η ανταμοιβή, επίσης. -Προσαρμοσμένο από την Anne Sophie Swetchine. Μέχρι αύριο, αν ο Κύριος μας το επιτρέψει.

Προσευχήσου μαζί μου: Αγαπητέ Θεέ, Σε ευχαριστώ που μου θυμίζεις ότι η πιστότητα σε Σένα δεν φαίνεται μόνο στις μεγάλες στιγμές, αλλά κυρίως στις μικρές επιλογές της καθημερινότητας. Κάθε απλή πράξη υπακοής. Σε ευχαριστώ που μου δίνεις τόσες σιωπηλές ευκαιρίες να αναπτυχθώ πνευματικά και να οικοδομήσω μια ζωή θεμελιωμένη σε Σένα, μέσω της ισχυρής και δίκαιης θέλησής Σου.

Πατέρα μου, σήμερα Σου ζητώ να ξυπνήσεις μέσα μου αυτή την πιστή καρδιά που τόσοι υπηρέτες Σου έδειξαν στις Γραφές. Δεν ήταν μεγάλοι από μόνοι τους, αλλά επειδή επέλεξαν να Σε υπακούν με ειλικρίνεια και αγάπη. Δίδαξέ με να βλέπω την υπακοή όχι ως βάρος, αλλά ως ζωντανή απόδειξη της αγάπης μου για Σένα. Να μην ανταλλάξω την αλήθεια με ευκολίες, ούτε να δικαιολογήσω την ανυπακοή με δικαιολογίες. Θέλω να βρεθώ πιστός, ακόμα και στις πιο απλές λεπτομέρειες της ρουτίνας μου.

Ω, Άγιε Θεέ, Σε λατρεύω και Σε δοξάζω γιατί Εσύ είσαι ένας Πατέρας που χαίρεται με την πιστότητα των παιδιών Σου. Ο αγαπημένος Σου Υιός είναι ο αιώνιος Πρίγκιπας και Σωτήρας μου. Ο ισχυρός Νόμος Σου είναι σαν ένα σταθερό μονοπάτι στη μέση της ερήμου, που καθοδηγεί τα βήματά μου με ασφάλεια και σοφία. Οι εντολές Σου είναι σαν μικροί σπόροι ζωής φυτεμένοι σε κάθε απόφαση, παράγοντας καρπούς ειρήνης, ευλογίας και σωτηρίας. Προσεύχομαι στο πολύτιμο όνομα του Ιησού, αμήν.